Αυτός ήταν ο Αλέξης με το χαμόγελο στα χείλη, καλός μαθητής, ευγενικός αλλά και δυναμικός
που αγωνιζόταν για τα δικαιώματα του
Αμούστακο παιδί γεμάτος όνειρα ήταν ο 15χρονος Αλέξης Γρηγορόπουλος που χθες το βράδυ έσβησε στην κρύα άσφαλτο των Εξαρχείων από τη σφαίρα όπλου ενός ασυνείδητου ειδικού φρουρού.
Πάντα με το χαμόγελο στα χείλη, καλός μαθητής, ευγενικός αλλά και δυναμικός που αγωνιζόταν για τα δικαιώματα του.
«Θυσιάστηκε για τις ιδεολογίες του» θα πουν σήμερα οι φίλοι και συμμαθητές του που τον ήξεραν καλά και θα προσθέσουν
«για εμάς θα είναι για πάντα ο ήρωάς μας»
Γόνος εύπορης οικογένειας η οποία διατηρεί κοσμηματοπωλείο στην οδό Βουκουρεστίου γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Π. Ψυχικό. Μαθητής της σχολής Μωραίτη και αργότερα άλλου ιδιωτικού σχολείου της Εκάλης, έκανε παρέα με παιδιά γνωστών οικογενειών της Αθήνας με τα οποία μοιραζόταν τα όνειρα και τις ανησυχίες του για το μέλλον. Τα τελευταία χρόνια μετά το διαζύγιο των γονιών του έμενε μαζί με την μητέρα του την μικρότερη αδελφή του και τη γιαγιά του, ενώ πολύ συχνά επισκεπτόταν και τον πατέρα του, πολιτικό μηχανικό ο οποίος τα τελευταία χρόνια εργαζόταν ως διευθυντής σε υποκατάστημα μεγάλης Τράπεζας. Η μητέρα του δραστηριοποιούνταν χρόνια στο χώρο του κοσμήματος. Η οικογένειά της είχε έρθει από την Αρμενία και ο πατέρας της είχε ανοίξει το πρώτο κατάστημα κοσμημάτων στην οδό Πανεπιστημίου. Αργότερα όταν η επιχείρηση πέρασε στα χέρια της κ. Τσαλικιάν εκείνη μεταστέγασε την επιχείρηση σε ένα ιδιόκτητο κατάστημα στην οδό Βουκουρεστίου δίπλα από την επιχείρηση του κοσμηματοπώλη Λαλαούνη. Αγαπημένο στέκι για τον Αλέξη δεν ήταν η Πολιτεία ή η Γλυφάδα αλλά η περιοχή των Εξαρχείων και του Γκύζη.
Μπορεί να μην αντιμετώπιζε οικονομικά προβλήματα ωστόσο πάλευε για τα δικαιώματα των συνανθρώπων του. Του άρεσε να παίζει μπάσκετ ενώ απολάμβανε την Χιπ Χοπ μουσική. Χαρακτηριστικό πάνω του ήταν η μπλέ με τις μαύρες ρίγες ζακέτα του αλλά και το κοκαλάκι για τα μακριά μαλλιά του, που φόραγε στον αριστερό καρπό του.
Μπορεί να μην αντιμετώπιζε οικονομικά προβλήματα ωστόσο πάλευε για τα δικαιώματα των συνανθρώπων του. Του άρεσε να παίζει μπάσκετ ενώ απολάμβανε την Χιπ Χοπ μουσική. Χαρακτηριστικό πάνω του ήταν η μπλέ με τις μαύρες ρίγες ζακέτα του αλλά και το κοκαλάκι για τα μακριά μαλλιά του, που φόραγε στον αριστερό καρπό του.
*από την εφημ. "Πρώτο Θέμα" 7.12.08
1 σχόλιο:
είμαι κι εγώ στην ηλικία του θύματος, του αθώου αυτού παιδιού και έχω σκοκαριστεί από αυτό το συμβάν και από αυτό το κλίμα που επικρατεί σε όλα τα κανάλια των τηλεοράσεων..συνομήλικος, δεν πρόλαβε να ζήσει, τίποτα δεν πρόλαβε να ζήσει και τον έστειλαν στον τάφο άδικα..πραγματικά, δε θα ήθελα καθόλου να ξέρω πως νιώθουν οι γονείς του, οι φίλοι του, οι συγγενείς του,ακόμα και οι ερωτευμένες μαζί του κοπελίτσες.. πρέπει όλοι να ξυπνήσουμε! οι υποτιθέμενοι αυτοί αστυνομικοί εκπαιδεύονται για να μας προστατεύουν..αυτή είναι η προστασία? όλοι οι γονείς εμπιστεύονται τη αστυνομία ώστε να μην κινδυνεύουνε οι ίδιοι και τα παιδία τους και αυτή είναι η ανταπόδωση? για άλλη μια φορά, η απογοήτευση κυριαρχεί στην απροστάτευτη αυτή κοινωνία..καημένο το παιδί..τουλάχιστον νά'ναι καλά εκεί πάνω..
Δημοσίευση σχολίου