Η χρεωκοπία της Αργεντινής το 2001

http://www.larisaportal.gr/diafora/argentina.php



Εδώ μπορείτε να δείτε ένα συγκλονιστικό video με ελληνικούς υπότιτλους, που περιγράφει τα γεγονότα που έφεραν την Αργεντινή σε κατάσταση χρεωκοπίας.
Αυτό που είναι εντυπωσιακό, είναι το γεγονός ότι η πορεία της Αργεντινής παρουσιάζει πολλές ομοιότητες με την πορεία της Ελλάδας.
Η Αργεντινή ήταν μια μεγάλη και πλούσια σε πόρους χώρα. Αλλά οι κακοί και δόλιοι χειρισμοί των διεφθαρμένων κυβερνήσεών της, σε συνεργασία με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, έσπρωξαν την πλειοψηφία του λαού της στην εξαθλίωση.
Για να γίνει πιο εύκολα κατανοητή η ταινία , επισημαίνονται τα παρακάτω:
- Το πολίτευμα είναι ακριβώς το ίδιο με αυτό των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής: Ομοσπονδιακή Προεδρική Κοινοβουλευτική Δημοκρατία
- Ο Πρόεδρος εκλέγεται απ' ευθείας από το λαό, σχηματίζει κυβέρνηση, ορίζοντας Υπουργούς, έχει εκτελεστική εξουσία και δεν υπάρχει πρωθυπουργός.
- Η Βουλή των αντιπροσώπων αποτελείται από το Κογκρέσο και τη Γερουσία.
- Η χώρα είναι ομοσπονδιακή, αποτελούμενη από 23 επαρχίες και την ανεξάρτητη περιοχή της πρωτεύσουσας του Μπουένος Άϊρες
- Η δικαστική εξουσία είναι ανεξάρτητη.
- Η χώρα είχε μακρά παράδοση στα κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα, πολύ πιο προηγμένα από αυτά την Ελλάδα.
- Το 1930 ήταν μια από τις 10 πλουσιότερες χώρες της γης.
- Η χώρα δεν έλαβε μέρος και δεν επηρεάστηκε απο τους δύο παγκόσμιους πολέμους.
- Διακυβερνήσεις:
1946-1955: Πρόεδρος Χουάν Περόν
1955-1958: Στρατιωτική δικτατορία
1958-1962: Πρόεδρος Αρτούρο Φροντίτσι
1963-1966: Πρόεδρος Αρτούρο Ίγια
1966-1973: Στρατιωτική δικτατορία
1973-1974: Πρόεδρος Χουάν Περόν.
1974-1976: Πρόεδρος η Ιζαμπέλ Περόν.
1976-1983: Στρατιωτική δικτατορία
1983-1989: Πρόεδρος Ραούλ Αλφονσιν
1989-1999: Πρόεδρος Κάρλος Μένεμ
1999-2001: Πρόεδρος Φερνάντο ντε λα Ρούα
Δεκέμβριος 2001: Λαϊκή εξέγερση αναγκάζει τον Πρόεδρο ντε Λα Ρούα σε παραίτηση και τον Κάρλος Μένεμ να αποσύρει την υποψηφιότητά του για επανεκλογή στην προεδρία.
Η ταινία έχει διάρκεια δύο ωρών, αλλά πραγματικά αξίζει να τη δείτε. Θα σας μείνει αξέχαστη.
http://www.larisaportal.gr/diafora/argentina.php

Διαδηλώσεις για την Εργατική Πρωτομαγιά στη σκιά των μέτρων-σοκ κατά της ελληνικής κοινωνίας

Σε θέσεις μάχης τα συνδικάτα



Σε μαζικές και δυναμικές κινητοποιήσεις καλούν τα συνδικάτα που βρίσκονται σε θέσεις μάχης για την υπεράσπιση των εργασιακών τους δικαιωμάτων.


Η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ
καλούν σε συγκέντρωση
που θα πραγματοποιηθεί
στην πλατεία Κλαυθμώνος
στις 11:00, ενώ την ίδια ώρα το ΠΑΜΕ θα πραγματοποιήσει συγκέντρωση στο Σύνταγμα.



Κάλεσμα ενότητας και μαζικής συμμετοχής των εργαζομένων στις πρωτομαγιάτικες εκδηλώσεις απευθύνουν και οι διοικήσεις του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης (ΕΚΘ) και του νομαρχιακού τμήματος της ΑΔΕΔΥ (ΕΔΟΘ) από τη συμπρωτεύουσα.
Η συγκέντρωση ΕΚΘ-ΕΔΟΘ θα γίνει στις 10:30 στην πλατεία Αριστοτέλους, ενώ την ίδια ώρα μέλη του ΠΑΜΕ θα συγκεντρωθούν στο άγαλμα Βενιζέλου.

                          1η του Μάη 2010
όλοι στους δρόμους να διαμαρτυρηθούμε για τα
 "σοσιαληστικά" μέτρα της ελληνικής κυβέρνησης
 που με την σύμπραξη των αμερικανών-ευρωπαίων
καταπατούν τα εργασιακά δικαιώματά μας
Η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ
μας καλούν στην συγκέντρωση
στην πλατεία Κλαυθμώνος
Σάββατο 1η Μάη στις 11.00 το πρωί

«Πρέπει να βοηθήσουμε τον ελληνικό λαό» παροτρύνει η γαλλική L’Humanite

«Πρέπει να βοηθήσουμε τον ελληνικό λαό» παροτρύνει η γαλλική L’Humanite, στην έκκληση που έχει δημοσιεύσει από την Παρασκευή στο διαδίκτυο. Η έκκληση αυτή έχει ήδη συγκεντρώσει πάνω από 50.000 υπογραφές και δημοσιεύεται σήμερα και στην έντυπη έκδοση της εφημερίδας. Οι αναγνώστες καλούνται να εκδηλώσουν την αλληλεγγύη τους προς την Ελλάδα υπογράφοντας τη σχετική φόρμα και αποστέλλοντας την στην εφημερίδα

Πρόκειται για μια κίνηση η οποία εντάσσεται σε ένα ευρύτερο πλαίσιο στήριξης της χώρας μας και εκκλήσεων για αλληλεγγύη προς την Ελλάδα που απευθύνουν ενώσεις, θεσμοί και εφημερίδες της Αριστεράς και των πρασίνων.

Το κείμενο της έκκλησης έχει ως εξής: «Ο ελληνικός λαός δεν ευθύνεται για τη χρεοκοπία του Κράτους του. Εν τούτοις, αυτόν θέλουν να αφαιμάξουν οι χρηματαγορές και οι διεθνείς θεσμοί. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα χορηγεί προς τις τράπεζες γιγάντια δάνεια με επιτόκιο μόλις 1% οι οποίες, με τη σειρά τους, δανείζουν με επιτόκια από 4% ως 8%.

Η Ελλάδα θα πρέπει να ωφεληθεί από δάνεια των οποίων τα επιτόκια δεν θα υπερβαίνουν το 1%, με μοναδικό όρο τη διατήρηση των κοινωνικών δικαιωμάτων, της απασχόλησης και των δημοσίων υπηρεσιών. Όλοι οι λαοί της Ευρώπης απειλούνται από παρεμφερή προγράμματα λιτότητας. Η Ε.Ε. και όλα τα Κράτη-μέλη θα πρέπει να κινητοποιηθούν προκειμένου να διαφυλαχθούν οι τύχες της Ευρώπης των λαών.»

Την έκκληση αυτή έχει υπογράψει και ο Francis Wurtz, επίτιμος ευρωβουλευτής, ο οποίος τονίζει ότι «ο ελληνικός λαός βρίσκεται μόνος μπροστά στους σύγχρονους τοκογλύφους», αναφερόμενος στους οίκους αξιολόγησης, τους κερδοσκόπους, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, χώρες όπως η Γερμανία, αλλά και στα ΕΚΤ και ΔΝΤ.

Ο κ. Wurtz χαρακτηρίζει πρωτόγνωρες τις θυσίες που απαιτούνται από τους Έλληνες και προβάλλει την «επιτακτική ανάγκη να υπάρξει ένα λαϊκό αντίβαρο.» «Υπάρχει ένα κοινωνικό πρόβλημα αλλά όχι μόνο: είναι και πρόβλημα αξιοπρέπειας αλλά και κυριαρχίας. Ο ελληνικός λαός δεν μπορεί να αντιμετωπίσει μόνος του αυτή την κυνική συμμαχία, έτοιμη για όλα. Εάν οι αγορές κερδίσουν κατά της Ελλάδας, θα αποθρασυνθούν και θα στραφούν και προς άλλες χώρες. Και κάτι τέτοιο θα ισοδυναμούσε με ομολογία της αποτυχίας της ευρωζώνης και θα συνεπάγετο την πλήρη απώλεια της εμπιστοσύνης των ευρωπαϊκών λαών έναντι των θεσμών της Ένωσης» εξηγεί ο ίδιος.

Σημειώνεται ότι δεν είναι η πρώτη φορά που η εφημερίδα τάσσεται υπέρ της χώρας μας, καθώς συντάκτης της σε άρθρο γνώμης τάχθηκε κατά της «δικτατορίας των αγορών.»

Ο Pierre Ivorra στο άρθρο του με τίτλο «Μετά την Ελλάδα, ποιος έχει σειρά» επισημαίνει ότι «η Ελλάδα δεν είναι η μόνη που βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα των χρηματοπιστωτικών αγορών» και διερωτάται «ποιό θα είναι το επόμενο θύμα των ληστρικών ορέξεών τους που τους επιτρέπει να κάνουν τεράστιες περιουσίες στοιχηματίζοντας στη μιζέρια των λαών.»

Ως μοναδική λύση για την έξοδο της Ευρώπης από το αδιέξοδο αυτό ο συγγραφέας του άρθρου υποστηρίζει «τη ριζοσπαστική μεταρρύθμιση των θεσμών της προκειμένου η ΕΚΤ να παίξει άλλο ρόλο, συμβάλλοντας στη χρηματοδότηση των κοινωφελών δημοσίων δαπανών.» «Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να κοπεί ο ομφάλιος λώρος που τη συνδέει με τις χρηματοπιστωτικές αγορές», καταλήγει.

Πηγή: L' Humanite
http://tvxs.gr/news/%CE%BA%CF%8C%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%82/l-humanite-%C2%AB%CF%80%CF%81%CE%AD%CF%80%CE%B5%CE%B9-%CE%BD%CE%B1-%CE%B2%CE%BF%CE%B7%CE%B8%CE%AE%CF%83%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CE%BB%CE%B1%CF%8C%C2%BB

Μάικλ Άλμπερτ: Η έκρηξη πρέπει να πυροδοτηθεί από το όραμα για μια καλύτερη κοινωνία

  από τον Στέλιο Ελληνιάδη* 

Ο Αμερικανός διανοητής Μάικλ Άλμπερτ, ακούραστα, εξηγεί και επεξηγεί τη συμμετοχική κοινωνία ή συμμετοχική οικονομία που οραματίζεται, με βιβλία, αναλύσεις, άρθρα και διαλέξεις σε πανεπιστήμια, πολιτικές συγκεντρώσεις και στο Διαδίκτυο όπου λειτουργούν οι «Επικοινωνίες “Ζ”» με πολύ πλούσιο υλικό για την Parecon (Participatory Economy), αλλά και με άρθρα σημαντικών διανοουμένων για διεθνή θέματα. Πέρσι, στο Β-Φεστιβάλ, έκανε πολύωρες ομιλίες και συζητήσεις μπροστά σε ένα πολυπληθές κοινό που είχε κατακλύσει την αίθουσα στη Σχολή Καλών Τεχνών. Στη συνομιλία μας, έκανε ειδικές αναφορές στην Ελλάδα και τη Βραζιλία, προσπάθησε να οριοθετήσει τις διαφορές του από τους σοσιαλιστές και να περιγράψει συνοπτικά την Parecon.

Υπάρχει πιθανότητα ενός γενικευμένου πολέμου;
Εσείς το σκεφτήκατε, άρα είναι δυνατό να συλληφθεί ως ιδέα. Θα μπορούσε να συμβεί; Υποθέτω πως ναι. Αν πιστεύω ότι θα συμβεί; Όχι.
Ο δυτικός κόσμος μπορεί να προσαρμοστεί σε ένα πιο περιορισμένο πεδίο λόγω Κίνας, Ινδίας, Ρωσίας κ.λπ.;
Ελπίζω να έχετε δίκιο, ότι θα έχει μια συνεχώς μειούμενη κυριαρχία στον κόσμο. Μπορούμε να φοβόμαστε ένα μέλλον που επιμένει να είναι καπιταλιστικό και αυταρχικό. Επίσης, ένα μέλλον με μειούμενη επιρροή, αναταράξεις και αλλαγές. Αλλά δεν νομίζω ότι υπάρχει τίποτα γραμμένο σε πέτρα.
Όσον αφορά στο αν οι ΗΠΑ φθίνουν, να δούμε τι συμβαίνει στη Λατινική Αμερική...
Γιατί έχουμε δεκαετίες τρομοκρατίας κατά της Κούβας; Για να εμποδίσουμε μια χώρα να αποδείξει στον κόσμο ότι είναι δυνατό να ξεφύγουμε από την αμερικανική μπότα και να δημιουργήσουμε μια κοινωνία που εκπληρώνει τα όνειρά μας. Αν κάποια χώρα το κάνει αυτό, ασχέτως του πόσο μικρή είναι, απειλεί ως καλό παράδειγμα. Το φαινόμενο του ντόμινο. Αν μπορεί να εδραιωθεί σε μια χώρα η δυνατότητα να χρησιμοποιήσει τις πηγές της για το δικό της λαό και να απελευθερωθεί, τότε ακόμα και η Γαλλία μπορεί να θέλει να το κάνει. Το είδαμε αυτό στην Ελλάδα. Μπορεί κανείς να φανταστεί ένα σενάριο, ό,τι συνέβη το Δεκέμβριο να είχε αναπτυχθεί για περισσότερο καιρό και οι εμπλεκόμενοι να είχαν περισσότερη κατανόηση του πού ήθελαν να πάνε και να μπορούσαν να το μεταφέρουν αυτό στον υπόλοιπο πληθυσμό, ώστε η Ελλάδα να άρχιζε να αλλάζει. Οι ΗΠΑ θα παρακολουθούσαν αμέτοχοι την Ελλάδα να γίνεται μια κοινωνία με αληθινή ελευθερία και συμμετοχή; Στη Βενεζουέλα, έχουν προσπαθήσει να παρέμβουν, γιατί το πείραμα πηγαίνει πιο πέρα, φτιάχνει ένα μοντέλο πολύ πιο επικίνδυνο, αλλά είναι περιορισμένοι. Δεν πρόκειται για τεχνική αδυναμία. Θα μπορούσαν να αποτεφρώσουν τη Βενεζουέλα. Πρόκειται για πολιτική αδυναμία πολιτική αδυναμία. Γι’ αυτό προσπαθούν να καλλιεργήσουν ένα σεχταριστικό κίνημα για να πουν «Κοιτάξτε, η Μπολιβαριανή επανάσταση καταπιέζει το λαό, κι εμείς θα τον βοηθήσουμε». Είναι δική μας δουλειά, του αμερικανικού λαού, να πούμε ότι η Ελλάδα πρέπει να είναι αυτή που θέλει να είναι, και η Βενεζουέλα και, τελικά, και οι ΗΠΑ να γίνουν αυτό που θέλουν να είναι.

Μήπως η αδυναμία είναι μέρος μιας γενικότερης παρακμής, όχι μόνο οικονομικής;
Οι πληθυσμοί συνειδητοποιούνται περισσότερο και γεμίζουν ελπίδες, κι αυτά τα δύο είναι πολύ επικίνδυνα. Αλλά να μην υπερβάλλω. Στην Ελλάδα, συνέβη μια τρομερή έκρηξη, όπως στη Γαλλία το ’68, όπως στην Αργεντινή πρόσφατα. Στην αρχή υπάρχει τρομερή στήριξη, ενέργεια και ενθουσιασμός. Και μετά περνάει μια βδομάδα, και ο κόσμος κάνει τα ίδια ξανά και ξανά, σαν να κάνει σημειωτόν, και αρχίζει και κουράζεται... Εάν η έκρηξη πυροδοτηθεί από το όραμα για μια καλύτερη κοινωνία και μετά οι εργάτες καταλάβουν το εργοστάσιο και ισοσταθμίσουν τα μεροκάματα και, τρεις μέρες μετά, αλλάξουν τον καταμερισμό της εργασίας και ξαναμοιράσουν καθήκοντα... ο λαός θα ανυψωνόταν πολύ και θα μπορούσε να προχωρήσει... Το ελληνικό φαινόμενο δεν νικήθηκε από την εξουσία του κράτους, δεν νικήθηκε καν από την εξουσία των ΜΜΕ· νικήθηκε από τις δικές του ανεπάρκειες.
50 εκατομμύρια άνθρωποι χωρίς περίθαλψη, 10 εκατομμύρια άνεργοι, χάνονται σπίτια και συντάξεις... Αναπτύσσεται κάποιο κίνημα;
Και ναι και όχι. Οι ΗΠΑ ίσως έχουν πιο πολλούς αριστερούς από ό,τι νομίζουν οι Ευρωπαίοι. Το πρόβλημα είναι ο κατακερματισμός. Δεν υπάρχει τίποτα που να κάνει όλες τις προσπάθειες να αλληλοϋποστηρίζονται. Πορεύονται μόνες τους. Και το άλλο πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει μέρος ενός σχεδίου για την αλλαγή όλης της κοινωνίας.

  Μπορείς να μιλήσεις για σοσιαλισμό;
Ένα από τα προβλήματα, όταν μιλάς για σοσιαλισμό, είναι ότι είναι αντιπαραγωγικός. Όταν ο κόσμος ακούει τη λέξη «σοσιαλισμός» καταλαβαίνει Σοβιετική Ένωση. Γι’ αυτό και ονομάζω αυτό το πράγμα συμμετοχική οικονομία και όχι συμμετοχικό σοσιαλισμό.

Δηλαδή, η προσέγγιση από το αριστερό κίνημα είναι σε λάθος δρόμο.
Η Αριστερά δεν έχει λάθος σε όλα, αλλά δεν έχει εκφράσει αρκετά και δεν έχει εκπροσωπήσει τη βούληση των εργαζομένων, αλλά εκείνων που θέλουν να γίνουν αφεντικά των εργαζομένων, γιατρών, δικηγόρων, διευθυντών κ.λπ... Δεν είναι αυτός τρόπος για να νικήσεις. Πρέπει να ασχοληθείς με το φυλετικό ζήτημα και το γένος, αλλά και με την τάξη.
Ρίξτε μια ματιά στα εναλλακτικά ΜΜΕ. Μοιάζουν με τα επικρατούντα -εκτός από το ότι είναι μικρά- με την ίδια ιεραρχία, την ίδια εταιρική δομή. Οι εργαζόμενοι καταλαβαίνουν ότι ένα κίνημα οργανωμένο με τον ίδιο τρόπο, όπως μια επιχείρηση, θα είναι μία από τα ίδια... Συνεπώς, πρέπει να αναρωτηθούμε ποια είναι η δομή του πράγματος. Και η δομή του μαρξισμού-λενινισμού ήταν τέτοια που μπορούσες να προβλέψεις ότι θα οδηγούσε κάποια στιγμή σε μια κοινωνία που θα διοικούνταν από μία σχετικά μικρή ομάδα ανθρώπων, των διαχειριστών, που έγινε τελικά η καθεστηκυία τάξη. Και δεν έγινε έτσι επειδή ήταν κακοί άνθρωποι, αλλά επειδή έκαναν συγκεκριμένες επιλογές.

Μου φαίνεται ότι το Parecon (participatory economy) είναι συνδυασμός παλιών και νέων στοιχείων.
Η συμμετοχική οικονομία λέει πώς θα κάνουμε την οικονομία να είναι συντονισμένη με τις προσδοκίες και τις δυνατότητες του λαού, αλλά δεν λέει τα πάντα. Αυτό μένει να γίνει στο μέλλον. Λέει ποιους βασικούς θεσμούς χρειαζόμαστε. Λέει συμβούλια εργαζομένων και καταναλωτών. Δεν υπάρχει τίποτα πρωτότυπο μέχρις εδώ: είχαμε τα σοβιέτ, τα συμβούλια στην Αργεντινή πρόσφατα, 30.000 κοινοτικά συμβούλια στη Βενεζουέλα τώρα. Λέει για αυτοδιαχείριση, ότι ο λαός πρέπει να έχει λόγο σε όσα συμβαίνουν αναλογικά, στο βαθμό που επηρεάζεται. Μιλάμε για την κατανομή του εισοδήματος και ότι πρέπει να αποζημιωνόμαστε βάσει του πόση ώρα εργαζόμαστε, πόσο σκληρά και ποια σχέση μεριδίου έχουμε με το τμήμα όπου εργαζόμαστε... Δεν είναι σωστό να έχεις ιδιοκτησία -αυτό έχει λήξει-, αλλά δεν είναι σωστό να παίρνεις και την αξία της παραγωγής σου, και αυτό μας βάζει αντιπαραθετικά με τους περισσότερους σοσιαλιστές.
Όλοι πρέπει να κάνουν δουλειές με ανάμικτες ευθύνες και καθήκοντα. Και μετά, είναι ο συμμετοχικός σχεδιασμός. Πολλοί λένε να διαλέξουμε ανάμεσα στον κεντρικό σχεδιασμό και στην οικονομία της αγοράς. Και τα δύο έχουν ελαττώματα. Οι αγορές και ο παλιός καταμερισμός εργασίας θα καταστρέψουν την ισότητα και την αυτοδιαχείριση, αν δεν τα ξεφορτωθείς. Η ισοστάθμιση των μισθών είναι απλώς η αρχή. Πρέπει να ξεφορτωθείς τον παλιό καταμερισμό εργασίας.

Η λέξη «σοσιαλισμός» ταυτίζεται με συγκεκριμένες αξίες: δημοκρατία, αυτοδιαχείριση, ισοτιμία, δικαιοσύνη, έλεγχο στη ζωή σου. Αυτή είναι η μία σημασία. Η άλλη είναι οι θεσμοί στις χώρες που αυτοαποκαλούνται σοσιαλιστικές. Απορρίπτω το δεύτερο και δέχομαι το πρώτο.

Δεν έχετε ένα κόμμα, έχετε, όμως, ένα είδος κράτους με θεσμούς.
Υπάρχει νομοθεσία και πρέπει να συντονιστούμε. Υπάρχουν φανάρια. Τι θα κάνουμε; Θα σταματάμε όπου τύχει; Αυτό μπορείς να το αποκαλέσεις «πολιτεία», αν η λέξη «κράτος» σε κάνει να αισθάνεσαι άσχημα, γιατί είσαι αναρχικός. Φέρνει σε πέρας τις πολιτικές λειτουργίες, αλλά με αυτοδιαχείριση και αληθινή ισοτιμία. Υπάρχει μία πολιτική συγκρότηση, είτε την αποκαλείς σοσιαλισμό είτε αναρχία είτε συμμετοχική κοινωνία.
Οι αναρχικοί, που λένε ότι όλοι μας πρέπει να είμαστε η αστυνομία, είναι τρελοί. Αυτό είναι το ίδιο παλαβό με το να πούμε ότι όλοι πρέπει να γίνουμε πιλότοι αεροπλάνων. Χρειάζεσαι ανθρώπους που να μπορούν να χειριστούν συγκεκριμένες καταστάσεις, αλλά να μην προκύπτει πλούτος ή εξουσία ως αποτέλεσμα αυτού.

Και το αισιόδοξο;
Σκεφτείτε το. Είναι απίστευτο. Στις ΗΠΑ -έπειτα από ποιος ξέρει πόσο καιρό- γίνεται ανοιχτή συζήτηση για το πώς μπορεί να αντικατασταθεί το σύστημα. Αυτό είναι καινοτόμο, θετικό και παράδειγμα προς μίμηση.

Γιατί «Ζ»;
Είδαμε την ταινία «Ζ». Μάθαμε ότι στα ελληνικά σημαίνει «αυτός ζει», κάτι που δηλώνει ότι η επανάσταση συνεχίζεται και οι αξίες επιμένουν Αυτό θέλαμε να υποδηλώνει κι έτσι καταλήξαμε σ’ αυτό το όνομα.

------------
(συνέντευξη: Στ. Ελληνιάδης, μετάφραση: Α. Μπαμπούλα, ηχοληψία: Ν. Μπετσιμέας, χώρος: B-Fest, Σχολή καλών Τεχνών)

Ο Αμερικανός Μάικλ Άλμπερτ είναι εμπνευστής της «συμμετοχικής οικονομίας». Στα ελληνικά κυκλοφορεί το βιβλίο του Η πραγμάτωση της ελπίδας, εκδ. ΚΨΜ.
Περισσότερα στο Ζ Communications.

Η Ανοιχτή Πόλη στο Δημοτικό Συμβούλιο

Στο σημερινό δημοτικό συμβούλιο η Ανοιχτή πόλη έθεσε σε προ ημερησίας συζήτηση τα ζητήματα: των εργαζόμενων στο Δήμο με συμβάσεις έργου και την πρόσφατη απόφαση της δημοτικής αρχής, των οικοδομικών εργασιών που πραγματοποιούνται από την Παρασκευή στο Πάρκο Γουδή, στον περιβάλλοντα χώρου του Μπάντμιντον, του ξυλοδαρμού πολίτη στην περιοχή του Γκαζιού που κόλλησε αυτοκόλλητο σε παράνομο παρκαρισμένο αυτοκίνητο, παράνομων κεραιών κοντά σε σχολείο στην περιοχή της Κυψέλης

Τέλος, μετά από αίτημα της Ανοιχτής Πόλης, που αποδέχτηκαν οι υπόλοιπες παρατάξεις της αντιπολίτευσης, συζητήθηκε εντός ημερήσιας διάταξης, το ζήτημα της αποκατάστασης του κτηρίου του Χριστοδουλάκειου Ιδρύματος.

Ο Ρήγας Αξελός, θέτοντας το θέμα των εργαζομένων στο Δήμο με συμβάσεις έργου, μεταξύ άλλων ανέφερε:

«Θέλουμε να επαναφέρουμε το ζήτημα που εντελώς αιφνιδιαστικά φέρατε για έγκριση προ ημερησίας, στην προηγούμενη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου, το θέμα της διάθεσης όλων των συμβάσεων έργου που εγκρίθηκαν από την Περιφέρεια, στη Διεύθυνση Καθαριότητας.

Τα δύο κρίσιμα πολιτικά ζητήματα που εγείρονται με αυτή σας την απόφαση είναι:

1. η παράταση του εργασιακού μεσαίωνα των συμβάσεων έργου για επτακόσιους δέκα εργαζομένους, για τους περισσότερους από αυτούς για όγδοη χρονιά και

2. η ανεργία στην οποία καταδικάζετε οριστικά τους εκατοντάδες υπόλοιπους συμβασιούχους έργου που απασχολούνται στο Δήμο.

Προφανώς η σημερινή Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ φέρει τεράστια πολιτική ευθύνη για την ψήφιση και εφαρμογή του νόμου 3812/2009, που όχι μόνο δεν καταργεί, αλλά αντίθετα οξύνει στο έπακρο την επισφάλεια στο δημόσιο και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Όμως, αυτό δε μπορεί να συγκαλύψει τις βαρύτατες ευθύνες της σημερινής Διοίκησης του Δήμου και του Δημάρχου, όχι μόνο για την απόλυτη ευθυγράμμιση τους με τις κυβερνητικές επιταγές, αλλά κυρίως για την συντήρηση επί πάνω από τρία χρόνια του καθεστώτος των συμβάσεων έργου στον Δήμο.

Και μην επιχειρήσετε ξανά να προβάλλετε σαν δικαιολογία τους αργούς ρυθμούς του ΑΣΕΠ. Όχι μόνο γιατί αρκεστήκατε να τις παρακολουθείτε παθητικά, αλλά κυρίως γιατί οι 588 θέσεις που έχουν αναρτηθεί στο ΑΣΕΠ και χρονίζει προκλητικά η πλήρωση τους (285 στους παιδικούς σταθμούς και 303 στην Καθαριότητα), είναι μόλις το ένα τέταρτο από τους 2.300 περίπου συμβασιούχους που μέχρι τώρα εργάζονται στο Δήμο.

Πάνω από τρία χρόνια ήταν πολιτική σας επιλογή να καλύπτετε τα κενά, τις πάγιες και διαρκείς ανάγκες των δημοτικών υπηρεσιών με φτηνό εργατικό δυναμικό. Χωρίς άδειες και επιδόματα και κυρίως, κάτω από μόνιμη ανασφάλεια για το μέλλον τους. Μια ανασφάλεια που εξυπηρετούσε θαυμάσια την διαρκή εξάρτηση τους από τα πολιτικά και κομματικά γραφεία.

Δεν έφτανε το γεγονός ότι εκατοντάδες νέοι άνθρωποι αναγκάστηκαν να θυσιάσουν την προσωπική και επαγγελματική τους αξιοπρέπεια για μια επισφαλή θέση εργασίας. Έπρεπε να μείνουν αλυσοδεμένοι και όμηροι για πάντα. Αυτό «εξασφαλίσατε» για τους επτακόσιους δέκα που θα μείνουν στην Καθαριότητα. Πλησιάζουν βλέπετε και οι δημοτικές εκλογές.

Τις δικές τους δυναμικές αντιδράσεις θέλατε να αποφύγετε με τον απαράδεκτο τρόπο με τον οποίο φέρατε το θέμα, δηλαδή με προφορική (!!!) εισήγηση του Γενικού Γραμματέα του Δήμου και μάλιστα στο τέλος της προ ημερησίας συζήτησης. Και όχι μόνο τις αντιδράσεις των εργαζομένων, αλλά και των υπηρεσιών που με αυτή σας την απόφαση καταδικάζονται σε υπολειτουργία ή και σε πλήρη αποδιάρθρωση.

Καταστρατηγήσατε ακόμα και την ίδια την εγκύκλιο της Περιφέρειας της 14/4/2010, που ορίζει ρητά ότι η κατανομή του αριθμού και των ειδικοτήτων των εγκεκριμένων συμβάσεων για τις υπηρεσίες του Δήμου και τα Ν.Π.Δ.Δ. θα γίνει από το Δημοτικό Συμβούλιο κατόπιν εισήγησης από τα διοικητικά συμβούλια των Ν.Π.Δ.Δ.

• Ζητάμε να καταθέσετε στο Σώμα τις εισηγήσεις των οργανισμών και ιδρυμάτων που αγνοήσατε.

• Ζητάμε να μας εξηγήσετε τον τρόπο με τον οποίο θα καλυφτούν τα κενά στις υπηρεσίες που πλήρωναν οι συμβασιούχοι όπως έχουν καταγραφεί στην απογραφή του προσωπικού το 2007.

Δηλώνουμε ξανά ότι θα σταθούμε αποφασιστικά στο πλευρό των εκατοντάδων νέων ανθρώπων που πετιούνται στο δρόμο, στον αγώνα τους για

• να καταργηθούν όλες οι μορφές ελαστικής και επισφαλούς εργασίας.

• να μονιμοποιηθούν όλοι οι συμβασιούχοι που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες και εργάζονται με επαναλαμβανόμενες συμβάσεις πάνω από 24 μήνες

• να προκηρυχθούν όλες οι κενές οργανικές θέσεις εργασίας»

Απαντώντας ο Ν. Κακλαμάνης, αφού αναφέρθηκε στην μείωση των ΚΑΠ για την τοπική αυτοδιοίκηση, αναρωτήθηκε από πού θα πληρωνόντουσαν οι εργαζόμενοι αν ήταν μόνιμοι, καθώς όπως είπε άλλο τα 900 ευρώ μισθό που παίρνουν οι συμβασιούχοι και άλλο τα 1500-1600 που παίρνουν οι μόνιμοι υπάλληλοι με τις υπερωρίες τους.

Τοποθετούμενη η πρόεδρος του Δημοτικού Βρεφοκομείου, Η. Βαλσαμάκη, ανέφερε ότι με βάση την παραπάνω απόφαση δεν είναι δυνατόν να συνεχιστούν δύο προγράμματα που υλοποιούνται από το Βρεφοκομείο, για την ενδοοικογενιακή βία και την ενσωμάτωση των μεταναστών, καθώς δεν θα ανανεωθούν οι συμβάσεις 500 περίπου εργαζομένων.

Στη συνέχεια, ο Ρήγας Αξελός ενημέρωσε το σώμα ότι το επόμενο διάστημα θα πραγματοποιηθεί δίκη η οποία αφορά περιστατικό ξυλοδαρμού πολίτη, ο οποίος κόλλησε αυτοκόλλητο σε παράνομο παρκαρισμένο αυτοκίνητο, από καταστηματάρχη στο Γκάζι, και κάλεσε το δήμο να περιφρουρήσει τον δημόσιο χώρο της Αθήνας.

Σε ότι αφορά τις οικοδομικές εργασίες στο Πάρκο Γουδή, η Ελένη Πορτάλιου, μεταξύ άλλων είπε:

«Την Παρασκευή έγιναν αντιληπτά από περιοίκους –μέλη τοπικών επιτροπών πολιτών, οικοδομικά έργα που εκτελούνται στον περιβάλλοντα χώρο του θεάτρου «Μπάντμιντον» στην καρδιά του χώρου του μητροπολιτικού Πάρκου Γουδή.

Σύμφωνα με τη μέχρι στιγμή πληροφόρηση, τα έργα αφορούν την κατασκευή επεκτάσεων του θεάτρου στον περιβάλλοντα χώρο. Οι κάτοικοι κινητοποιήθηκαν άμεσα και γνωστοποίησαν το γεγονός στο Δήμο, την Αστυνομία και το Υπουργείο Περιβάλλοντος.

Το συγκεκριμένο περιστατικό προστίθεται σε άλλες πρόσφατες περιπτώσεις σχεδιασμών για το Πάρκο Γουδή που έχουν δει το φως της δημοσιότητας: Αναφερόμαστε στην πρόσφατη "ανακαίνιση" και με προσθήκες των κτιρίων που έχουν παραχωρηθεί από την γνωστή "Ολυμπιακά Ακίνητα ΑΕ" στην ΕΠΟ, όσο και τα σχέδια τη μελλοντική κατασκευή ερευνητικού κέντρου στης Ακαδημίας Αθηνών σε έκταση πίσω από το νοσοκομείο Σωτηρία.

Είναι φανερό ότι συνεχίζεται η τακτική ο χώρος του Μητροπολιτικού Πάρκου Γουδή, να κατατεμαχίζεται από φορείς και ιδιώτες, με αποσπασματικές και "ειδικές" ρυθμίσεις. Είναι επιπλέον φανερό ότι, μετά την πρόσφατη κατάθεση σε «δημόσια διαβούλευση» των προτάσεων του ΥΠΕΚΑ για το νέο θεσμικό πλαίσιο για τον Υμηττό και την περιοχή Γουδή-Ιλισός, ιδιώτες και φορείς σπεύδουν με έργα και παρεμβάσεις που κινούνται στα όρια της νομιμότητας, να δημιουργήσουν περισσότερα αρνητικά τετελεσμένα και να προκαταλάβουν τη διοίκηση και τους πολίτες.

Από τη μεριά μας, καλέσαμε ήδη και καλούμε και σήμερα την αυτοδιοίκηση και ιδιαίτερα το Δήμο Αθηναίων, και τα συναρμόδια Υπουργεία –με πρώτο το ΥΠΕΚΑ- να μην ανεχθούν παρόμοιες κινήσεις και αυθαιρεσίες ιδιωτών και φορέων.

Επιπλέον, ενόψει της "διαβούλεσης" για το ΠΔ Υμηττού, τίθεται το ζήτημα της συνολικής διαχείρισης του Πάρκου Γουδή-Ιλισός στο μέλλον: Από ποιους φορείς και όργανα θα γίνεται η διαχείριση και με ποιες συγκεκριμένες αρμοδιότητες και πόρους. Ιδιαίτερη σημασία έχει το να υπάρξει μηχανισμός και χρονοδιάγραμμα παραχώρησης στο Δημόσιο των εκτάσεων του Πάρκου Γουδή-Ιλισός που σήμερα ελέγχουν φορείς του δημοσίου και ιδιώτες.

Σε κάθε περίπτωση, οι κάτοικοι της περιοχής, μαζί με τις προοδευτικές και αγωνιστικές πολιτικές δυνάμεις στην πόλη θα περιφρουρήσουν τη νομιμότητα, θα συνεχίσουν να αγωνίζονται για την θεσμοθέτηση του Μητροπολιτικού Πάρκου Γουδή - χωρίς τσιμεντοποίηση και εμπορευματοποίηση.»

Η Ελθήνα Αγγελοπούλου, αναφερόμενη στην εγκατάσταση παράνομων κεραιών κινητής τηλεφωνίας δίπλα σε σχολεία στην Κυψέλη μεταξύ άλλων είπε:

«Πρόκειται για 3 καμουφλαρισμένες κεραίες που βρίσκονται στην οδό Λευκωσίας και Νεμέσεως 1, στην ταράτσα ενός πάρκινγκ στην Κυψέλη. Σε απόσταση 10 μέτρων βρίσκεται το 47ο Γυμνάσιο Αθηνών και στα 200 μέτρα λειτουργεί ένα νηπιαγωγείο και το 23ο Δημοτικό Σχολείο, τα παιδιά αυτά δέχονται επί 7 ώρες την ακτινοβολία τριών κεραιών και φυσικά οι κάτοικοι των γύρω πολυκατοικιών και τα παιδιά τους επί 24 ώρες. Η μία κεραία «διαθέτει» άδεια, ενώ η δεύτερη κεραία δεν διαθέτει και από τις αρχές του 2009, έχει κριθεί παράνομη και κατεδαφιστέα από την πολεοδομία του Δήμου. Το παράλογο είναι ότι όχι μόνο η παράνομη κεραία δεν έχει απομακρυνθεί αλλά κατά τη διάρκεια του Πάσχα, εμφανίστηκε και τρίτη κεραία στο κτίριο. Οι κάτοικοι φυσικά θα συνεχίσουν τις κινητοποιήσεις με αίτημα να απομακρυνθούν οι κεραίες αλλά το ερώτημα είναι τι προτίθεται να κάνει ο Δήμος;»

Τέλος, ο Φώτης Προβατάς, αναφερόμενος στη εκδήλωση απολογισμού που διοργανώνει η δημοτική αρχή την Τετάρτη 28 Απριλίου στο μέγαρο μουσικής, μεταξύ άλλων ανέφερε:

«Πρώτον: η συζήτηση για τον απολογισμό γίνεται βάσει νόμου κάθε χρόνο σε ανοιχτή Συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Αθηναίων με τη συμμετοχή εκπροσώπων των κοινωνικών φορέων. Η φετινή δημόσια συζήτηση έχει ήδη γίνει.

Δεύτερον: εάν επρόκειτο για συγκέντρωση όπου θα κατατεθεί μια συνολική εκτίμηση της πορείας και του έργου της Δημοτικής Αρχής για την παρελθούσα τριετία, τότε θα έπρεπε προφανώς να προηγηθεί συζήτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο προκειμένου να ληφθούν και οι σχετικές αποφάσεις. Εάν πρόκειται για πρόσκληση σε συγκέντρωση όπου θα αναπτυχθεί ο προσωπικός απολογισμός του Δημάρχου, και περί αυτού πρόκειται, τότε είναι εκτός δεοντολογία η χρήση των επισήμων συμβόλων του Δήμου και του μηχανισμού του Δήμου.

Τρίτον: σε κάθε περίπτωση η χώρα βρίσκεται σε μια στενωπό, που μας συνθλίβει οικονομικά και κοινωνικά. Το δημοτικό ταμείο είναι ήδη άδειο και η δημοτική πλειοψηφία αναζητά δάνεια για τη στοιχειώδη επιβίωση του Δήμου. Θα είναι παράλογο, η δημοτική πλειοψηφία και ο κ. Κακλαμάνης, να επιμείνουν ακόμη και τώρα στην διοργάνωση αυτής της δαπανηρής προεκλογικής εκδήλωσης.»

Σε ότι αφορά το πρώτο θέμα της ημερήσιας διάταξης, που εισήχθη μετά από πρωτοβουλία της Ανοιχτής Πόλης, σχετικά με την αποκατάσταση του Χριστοδουλάκειου Ιδρύματος, η Ελένη Πορτάλιου, τόνισε:

«Στο χώρο του Χριστοδουλάκειου στεγάζονται σημαντικές υπηρεσίες της Πανεπιστημιακής Παιδιοψυχιατρικής Κλινικής καθώς επίσης και δύο παιδικοί σταθμοί του Δήμου Αθηναίων. Παρά το γεγονός ότι έχουν περάσει δυόμιση χρόνια, από τότε που λήφθηκαν οι σχετικές αποφάσεις του Δήμου και έχει εκκενωθεί το κτήριο, δεν έχουν ξεκινήσει οι εργασίες αποκατάστασης. Ζητάμε πρώτον να ενημερωθούμε σε τι οφείλεται αυτή η καθυστέρηση και δεύτερον να πάρει απόφαση το δημοτικό συμβούλιο για να ξεκινήσουν άμεσα οι εργασίες αποκατάστασης.»

Απαντώντας ο αρμόδιος αντιδήμαρχος Χρ. Ακριτίδης, ανέφερε ότι η καθυστέρηση οφείλεται στο γεγονός ότι δεν έχει υπογραφεί από το Χριστοδουλάκειο Ίδρυμα η σχετική άδεια, προκειμένου να εκδοθεί η οικοδομική άδεια.

• ολόκληρο το συνοδευτικό έγγραφο που κατέθεσε η Ανοιχτή πόλη είναι διαθέσιμο στο site της Ανοιχτής Πόλης: http://anoihtipoli.gr/eggrafa/christodoylakeio-idrym

*  Δημοσιεύτηκε 26/04/2010

Συντριβή σοσιαλιστών λόγω ΔΝΤ

του Άρη Χατζηστεφάνου*

Το αποτέλεσμα των εκλογών στην Ουγγαρία έχει πολλά να διδάξει σε όλες τις χώρες της Ευρώπης. Ακολουθώντας η σοσιαλιστική κυβέρνηση τις οδηγίες του ΔΝΤ οδήγησε στα όρια της εξαθλίωσης τεράστιο τμήμα του λαού, με αποτέλεσμα την εκλογική της συντριβή. Ταυτόχρονα, η πολιτική του ΔΝΤ προκάλεσε πρωτοφανή διάρρηξη του κοινωνικού ιστού, στρέφοντας μεγάλο τμήμα του πληθυσμού σε ακροδεξιές και νεοναζιστικές οργανώσεις.

Κύματα πανικού προς τις πολιτικές ηγεσίες των χωρών της Ευρώπης που σκοπεύουν να ακολουθήσουν τις αντιλαϊκές εντολές της ΕΕ και του ΔΝΤ εξακολουθεί να στέλνει το εκλογικό αποτέλεσμα από τον πρώτο γύρο των βουλευτικών εκλογών που διεξήχθησαν την περασμένη Κυριακή στην Ουγγαρία. Η τρομακτική άνοδος της ακροδεξιάς και η πολιτική εξαφάνιση των σοσιαλιστών ανάγκασε αρκετούς ηγέτες της κεντροαριστεράς να ξανασκεφτούν το μέλλον τους. Το κύμα φάνηκε να φτάνει μέχρι και τις ακτές της Μεγάλης Βρετανίας, τη στιγμή μάλιστα που ο Γκόρντον Μπράουν ετοιμαζόταν να ανακοινώσει ένα νέο γύρο φορολογικών μέτρων. Κρύος ιδρώτας όμως έλουσε και τους σοσιαλιστές της Ισπανίας οι οποίοι (σε αντίθεση προφανώς με άλλες μεσογειακές χώρες) κατανοούν ότι παίζουν το μέλλον του κόμματός τους για τις επόμενες δεκαετίες. Με ανησυχία παρακολουθούν την άνοδο του δεξιού εθνικισμού στην Ουγγαρία και γειτονικές χώρες όπως η Σλοβακία και η Ρουμανία, οι οποίες διατηρούν σημαντικές ουγγρικές μειονότητες στα εδάφη τους.

Έχοντας ακολουθήσει πιστά τις διαταγές του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου το σοσιαλιστικό κόμμα της Ουγγαρίας γνώρισε μια από τις πλέον ταπεινωτικές ήττες που έχει υποστεί κυβερνών κόμμα στη σύγχρονη ευρωπαϊκή ιστορία. Σε κατάσταση σοκ, ο υποψήφιος των σοσιαλιστών Ατίλα Μεστερχάζι, στάθηκε μπροστά στις κάμερες για να ανακοινώσει ότι το κόμμα του καταβαραθρώθηκε στο 19,3% από το 44% που απολάμβανε στις προηγούμενες εκλογές.

Σε απόσταση αναπνοής πίσω από τους σοσιαλιστές, με διαφορά μόλις τριών ποσοστιαίων μονάδων, φιγουράριζε το νεοφασιστικό κόμμα Γίομπικ, το οποίο συνεργάζεται με την οργάνωση Ουγγρική Φρουρά – μια ομάδα ενόπλων πραιτοριανών που παρελαύνουν συχνά στο κέντρο της Βουδαπέστης με ναζιστική περιβολή. Ο επικεφαλής του ψηφοδελτίου του Γιόμπικ μάλιστα είχε το θράσος να δηλώσει, στη συνέντευξη Τύπου που ακολούθησε τις εκλογές, ότι το κόμμα του ετοιμάζεται «να βάλει το τελευταίο καρφί στο φέρετρο των σοσιαλιστών» και ύστερα «να τους θάψει με δικά του έξοδα».

Στην πρώτη θέση, και με αγεφύρωτη διαφορά από τους αντιπάλους του, βρέθηκε το επίσης εθνικιστικό και ξενοφοβικό κόμμα Φίντεσζ, που συγκέντρωσε σχεδόν 53% των ψήφων και βάσει του πλειοψηφικού εκλογικού συστήματος καταλαμβάνει το 80% των εδρών του πρώτου γύρου. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι έστω και με μια μέτρια απόδοση στο δεύτερο γύρο, θα έχει εξασφαλισμένη, άνετη πλειοψηφία. Θεωρείται μάλιστα πολύ πιθανό ότι θα ξεπεράσει τα δυο τρίτα των εδρών, γεγονός που θα τους επιτρέψει να προχωρήσει σε ριζικές συνταγματικές μεταρρυθμίσεις. Ούγγροι αλλά κυρίως ξένοι αναλυτές δεν έκρυβαν το φόβο τους για τη δημιουργία ενός απολυταρχικού κράτους στο εσωτερικό της ΕΕ που, όπως έλεγαν χαρακτηριστικά, θα κάνει την κυβέρνηση του ακροδεξιού Γεργκ Χάιντερ στην Αυστρία να θυμίζει παιδική χαρά.

Τηρουμένων των ιδεολογικών αναλογιών θα ήταν σαν να πάρει στις ελληνικές εκλογές 53% το ΛΑΟΣ, 19% το ΠΑΣΟΚ και 16% η Χρυσή Αυγή. Βεβαίως, η ουγγρική ακροδεξιά δεν στήριξε με τόσο πάθος την ακραία αντιλαϊκή οικονομική πολιτική του κυβερνώντος σοσιαλιστικού κόμματος. Αντιθέτως, τη στιγμή που η κυβέρνηση της Ουγγαρίας υποσχόταν στους διεθνείς οργανισμούς μείωση του δημόσιου ελλείμματος, τα κόμματα της Δεξιάς υπόσχονταν να το αυξήσουν με στόχο να δημιουργήσουν χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας τα επόμενα χρόνια.

Είναι προφανές ότι οι σοσιαλιστές, που τώρα κινδυνεύουν με ουσιαστική εξαφάνιση από το πολιτικό σκηνικό, πλήρωσαν την απόλυτη «επιτυχία» του προγράμματος που επέβαλε στη χώρα το ΔΝΤ σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Μέσα σε τέσσερα μόλις χρόνια η Ουγγαρία κατάφερε να μειώσει το έλλειμμα του προϋπολογισμού από το 9,3% του ΑΕΠ σε μόλις 3,9% – ουσιαστικά δηλαδή ακολούθησε μια συνταγή οικονομικής, πολιτικής και κοινωνικής αυτοκτονίας σε περίοδο οικονομικής κρίσης. Ανάλογης με αυτή που ακολουθεί το ΠΑΣΟΚ στην Ελλάδα. Κόβοντας τον αντίστοιχο 13 μισθό, αυξάνοντας το ΦΠΑ κατά 5% και παράλληλα το όριο συνταξιοδότησης κατά τρία χρόνια, το ΔΝΤ οδήγησε στα όρια της εξαθλίωσης ένα τεράστιο τμήμα του πληθυσμού. Η κατάσταση επιδεινώθηκε όμως και από την αναγκαστική επιστροφή πολωνών μεταναστών που τα τελευταία χρόνια είχαν βρει εργασία στη Δυτική Ευρώπη και τώρα επιστρέφουν στην πατρίδα τους ως απολυμένοι.

Η πολιτική του ΔΝΤ προκάλεσε πρωτοφανή, για τα ευρωπαϊκά δεδομένα, διάρρηξη του κοινωνικού ιστού στρέφοντας μεγάλο τμήμα του πληθυσμού σε ακροδεξιές και νεοναζιστικές οργανώσεις. Δεκάδες ήταν τα περιστατικά νεαρών που εξέφραζαν την οργή τους, καίγοντας καταυλισμούς τσιγγάνων Ρομά (όπως συμβαίνει και στην Ελλάδα με τα σπίτια μεταναστών). Μόλις πριν από μερικούς μήνες η Ουγγαρία πάγωσε όταν νεοναζιστές έβαλαν φωτιά σε σπίτι τσιγγάνων, ενώ μέσα βρισκόταν ακόμη ένας πατέρας με το μόλις πέντε ετών γιό του. Μόλις οι δυο τους εγκατέλειψαν πανικόβλητοι το σπίτι, οι συγκεντρωμένοι τους εκτέλεσαν πυροβολώντας τους σχεδόν εξ επαφής!

Αξίζει να σημειωθεί ότι η Ουγγαρία, πριν οδηγηθεί σε αυτή την κατάσταση, είχε φτάσει γονυπετής στα σκαλιά των Βρυξελλών και της γερμανικής καγκελαρίας, ζητώντας οικονομική βοήθεια. Η σοσιαλιστική κυβέρνηση όμως βλέποντας την αρνητική στάση του Βερολίνου κατέληξε στη χειρότερη δυνατή επιλογή του ΔΝΤ, υπογράφοντας την πολιτική της καταδίκη για αρκετά χρόνια – αν όχι δεκαετίες.

Την ίδια ώρα ξεπερνώντας κάθε όριο θράσους οι αρθρογράφοι του Τέταρτου Ράιχ, σε γερμανικές εφημερίδες όπως οι γερμανικοί Φαινάνσιαλ Τάιμς, σημείωναν ότι «αυτά συμβαίνουν εάν οι κυβερνήσεις καθυστερούν στις οικονομικές μεταρρυθμίσεις». Προχωρώντας ένα βήμα περισσότερο η Ταγκεσπίγκελ σημείωνε ότι «η Ουγγαρία θέτει σε δοκιμασία τις αρχές της ελευθερίας και της αυτοδιάθεσης». Εννοεί άραγε ο γερμανός αρθρογράφος ότι η χώρα δεν ήταν έτοιμη να απελευθερωθεί από την επιρροή της Μόσχας ή ότι θα πρέπει να ετοιμάζεται να καταληφθεί και πάλι από τη Γερμανία – για δεύτερη φορά σε λιγότερο από έναν αιώνα;

http://xstefanou.weebly.com/keimena--epsilonkappapiomicronmupiepsilonsigma.html

Δ.Ν.Τ. σημαίνει: ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ του 1974

Από τον ΣΤΕΦΑΝΟ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟ

Είμαστε ΠΑΣΟΚ, είμαστε ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ, είμαστε ΠΟΛΛΟΙ! (νέο γκρουπ).

http://www.facebook.com/n/?inbox%2Freadmessage.php&t=1171799515061&mid=23cabddG637e1ffcGbf57feG0&n_m=kepeme%40gmail.com

Η παράδοση της χώρας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο σηματοδοτεί το τέλος της Μεταπολίτευσης του 1974 καθώς και του παλαιοκομματισμού, όχι μόνο στα πρόσωπα αλλά και στη νοοτροπία. Το πολιτικό σύστημα της νεοελληνικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας έκλεισε τον κύκλο του (μετά από 36 χρόνια), η Β΄ Ελληνική Δημοκρατία ανήκει ουσιαστικά στο παρελθόν. Ήρθε η ώρα μιας νέας μεταπολίτευσης, ήρθε η ώρα της Γ΄ Ελληνικής Δημοκρατίας, η οποία πρέπει να είναι ΑΜΕΣΟΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ στα πρότυπα του εφαρμοσμένου ελβετικού μοντέλου διακυβέρνησης.

Η ελληνική κυβέρνηση (που στις προεκλογικές της εξαγγελίες υποσχόταν αμεσοδημοκρατικές μεταρρυθμίσεις), πρέπει να προχωρήσει άμεσα στη θεσμοθέτησή τους. Ο ελληνικός λαός δεν μπορεί πλέον να θεωρείται "πολιτικά ανώριμος" από ένα πολιτικό σύστημα που ΑΠΕΤΥΧΕ παταγωδώς και χρεοκόπησε τη χώρα! Οι μόνοι ανώριμοι και ανίκανοι, όπως αποδείχθηκε, είναι οι πολιτικοί μας (στη συντριπτική τους πλειοψηφία). Και τους αποκαλώ ανώριμους και ανίκανους διότι εάν δεν τους (απο)δεχτώ ως τέτοιους, θα πρέπει να τους αποκαλέσω προδότες. Για χάρη λοιπόν της εθνικής συνοχής, ας μιλήσουμε για ανικανότητα και όχι για εθνική προδοσία!

Ωστόσο, στην Γ΄ Ελληνική Δημοκρατία δεν μπορούμε να εισέλθουμε, εάν πρώτα δεν υπάρξει κάθαρση! Και κάθαρση σημαίνει, να μάθουμε επιτέλους ποιοι ευθύνονται και φυσικά κάποιοι να μπουν και φυλακή. Δεν μπορεί να φυλακίζεται ένας πολίτης που έκλεψε μια φρατζόλα ψωμί και το λαμόγιο που έκλεψε το ψωμί όλου του λαού να παραμένει ατιμώρητο! Απλά πράγματα.

Εάν η κυβέρνηση δεν δείξει την απαιτούμενη πολιτική βούληση για αμεσοδημοκρατικές μεταρρυθμίσεις και δεν φέρει τη δικαιοσύνη στον τόπο μας, τότε να ξέρει ότι μέχρι το Φθινόπωρο θα βρεθεί αντιμέτωπη με τέτοια τρομερή Κοινωνική Έκρηξη που όχι μόνο η Ελλάδα, η Ευρώπη ολόκληρη δεν έχει ζήσει από την εποχή της Γαλλικής Επανάστασης του 1789! Επαναστάσεις έχουν συμβεί πολλές φορές στην ιστορία και με βεβαιότητα θα ξανασυμβούν! Εύχομαι οι κυβερνήτες μας να μην περιφρονήσουν την ιστορική διδαχή, για να μην τη βρουν μπροστά τους...

Αναρτήθηκε από Στέφανος Μυτιληναίος
http://stephanosmytilineos.blogspot.com/

Γ. Δραγασάκης: Κάνουν λάθος όσοι λένε τι ΔΝΤ, τι Ε.Ε.ή ΟΝΕ

Απαντήσεις σε μια σειρά ερωτημάτων που έχουν ανακύψει τις τελευταίες ημέρες, ενόψει και της επικείμενης ενεργοποίησης του μηχανισμού στήριξης και της εμπλοκής του ΔΝΤ, έδωσε ο Γιάννης Δραγασάκης με χθεσινή συνέντευξή του "Στο Κόκκινο" και τους δημοσιογράφους Νίκο Παπαδημητρίου και Ανδρέα Παπαδόπουλο. Η "Αυγή" δημοσιεύει μέρος αυτής της συνέντευξης.

Το ΔΝΤ είναι μηχανισμός επιβολής του νεοφιλελευθερισμού

 * Πρέπει να ανοιχτούμε στις αγορές της Κίνας, της Ινδίας και της Ρωσίας

* Έχει υποχρέωση η κυβέρνηση να μας πει πώς φτάσαμε ώς εδώ

* Κύριος στόχος του ΔΝΤ θα είναι το ασφαλιστικό

* Πρέπει να δαιμονοποιούμε το ΔΝΤ;

Τα αποτελέσματα, όπου πήγε το ΔΝΤ, στην Ουγγαρία, τη Λετονία, την Αργεντινή είναι γνωστά. Επομένως, όποιος θέλει να υπερασπιστεί το ΔΝΤ δεν έχει παρά να μιλήσει συγκεκριμένα.

* Ένα επιχείρημα που προβάλλει ο κ. Παπανδρέου είναι ότι η λύση είναι κυρίως ευρωπαϊκή και ότι το ΔΝΤ συμμετέχει με μικρότερο ποσοστό. Ασχέτως ποσοστού, το θέμα είναι ότι το ΔΝΤ θα επιβάλει τους συνήθεις όρους;

Καταρχήν, το ΔΝΤ δεν έρχεται, το φέρνουν. Δεν είναι ένα μεμονωμένο γεγονός. Κάνουν λάθος αυτοί που λένε τι ΔΝΤ, τι Ε.Ε. ή ΟΝΕ. Αυτό σημαίνει αποπολιτικοποίηση του ΔΝΤ. Το Ταμείο αυτό δεν είναι ένας τεχνοκρατικός μηχανισμός. Είναι μηχανισμός επιβολής συγκεκριμένου μοντέλου. Είναι μηχανισμός πειθαρχίας. Όπου πάει το ΔΝΤ επιβάλλει ή διευκολύνει την επιβολή του νεοφιλελευθερισμού. Πρέπει να αναφέρουμε, διότι ακούγεται και αυτό το παράδειγμα, ότι και στη Βρετανία που πήγε το ΔΝΤ το 1992 και θεωρείται επιτυχής η παρέμβασή του, άνοιξε τον δρόμο για την εδραίωση του θατσερισμού. Διότι δημιουργεί ένα ηγεμονικό υπόδειγμα στην κοινωνία, ότι, μέσω της μείωσης των μισθών, της διάλυσης των εργασιακών σχέσεων, μέσω της περικοπής των ασφαλιστικών δικαιωμάτων, μπορεί να υπάρξει διέξοδος.

* Ο αντίλογος λέει ότι, εδώ που έχουμε φτάσει, δεν υπάρχει άλλη λύση και ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να συνεχίσει να δανείζεται με αυτά τα επιτόκια.

Αυτοί που τα λένε αυτά δεν έχουν υποχρέωση να πουν πώς φτάσαμε μέχρι εδώ; Πριν από δύο μήνες μάς έλεγαν ότι θα παρθούν αυτά τα μέτρα του Συμφώνου Σταθερότητας και ότι θα πέσουν τα spread. Το έλεγαν μάλιστα αυτό και οι Ευρωπαίοι υπεύθυνοι. Γιατί δεν έπεσαν λοιπόν; Μας έλεγαν μετά ότι, με τα μέτρα ιδίως που πήρε στις 3 Μαρτίου η κυβέρνηση, το θέμα έληξε. Ο κ. Παπανδρέου δεν έλεγε ότι δεν θέλουμε οικονομική βοήθεια, αλλά απλώς θέλουμε πολιτική στήριξη; Άρα, αυτοί που ρωτούν πρέπει και να απαντήσουν. Και ιδίως η κυβέρνηση, που είναι υπόλογη.

* Ήταν εξαρχής, δηλαδή, επιλογή το ΔΝΤ;

Τα γεγονότα θέτουν ένα δίλημμα. Είτε πρόκειται για επικίνδυνα ανίκανους ανθρώπους είτε πρόκειται για σχέδιο το οποίο υλοποιείται, είτε και με τη δική τους συμμετοχή είτε και μοιραία με τη βούληση και τη συνενοχή τους. Επομένως, με βάση αυτά τα γεγονότα, θα πρέπει να δοθούν απαντήσεις. Σε ό,τι αφορά στη δική μας θέση, ακριβώς επειδή το ΔΝΤ έρχεται ως μέρος ενός σχεδίου για να υλοποιήσει συγκεκριμένα πράγματα και επειδή αυτό το σχέδιο προϋποθέτει ότι μια Ελλάδα καταχρεωμένη και καταταπεινωμένη δεν μπορεί να κάνει τίποτα άλλο από το να σκύβει το κεφάλι, εκεί λοιπόν εμείς λέμε ότι αυτό είναι θεμελιακό λάθος, ότι η Ελλάδα μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο και διεθνώς, ακριβώς διότι το πρόβλημα δεν είναι ελληνικό. Το πρόβλημα του χρέους δεν είναι ελληνικό ούτε μια εθνική ελληνική ιδιομορφία. Πρόκειται για κρίση του χρέους παγκόσμια, η οποία για συγκεκριμένους λόγους αρχίζει από περιφερειακές χώρες, όπως η Ελλάδα, η Ιρλανδία, η Ισλανδία κ.λπ. Η κρίση αυτή είναι προορισμένη να πλήξει τον πυρήνα του συστήματος. Το χρέος αυξάνεται με ραγδαίους ρυθμούς και στη Γαλλία και στη Γερμανία, στη Μεγ. Βρετανία, στην Αμερική.

* Δεδομένων και των ευθυνών είτε της προηγούμενης κυβέρνησης είτε του πρώτου εξαμήνου της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, τώρα η αριστερά τι προτείνει ως λύση;

Τα όπλα για μια, ας την πούμε, επιθετική παρουσία στη διεθνή σκηνή και στην ευρωπαϊκή είναι: Πρώτον, ένα αξιόπιστο σχέδιο, που θα απαντά στο δικό μας δημοσιονομικό και παραγωγικό πρόβλημα. Αυτό δεν το έχουμε ακόμα. Δεν έχουμε ως χώρα ένα πρόγραμμα το οποίο να απαντά στο ερώτημα η οικονομία μας τι παράγει, τι θέλουμε να παράγει, πώς θα το παράγει. Τα δημόσια οικονομικά πώς θα μπουν σε τάξη; Πώς θα γίνεται πιο δίκαιη η διανομή του εισοδήματος; Το πρώτο, λοιπόν, όπλο είναι ένα τέτοιο παραγωγικό σχέδιο, που θα βάζει το θέμα της παραγωγικής ανασυγκρότησης και της δημοσιονομικής εξυγίανσης.

Δεύτερο όπλο είναι ένα τολμηρό άνοιγμα σε νέες αγορές. Ζούμε σήμερα σ' έναν πολυκεντρικό κόσμο κι αυτό είναι νέο στοιχείο. Υπάρχουν νέες δυνάμεις ανερχόμενες, όπως είναι η Κίνα, η Ινδία, η Ρωσία, η Λατινική Αμερική. Προχθές η Βενεζουέλα υπέγραψε με την Κίνα συμβόλαιο σύμφωνα με το οποίο θα δίνει 20 δισ. δολάρια η Κίνα για ένα ταμείο που θα δημιουργηθεί για την χρηματοδότηση αναπτυξιακών έργων στη Βενεζουέλα. Επιδιώχθηκαν τέτοια πράγματα ή ξεπουλήθηκαν πριν ξεκινήσουμε τις διάφορες Goldman Sachs;

Τρίτο όπλο είναι το ευρωπαϊκό χαρτί. Το ότι η Ευρώπη είναι σε κρίση, είναι πηγή προβλημάτων, αλλά είναι και πηγή δυνατοτήτων, διότι ολοένα και περισσότεροι συνειδητοποιούν ότι το ευρώ έχει εγγενή προβλήματα, του λείπουν οι θεσμοί δανεισμού τελευταίας καταφυγής, του λείπουν οι θεσμοί υποστήριξης έναντι των κερδοσκόπων. Βλέπουμε σιγά - σιγά σήμερα να ακούγονται φωνές υπέρ της Ελλάδας, όχι επειδή ξαφνικά άλλαξαν γνώμη για την Ελλάδα, αλλά επειδή βλέπουν ότι η διάσωση του ευρώ προϋποθέτει διάσωση της Ελλάδας.

* Αυτά όλα θα μπορούσαν να είναι πτυχές ενός μεσοπρόθεσμου σχεδίου. Όταν έχεις να δανειστείς τον Μάιο, αλλά και τους επόμενους μήνες, με τα spread να είναι τώρα γύρω στις 500 μονάδες βάσης, μήηπως όλα αυτά έρχονται μετά;

Μου λέτε δηλαδή το εξής: Ότι ένας γιατρός που έχει ασθενή που πάσχει από συγκεκριμένη αρρώστια, έκανε λάθος και τον έβαλε σε θάλαμο που προορίζεται για αρρώστια διαφορετικού τύπου. Δηλαδή, όσο μπαίνουμε πιο βαθιά σʼ αυτό το σύστημα και σʼ αυτό το πακέτο του μηχανισμού του ΔΝΤ, τόσο πιο επικίνδυνα θα γίνονται τα πράγματα. Δείτε τι προτείνει το ΔΝΤ. Το είπε και ο κ. Στρος Καν, που μίλησε για αποπληθωρισμό. Να μειωθούν δηλαδή οι τιμές και οι μισθοί. Μα στην Ελλάδα οι τιμές δεν μειώνονται, διότι έχουμε μονοπωλιακή συγκρότηση της οικονομίας.

* Για τις εναλλακτικές ιδέες που ακούγονται σχετικά με την αναδιαπραγμάτευση χρέους, απευθείας δανεισμό από την ΕΚΤ, στάση πληρωμών, τι έχετε να πείτε;

Όλες τις προτάσεις που αναφέρονται στο τι πρέπει να διεκδικούμε από την Ε.Ε. τις θεωρώ σωστές. Η Ελλάδα είναι χώρα που έχει δώσει στην Ε.Ε. τα εργαλεία της πολιτικής. Της δώσαμε την συναλλαγματική πολιτική, τη νομισματική μας πολιτική και της δώσαμε και τα όποια συναλλαγματικά αποθέματα είχαμε. Άρα αποτελούσε και αποτελεί τραγικό λάθος η θέση της κυβέρνησης ότι δεν ζητάμε βοήθεια. Είναι σαν να έχεις το δικό σου νόμισμα, όπως η Αγγλία, και να λέει κάποιος ότι απαγορεύει στην Αγγλία να κάνει υποτίμηση ή να τυπώσει νέο χρήμα ή η Κεντρική της Τράπεζα να αγοράσει ομόλογα του βρετανικού Δημοσίου. Επομένως, όλα αυτά είναι σωστά και εδώ έχουμε την τύχη να υπάρχουν αριστερές δυνάμεις που θέτουν αυτά τα θέματα. Στη Γερμανία έχει γίνει κεντρικό θέμα στο γερμανικό Κοινοβούλιο πρόταση ψηφίσματος του κόμματος της Αριστεράς της Γερμανίας, που έχει ακριβώς τις θέσεις αυτές για τη δυνατότητα δανεισμού της Ελλάδας από την Κεντρική Τράπεζα ή με την έκδοση ευρωομολόγου ή με άλλο τρόπο.

Σε ό,τι αφορά τώρα άλλες προτάσεις, η δική μου γνώμη είναι ότι αυτό που χρειάζεται είναι η αξιολόγηση αυτών των προτάσεων. Ως αμυντικά όπλα δεν αποκλείω οτιδήποτε. Σε πολεμούν πολυβόλα και εσύ πρέπει να αμυνθείς με ό,τι βρεις. Αλλά αν θέλουμε να προτείνουμε κάτι, πρέπει να εξετάσουμε τι θετικά έχει και τι αρνητικά. Ας πούμε για τη στάση πληρωμών ότι βεβαίως θα γλιτώνουμε τους τόκους που σήμερα πληρώνουμε. Μήπως όμως αυτό θα έχει παρενέργειες που πρέπει να λάβουμε υπόψη τώρα; Γιʼ αυτό πρέπει να υπάρξει μια συνθετική διαδικασία, όπου με νηφαλιότητα θα δούμε μια - μια τις προτάσεις προτού να γίνουν σημαία ή αιτία διαχωρισμών στον χώρο της αριστεράς και να υπάρξει μια προσέγγιση εκτίμησης των θετικών και αρνητικών ώστε να καταλήξουμε σε ένα συνολικό σχέδιο.

* Η εμπλοκή του ΔΝΤ βλέπετε να έχει σημαντικές επιπτώσεις και στο ασφαλιστικό;

Πιστεύω ότι το ΔΝΤ έρχεται ή το φέρνουν κυρίως για τη διάλυση του ασφαλιστικού συστήματος. Το σημαντικό θέμα είναι των μισθών και των απολύσεων. Δεν μιλάω για μείωση των συντάξεων ούτε για επιμέρους αρνητικές αλλαγές. Το βασικό είναι η απαίτησή τους να υπάρχει, και αργότερα να είναι συνταγματική δέσμευση, ένα σταθερό ποσοστό για συντάξεις από τώρα έως το 2030 ή 2040, ανεξάρτητα εάν αύριο ο αριθμός των συνταξιούχων αυξηθεί. Καταλαβαίνετε ότι αν γίνει αυτό, σε λίγα χρόνια δεν θα μιλάμε για συντάξεις.

Καταργείται η συνταγματική επιταγή που λέει ότι το ελληνικό κράτος εγγυάται τις συντάξεις. Αυτό που θέλουν να κάνουν είναι η εγγύηση να αφορά ένα ευτελές ποσό και όλο το υπόλοιπο να είναι θέμα προσωπικής αποταμίευσης και ευθύνης του καθενός. Αν περάσει, θα έχουμε ευθύνη για όλες τις επόμενες γενιές και πάμε έναν αιώνα πίσω.

* εφημ. "Η ΑΥΓΗ"  ημερομηνία δημοσίευσης: 22/04/2010

Μπαράζ κινητοποιήσεων και πορείες διαμαρτυρίας

 ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ 

Μπαράζ απεργιακών κινητοποιήσεων σήμερα με δύο συγκεντρώσεις της ΑΔΕΔΥ στην πλατεία Κλαυθμώνος και του ΠΑΜΕ στο Σύνταγμα.

Σε εξέλιξη βρίσκονται αυτή την ώρα δύο πορείες διαμαρτυρίας και μία συγκέντρωση στο κέντρο της Αθήνας ως διαμαρτυρία για τα μέτρα της κυβέρνησης.

Στην πλατεία Συντάγματος πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση του ΠΑΜΕ. Περί τους 800.000 διαδηλωτές, σύμφωνα με την αστυνομία, βρίσκονται στην πλατεία και την οδό Αμαλίας.

Εν τω μεταξύ, από την οδό Σταδίου ξεκίνησε πορεία 2.000.000 διαδηλωτών, κατά τις εκτιμήσεις της αστυνομίας, που διοργάνωσε η ΑΔΕΔΥ προς τη πλατεία Συντάγματος και τη Βουλή. Την ίδια ώρα 800 άτομα, μέλη της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς και αντιεξουσιαστές, κινούνται από τα Προπύλαια επίσης προς την πλατεία Συντάγματος.

Απεργούν δάσκαλοι και καθηγητές, υπάλληλοι υπουργείων και δημοσίων υπηρεσιών. Με προσωπικό ασφαλείας θα λειτουργούν τα νοσοκομεία. Κλειστά τα θέατρα, ενώ απεργούν και οι αρχαιολόγοι. Προβλήματα στην ακτοπλοΐα λόγω της κινητοποίησης των ναυτεργατών. Κανονικά η κίνηση των μέσων μεταφοράς.

Σε πανελλαδική απεργία έχει καλέσει τους εργαζόμενους στο Δημόσιο η ΑΔΕΔΥ, αντιδρώντας στα κυβερνητικά μέτρα και στο Ασφαλιστικό.

Απεργούν, ακόμη, δάσκαλοι και καθηγητές διαμαρτυρόμενοι για το νέο πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας. Επίσης απεργούν υπάλληλοι υπουργείων και δημοσίων υπηρεσιών και οι δικαστικοί υπάλληλοι.

Με προσωπικό ασφαλείας λειτουργούν τα νοσοκομεία, καθώς από την Τετάρτη οι νοσοκομειακοί γιατροί έχουν προχωρήσει σε 48ωρη απεργία, αντιδρώντας στα μειωμένα κατά 20 έως 30%, όπως υποστηρίζουν, κονδύλια για τις εφημερίες.

Προβλήματα αναμένονται και σήμερα στην ακτοπλοΐα, καθώς οι ναυτεργάτες συνεχίζουν την απεργιακή τους κινητοποίηση, παρά το γεγονός ότι κρίθηκε παράνομη και καταχρηστική. Από χθες τα ξημερώματα δεν πραγματοποιήθηκε κανένα δρομολόγιο για Κυκλάδες και Αργοσαρωνικό, καθώς οι ναυτεργάτες είχαν συγκεντρωθεί στο λιμάνι του Πειραιά.

Κανονικά λειτουργούν τα μέσα μαζικής μεταφοράς.

* από το www.in.gr    Πέμπτη 22 Απριλίου 2010

Σήμερα Πέμπτη η 24ωρη απεργία της ΑΔΕΔΥ

Με καθολική συμμετοχή, που συνοδεύεται από επίσημες και ομόφωνες αποφάσεις όλων των ομοσπονδιών - μελών της ΑΔΕΔΥ, πραγματοποιείται αύριο η 24ωρη πανελλαδική απεργία στον δημόσιο τομέα, ενώ επίσης σήμερα και αύριο απεργούν τα πρωτοβάθμια σωματεία και ομοσπονδίες που πρόσκεινται στο ΠΑΜΕ.

Κοινωνικό μέτωπο αντίστασης για να μην περάσουν όχι μόνο τα μέτρα που αποφάσισε η κυβέρνηση αλλά και τα μέτρα που ετοιμάζεται να λάβει με την προσφυγή στον μικτό μηχανισμό Ε.Ε. και ΔΝΤ.

Η ΑΔΕΔΥ κάνει λόγο για κοινωνικό μέτωπο αντίστασης για να μην περάσουν όχι μόνο τα μέτρα που αποφάσισε η κυβέρνηση στο πλαίσιο του Προγράμματος Σταθεροποίσης και τα οποία αφαιρούν σχεδόν 2 μισθούς από τους δημόσιους υπαλλήλους, αλλά και τα μέτρα που ετοιμάζεται να λάβει η κυβέρνηση με την προσφυγή στον μικτό μηχανισμό Ε.Ε. και ΔΝΤ, που περιλαμβάνουν απολύσεις 60.000 δημοσίων υπαλλήλων (συμβασιούχων σε πρώτη φάση και αορίστου χρόνου που υπηρετούν σε υπό κατάργηση φορείς), νέες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, αλλά και ξήλωμα των ασφαλιστικών δικαιωμάτων με βαρύτατες συνέπειες για παλαιούς και νέους εργαζόμενους.

"Οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο με τη συνέχιση και κλιμάκωση του αγώνα μας απαιτούμε να μην πληρώσουν την κρίση οι εργαζόμενοι, αλλά οι έχοντες και κατέχοντες, να ανακληθούν τα αντιλαϊκά μέτρα που μειώνουν κατακόρυφα τα εισοδήματά μας και μας φορτώνουν με νέα φορολογικά βάρη, να μην κατατεθεί το ασφαλιστικό νομοσχέδιο που μειώνει δραματικά τις συντάξεις και αυξάνει τα όρια ηλικίας, να στηριχτούν τα ασφαλιστικά Ταμεία των εργαζομένων στο Δημόσιο και ιδιαίτερα το ΤΠΔΥ και ο ΟΠΑΔ και να κατοχυρωθούν οι εργασιακές σχέσεις και η μόνιμη και ενιαία σχέση εργασίας στο Δημόσιο", σημειώνει σε ανακοίνωσή της η ΑΔΕΔΥ που καλεί στην Αθήνα σε συγκέντρωση στην πλατεία Κλαυθμώνος στις 11.00.
Επίσης σε ξεσηκωμό καλεί τους εργαζόμενους το Δίκτυο Συνδικαλιστών ΣΥΡΙΖΑ προκειμένου να "αντιμετωπιστούν οι αντεργατικές επιλογές του ΔΝΤ, της Ε.Ε. και της κυβέρνησης" καλώντας σε προσυγκέντρωση των πρωτοβάθμιων σωματείων ιδιωτικού και δημόσιου τομέα στα Προπύλαια. Επίσης το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών καλεί σήμερα σε στάση εργασίας και συγκέντρωση στα γραφεία του ΤΣΜΕΔΕ, ενώ για αύριο καλεί σε συγκέντρωση στα Προπύλαια στις 10.30.

*Αντιπαράθεση για τις εντυπώσεις ξεσπασε χθές μεταξύ της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ και του υπουργού Εργασίας, με τον Α. Λοβέρδο να εγκαλεί τη Συνομοσπονδία ότι την είχε καλέσει για ενημέρωση από τις 14 Απριλίου. Η ΓΣΕΕ καταλογίζει στον υπουργό διαρροές και αντικοινωνικές επιλογές στην ασφάλιση, που διαμορφώνουν κλίμα τρομοκράτησης των ασφαλισμένων.

*εφημ. "Η ΑΥΓΗ" 21.4.2010 A. Πετρόπουλος

Ολοι χρωστούν, εμείς την πληρώνουμε

Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ

Θυμό για τη συμπεριφορά των Ευρωπαίων απέναντι στην Ελλάδα αισθάνεται όποιος παρακολουθεί στοιχειωδώς τις συζητήσεις που διεξάγονται σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο για τον καλπασμό του δημόσιου χρέους όλων των κρατών, συμπεριλαμβανομένων και των ισχυρότερων οικονομιών του πλανήτη - των ΗΠΑ και της Ιαπωνίας.

Περισσότερα άρθρα...Τσάκισαν και τους ΠορτογάλουςΘα χρεοκοπήσουμε; Η Δεξιά σαρώνει στην ΟυγγαρίαΜόνη λύση τα «λαϊκά ομόλογα»Βυθίζουν την Ιρλανδία οι τράπεζες Πολιτική κόλαση στη ΒουλγαρίαΗ ΕΕ του... Τέταρτου Ράιχ

Για "παγκόσμια κρίση δημόσιου χρέους" έκανε λόγο π.χ. ο Γίργκεν Σταρκ, μέλος του ΔΣ της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και ένας από τους σκληρότερους Γερμανούς τραπεζίτες εναντίον κάθε βοήθειας της ΕΕ προς τη χώρα μας. Χαρακτήρισε μάλιστα "ακόμη δυσκολότερο" το να μειωθεί το δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ "σε χώρες όπως η Βρετανία, οι ΗΠΑ και η Ιαπωνία". Μια ματιά στα στοιχεία αρκεί για να αποδείξει πέραν πάσης αμφιβολίας ότι όλες οι χώρες χρωστούν, αλλά μόνο εμείς οι Ελληνες την πληρώνουμε - και μάλιστα πολύ ακριβά!

Δεν θα ψάξουμε να βρούμε μικρές χώρες για να αποδείξουμε την αλήθεια αυτού του ισχυρισμού. Θα αρκεστούμε στα μεγέθη των τιτάνων της παγκόσμιας οικονομίας.

Το 2003 π.χ. το συνολικό δημόσιο χρέος όλων των κρατών της Ευρώπης ανερχόταν σε 5,23 τρισεκατομμύρια ευρώ. Φέτος, βάσει των προβλέψεων, μέσα σε μόλις επτά χρόνια, το συνολικό ευρωπαϊκό δημόσιο χρέος εκτιμάται ότι θα εκτοξευθεί στα... 8 τρισεκατομμύρια ευρώ, σημειώνοντας άνοδο κατά 54%!

Πρόκειται για εξαιρετικά υψηλό ρυθμό ανόδου του δημόσιου χρέους, η μείωση του οποίου, σημειωτέον, είναι απείρως πιο δύσκολη από τη μείωση των ελλειμμάτων του προϋπολογισμού. Εννοείται, βεβαίως, ότι η οικονομική κρίση οδήγησε σε καλπασμό τα ευρωπαϊκά κράτη - από 1 τρισεκατομμύριο ευρώ που είχαν δανειστεί το 2008, το 2009 δανείστηκαν... 40% περισσότερα, κάπου 1,4 τρισεκατομμύριο.
Ας μη νομίζουμε δε ότι άρχισαν ξαφνικά να δανείζονται τα άλλα κράτη πέρυσι λόγω της κρίσης. Κάθε άλλο. Από το 2003 έως το 2007, τα ανέμελα χρόνια της ευημερίας, δανείζονταν κάθε χρόνο από 835 έως 927 δισεκατομμύρια ευρώ, ενώ φέτος προβλέπεται να δανειστούν 1,45 τρισεκατομμύριο ευρώ έναντι του 1,395 τρισ. που δανείστηκαν πέρυσι.
Το φαινόμενο δεν είναι αποκλειστικά ευρωπαϊκό. Στις ΗΠΑ η κατάσταση επιδεινώνεται με χειρότερους ρυθμούς. Το αμερικανικό δημόσιο χρέος ανερχόταν το έτος 2000 σε 3,41 τρισεκατομμύρια δολάρια, αλλά το 2009 είχε εκτιναχθεί σε 7,545 τρισεκατομμύρια. Μέσα στη δεκαετία είχε υπερδιπλασιαστεί δηλαδή σε απόλυτο μέγεθος, σημειώνοντας αύξηση κατά 121%!
Με τις ΗΠΑ σημειώνεται και ένα άλλο φαινόμενο: η ισχυρότερη και πλουσιότερη χώρα του πλανήτη... "φεσώνει" όλον τον υπόλοιπο πλανήτη! Με άλλα λόγια, οι πλούσιοι Αμερικανοί δανείζονται από όλους τους φτωχότερους, με ιδιαίτερη προτίμηση στους Ασιάτες.
Οι αριθμοί είναι αδιάψευστοι. Το αμερικανικό δημόσιο χρωστούσε 1 τρισεκατομμύριο δολάρια σε ξένους πιστωτές το έτος 2000.
Στα τέλη του 2009 οι Αμερικανοί χρωστούσαν στους ξένους 3,7 τρισεκατομμύρια δολάρια. Το 2000 οι ΗΠΑ είχαν φορτώσει στους ξένους το 30% του αμερικανικού δημόσιου χρέους, ενώ το 2009 οι Αμερικανοί είχαν χρηματοδοτήσει με ξένα κεφάλαια το 49% του δημόσιου χρέους των ΗΠΑ.
Αλίμονο στους Κινέζους, οι οποίοι εξαρτώνται εμπορικά από την Ουάσιγκτον, και τους Γιαπωνέζους, οι οποίοι ακόμη συνεχίζουν να πληρώνουν την ήττα τους στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο πριν από... 65 χρόνια!
Η Ιαπωνία είχε δανείσει στις ΗΠΑ 318 δισεκατομμύρια δολάρια το έτος 2000. Το ποσό αυτό διογκώθηκε στο απίθανο ύψος των 768,8 δισεκατομμυρίων δολαρίων τον Δεκέμβριο του 2009.
Αντιθέτως η Κίνα το έτος 2000 ήταν ένας σχεδόν ασήμαντος πιστωτής των ΗΠΑ, καθώς τους είχε δανείσει μόλις 60 δισεκατομμύρια δολάρια αγοράζοντας αμερικανικά κρατικά ομόλογα. Τον Δεκέμβριο του 2009 όμως τα κινεζικά δάνεια προς τις ΗΠΑ είχαν... δεκαπλασιαστεί (!), εκτοξευόμενα στα 900 δισεκατομμύρια (755,4 από την Κίνα και άλλα 152,9 δισ. δολάρια από το κινεζικό Χονγκ Κονγκ).
Αν ποτέ το Τόκιο και το Πεκίνο τολμούσαν να απαλλαγούν από τα αμερικανικά κρατικά ομόλογα, οι ΗΠΑ θα χρεοκοπούσαν ακαριαία και το δολάρια θα κατέρρεε, καθώς η Ουάσιγκτον χρωστάει σε Κίνα και Ιαπωνία... 1,65 τρισεκατομμύριο δολάρια!
ΜΙΑ ΛΥΣΗ
Να αγοράζει ομόλογα η ΕΚΤ
Θα συνεχιστεί άραγε επί πολύ χρονικό διάστημα η απαράδεκτη τακτική της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας να μην αγοράζει κρατικά ομόλογα των χωρών της Ευρωζώνης; Η αμερικανική FED, οι κεντρικές τράπεζες της Ιαπωνίας, της Βρετανίας και παντού στον κόσμο, πλην της Ευρωζώνης, αγοράζουν κρατικά ομόλογα της χώρας τους, και ξένα, βοηθώντας έτσι στον δανεισμό των κρατών με λογικά επιτόκια.
Αντιθέτως η τακτική της ΕΚΤ να τα δέχεται μόνο ως εγγύηση από τις εμπορικές τράπεζες και βάσει αυτών να δανειοδοτεί μόνο τις εμπορικές τράπεζες, και δη με προκλητικά χαμηλά επιτόκια, υπηρετεί και ενθαρρύνει αποκλειστικά και μόνο τους κερδοσκόπους που επιτίθενται εναντίον των κρατών ακόμη και της ίδιας της Ευρωζώνης!

*από την εφημ. "ΕΘΝΟΣ" 21.4.2010
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11826&subid=2&pubid=11293001

Π. Λαφαζάνης: Μοιραίος ο πρωθυπουργός, μοιραία η κυβέρνηση

Μοιραία χαρακτήρισε την κυβέρνηση και μοιραιό τον Γιώργο Παπανδρέου ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, Παναγιώτης Λαφαζάνης, με αφορμή την επικείμενη ενεργοποίηση του μηχανισμού στήριξης. "Η τριγωνική συνεταιρική σχέση κυβέρνησης - Ε.Ε. - ΔΝΤ είναι εταιρική σχέση λεηλασίας, καταλήστευσης, κοινωνικής κατεδάφισης, ασφαλιστικής και εργασιακής διάλυσης της χώρας", υποστήριξε ο Π. Λαφαζάνης μιλώντας στην εκδήλωση που διοργάνωσαν χθες το απόγευμα στο Εργατικό Κέντρο της Θεσσαλονίκης τα 30 στελέχη του Αριστερού Ρεύματος που συνυπογράφουν τις ξεχωριστές εκδοχές στο πλαίσιο του προσυνεδριακού διαλόγου.

Εκδήλωση των "30" του Ρεύματος στη Θεσσαλονίκη
Επέκρινε την κυβέρνηση ότι "παραδίδει τη χώρα στον μηχανισμό Ε.Ε. - ΔΝΤ, βάζοντας τον τόπο στο 'χειρουργείο' της 'χούντας' του ΔΝΤ", λέγοντας ότι "η κυβέρνηση για να διασώσει τα συμφέροντα του εγχώριου κεφαλαίου πάει να θέσει τη χώρα υπό ιδιόμορφη οικονομική κατοχή και να την μετατρέψει σε 'μπανανία' και προτεκτοράτο, πρότυπο των πιο ακραία αντεργατικών εξελίξεων για όλη την Ευρωζώνη και την Ε.Ε". Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ σημείωσε ότι αυτές οι επιλογές μπορούν να ακυρωθούν, αρκεί η αριστερά να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και κατάθεσε τρεις προτάσεις:
* Διεκδίκηση άμεσης χρηματοδότησης του ελληνικού δημοσίου από το ευρωσύστημα (Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα - ΕΚΤ) με επιτόκια ανάλογα με εκείνα που το τελευταίο δανείζει τις εμπορικές τράπεζες (1%).
* Αν δεν καρποφορήσει η προσπάθεια για ευνοϊκή ευρωπαϊκή χρηματοδότηση, θα έπρεπε, τουλάχιστον, να επιδιωχθεί η άμεση επαναδιαπραγμάτευση του δημόσιου χρέους με στόχο μια νέα ρύθμισή του με εύλογα και μειωμένα επιτόκια και ευρύτερους χρονικούς ορίζοντες αποπληρωμής του.
* Στο πλαίσιο της προσπάθειας για κατάργηση των Συνθηκών που διέπουν την Ε.Ε. θα έπρεπε ως άμεση προτεραιότητα να επιδιωχθεί η κατάργηση του Συμφώνου Σταθερότητας της Ε.Ε. ή τουλάχιστον η επ' αόριστον αναστολή της εφαρμογής του στη χώρα μας. Σε κάθε περίπτωση χρειάζεται η άμεση απόσυρση του Προγράμματος Σταθερότητας και Ανάπτυξης, που προβλέπει τη μείωση του ελλείμματος σε τρία χρόνια κάτω από 3%.

* Παπαδόπουλος Α.  εφημερίδα "Η ΑΥΓΗ" ημερομηνία δημοσίευσης: 20/04/2010

Ακινητοποιημένα τα πλοία στο λιμάνι του Πειραιά

Απεργούν οι ναυτεργάτες

Οι ναυτεργάτες έχουν κηρύξει 48ωρη απεργία για Τετάρτη και Πέμπτη

Πειραιάς:
Δεμένα στο λιμάνι του Πειραιά είναι τα πλοία, καθώς τα ναυτεργατικά σωματεία συνεχίζουν την κινητοποίησή τους, παρά το γεγονός ότι κρίθηκε παράνομη και καταχρηστική.

Τα μέλη των ναυτεργατικών σωματείων απέκλεισαν από νωρίς το πρωί της Τετάρτης τους καταπέλτες των πλοίων που είχαν προγραμματισμένα δρομολόγια για Κυκλάδες και Αργοσαρωνικό, με αποτέλεσμα τα πλοία να μην αποπλεύσουν αλλά και να υπάρξουν μικρές αντεγκλήσεις με επιβάτες που ήθελαν να ταξιδέψουν.

Στο λιμάνι εκτός από λιμενικούς βρίσκεται και η εισαγγελέας Πειραιά.

Τα ναυτεργατικά σωματεία ΠΕΜΕΝ και ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ έχουν κηρύξει 48ωρη απεργία για την Τετάρτη και την Πέμπτη. Ωστόσο, το πρωτοδικείο Πειραιά έκρινε την κινητοποίησή τους παράνομη και καταχρηστική.

Πάντως, οι συνδικαλιστές των δύο ναυτεργατικών σωματείων που πρόσκεινται στο ΚΚΕ τονίζουν ότι δεν θα καμφθούν από τη δικαστική απόφαση.

Newsroom ΔΟΛ http://www.in.g/

Χρεοκοπία ούτως ή άλλως βλέπουν για την Ελλάδα οι FT

Την άποψη ότι η χρεοκοπία της Ελλάδας είναι αναπόφευκτη, ανεξαρτήτως του ευρωπαϊκού μηχανισμού στήριξης της ελληνικής οικονομίας διατυπώνει ο αρθρογράφος των Financial Times Βόλφγκανγκ Μίνχαου, σημερινό φύλλο της εφημερίδας.

«Η διάσωση της Ελλάδας απλώς καθυστερεί το αναπόφευκτο» γράφει χαρακτηριστικά στην ανάλυση του, τονίζοντας πως η διάσωση αποτρέπει την πτώχευση εντός του έτους, αλλά δεν επηρεάζει τα δεδομένα ως προς την πιθανότητα μίας μελλοντικής πτώχευσης.

Αναφορικά με τον εκτροχιασμό των spread, ακόμα και μετά τη συμφωνία για στήριξη της Ελλάαδας, ο αναλυτής των FT, υποστηρίζει πως «οι οικονομικές αγορές έχουν καταλάβει ότι με ή χωρίς διάσωση η Ελλάδα έχει στην ουσία χρεοκοπήσει» και λέει πως για να καλυφθεί το τρέχον χρέος και οι τόκοι της χώρας, η Ελλάδα χρειάζεται να βρει περίπου 50 δισεκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο για τα επόμενα 5 χρόνια, συνολικό ποσό που ισοδυναμεί σχεδόν με το 100% του ΑΕΠ της χώρας.

Ως λύση για να αποφευχθεί η η χρεοκοπία της Ελλάδας, ο Μίνχαου βλέπει τη σταθεροποίηση του χρέους, πράγμα που σύμφωνα με τον ίσιο μπορεί να γίνει μετά από ένα πολυετές σχέδιο μείωσης του ελλείμματος και ένα πρόγραμμα διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που θα τονώσουν το ρυθμό ανάπτυξης. «Το σχέδιο που έχει παρουσιάσει η ελληνική κυβέρνηση είναι μεν φιλόδοξο, αλλά όχι πολύ αξιόπιστο, διότι βασίζεται πολύ στην αύξηση των φόρων, χωρίς διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις», εκτιμά ο αναλυτής της εφημερίδας.

Αναφορικά με την εμπλοκή του ΔΝΤ στη στήριξη της ελληνικής οικονομίας ο Μίνχαου προβλέπει απαιτήσεις πολύ μεγαλύτερης γενικής προσαρμογής από την Ελλάδα και καταλήγει λέγοντας πως «έχουμε παρέλθει το σημείο της μη-επιστροφής και δε θα πρέπει πλέον να επικεντρωνόμαστε στο κατά πόσο μπορούμε να αποφύγουμε την πτώχευση, αλλά πώς να τη διαχειριστούμε καλύτερα».

* http://tvxs.gr/news

Aλέκος Αλαβάνος: Ο Παπανδρέου θα φύγει με ελικόπτερο από το Μαξίμου

- Ο δρόμος που έχει πάρει ο κ. Παπανδρέου οδηγεί εκεί. Οδηγεί λοιπόν σε πρωθυπουργούς που θα φύγουν με ελικόπτερο από το Μέγαρο Μαξίμου. Όσο πιο σύντομα γίνει κατά τη γνώμη μου τόσο το καλύτερο, για να μη μπει και η Ελλάδα σε αυτή την περιπέτεια της Ουγγαρίας, η οποία καθηλώνει την οικονομία και σφραγίζει τη θέση της για δεκαετίες.

-Τον Παπανδρέου τον έχουμε για λόγους εθιμοτυπικούς.

- Κυβέρνηση είναι η ΕΕ. Ήρθε ο Όλι Ρεν και είπε: «αυτά τα μέτρα θα πάρετε».

-Τίθεται ζήτημα δημοκρατίας. Η κυβέρνηση δε νομιμοποιείται για τα μέτρα που παίρνει. Βγήκε ο λαγός μέσα από το καπέλο. Οι εκλογές δεν είναι καλλιστεία, είναι συμβόλαιο με το λαό.

-Υπό το Σύμφωνο Σταθερότητας δεν έχει νόημα να παραμείνουμε στην ευρωζώνη. Στην ΕΕ δεν είμαστε δεδομένοι. Έχουμε τεράστιες δυνατότητες διαπραγμάτευσης που η κυβέρνηση δεν αξιοποίησε.

-Πρέπει να γίνει επαναδιαπραγμάτευση του χρέους. Όμως ούτε η κυβέρνηση Παπανδρέου, ούτε μία κυβέρνηση της ΝΔ, έχουν την ικανότητα να το κάνουν.

-Η Αριστερά καλείται από την ιστορία. Πρέπει να ζητήσει δημοψήφισμα για το Σύμφωνο Σταθερότητας, να ζητήσει να φύγει η κυβέρνηση και να προσεγγίσει με μετωπικές δράσεις το χώρο του ΠΑΣΟΚ. Ο κοινωνικός χώρος της Αριστεράς δεν είναι αρκετός.

* Από την συνέΚυριακή, Απριλίου 18, 2010 11:42ντευξη του Αλέκου Αλαβάνου, στην εκπομπή «Παιχνίδια Εξουσίας» στο ΚΑΝΑΛΙ 1 του Πειραιά,

http://syrizaeydap.wordpress.com/

Η ΚΑΤΑΛΗΞΗ ΕΝΟΣ ΔΡΑΜΑΤΟΣ

ΔΗΛΩΣΗ Γ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ

ΣΤΟ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟ ΣΤΗΡΙΞΗΣ

Η ΚΑΤΑΛΗΞΗ ΕΝΟΣ ΔΡΑΜΑΤΟΣ

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο είναι νέα μορφή κατακτητή στον 21ο αιώνα. Είναι η βιτρίνα των Παγκόσμιων Τραπεζιτών που θέλησαν και πέτυχαν να γίνουν Παγκόσμιοι Κυβερνήτες.
Οι εξελίξεις αποδεικνύουν ότι η Ελλάδα δεν ήταν πειραματόζωο ούτε πεδίο παραδείγματος. Ήταν εξαρχής στόχος και προορισμός της εκστρατείας των σύγχρονων κατακτητών. Η Αγγλία, η Ιταλία, η Ισπανία και άλλοι θα έπρεπε να έχουν παραδώσει τα κλειδιά και τη σημαία τους νωρίτερα. Όμως, στέκουν ανεξάρτητες γιατί έχουν από πολύ καιρό συνθηκολογήσει ιδεολογικά με τον κατακτητή.
Η Ελλάδα άργησε έξι μήνες να αντιληφθεί την αλήθεια. Ότι κάθε αντίσταση με τα δικά τους μέσα και στο δικό τους πεδίο ήταν μάταιη. Η μόνη λύση ήταν, από την αρχή, η απειλή ανυπακοής και εξόδου από το σύστημα. Μόνο ο φόβος να χάσουν τα άνομα και τοκογλυφικά κεφάλαιά τους θα τους εμπόδιζε. Μόνο μια αναπτυξιακή αντεπίθεση θα τους εμπόδιζε, ακόμα κι αν αυτή απαιτούσε την έξοδο από την ευροζώνη.
Επί έξι μήνες, ξένοι και ντόπιοι υπηρέτες του Διεθνούς Νομισματικού Κεφαλαίου χτίζουν έναν εφιάλτη για όσα, δήθεν, θα παθαίναμε εάν φεύγαμε απ' τα δεσμά τους.
Μα, η Ελλάδα μεγάλωσε και στάθηκε μονάχα όταν έσπαγε τα δεσμά της.
Με πρόσχημα τις επιταγές των δανειστών μας, βαδίζουμε για τριάντα χρόνια αναξιοπρέπειας, φτώχειας και εκχώρησης της Εθνικής Ανεξαρτησίας.

Είναι προτιμότερο η Εθνική Συμφωνία να γινόταν στη βάση συνειδητής φτώχειας για ένα – δύο χρόνια λόγω απελευθέρωσης, παρά στη βάση της τριακονταετούς υποταγής στους νέους κατακτητές.
Σήμερα διακυβεύεται αν θα είναι το ΠΑ.ΣΟ.Κ αυτό που θα παραδώσει τα κλειδιά και τη σημαία.
Σήμερα διακυβεύεται αν οι Παγκόσμιοι Τραπεζίτες θα πετύχουν να οδηγήσουν σε υποταγή τη χώρα που κυβερνά ο Πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς και γιος του πιο ενοχλητικού-γι' αυτούς-Πρωθυπουργού που αντιμετώπισαν ποτέ. Του Ανδρέα Παπανδρέου.

Το ζητούμενο είναι το νέο ΟΧΙ.
Απαιτείται ανάστημα. Απαιτείται εθνική συνείδηση.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ είναι εδώ.
18/04/2010
http://sibilla-gr-sibilla.blogspot.com/2010/04/blog-post_587.html

Εκδήλωση τιμής για τον Μιχάλη Παπαγιαννάκη

Οι συμμαθητές του Μιχάλη Παπαγιαννάκη στο Βαρβάκειο διοργανώνουν την Πέμπτη 29 Απριλίου, στις 6 μ.μ., στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων (Ακαδημίας 50), εκδήλωση στη μνήμη του σημαντικού αγωνιστή και διανοούμενου της αριστεράς. Το πρόγραμμα της εκδήλωσης έχει ως εξής:

-6 μ.μ.: Πρόλογος Μιχάλης Μοδινός

-6.20 μ.μ: Εισηγήσεις:"Τα μαθητικά και εφηβικά χρόνια", Αλέκος Καλοφωλιάς, "Τα φοιτητικά χρόνια και η δραστηριότητα στη δημοσιογραφία", Γιάννη Τζανετάκος, "Η δράση στο πανεπιστήμιο και γενικά στον τομέα της εκπαίδευσης", Άννα Φραγκουδάκη. Συντονίζουν: Πάνος Βέττας, Ξανθίππη Μίχα-Μπανιά, Λευτέρης Παπαγιαννάκης.

-7.10 μ.μ.: Προβολή μαγνητοταινίας. Παρουσίαση Ρένα Θεολογίδου.

-7.20 μ.μ.: Εισηγήσεις: "Στην αριστερά και γενικά στην πολιτική ζωή", Νίκος Κωνσταντόπουλος, "Στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο και στη διεθνή σκηνή", Μαριέττα Γιαννάκου, "Στο Οικολογικό Κίνημα", Σάκης Κουρουζίδης.

http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=537059

Ο Ντ. Χάρβεϊ στην Αθήνα

Ο Ντ. Χάρβεϊ θα βρεθεί στην Αθήνα για να συμμετάσχει στις εκδηλώσεις "Μαρξισμός 2010". Ο διακεκριμένος καθηγητής θα συμμετάσχει στην συζήτηση "Ο Μαρξ κι η κρίση του καπιταλισμού" μαζί με τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Π. Λαφαζάνη και τον Αλ. Καλλίνικο, υπεύθυνο του θεωρητικού περιοδικού "Διεθνής Σοσιαλισμός". Οι εκδηλώσεις "Μαρξισμός 2010", που διοργανώνονται από το ΣΕΚ, θα πραγματοποιηθούν 13-16 Μαΐου στην ΑΣΟΕΕ.

Όπως επισημαίνουν οι διοργανωτές, "η ένταση της κρίσης, καθώς και η διαφαινόμενη εμπλοκή του ΔΝΤ στους λεγόμενους μηχανισμούς στήριξης της ελληνικής οικονομίας στα πλαίσια της Ε.Ε., έχει προκαλέσει προβληματισμούς και αντιδράσεις, τόσο για τη βιωσιμότητα και τη συμβολή στη διέξοδο από την κρίση τέτοιων επιλογών, όσο και για τη δυνατότητα εναλλακτικών λύσεων που θα υπερβαίνουν τη λογική των ατελείωτων θυσιών χωρίς μέλλον των προγραμμάτων σταθερότητας". Επισημαίνεται ότι στα τέλη Απριλίου εκδίδεται το νέο βιβλίο του Ντ. Χάρβεϊ "Αίνιγμα ο Καπιταλισμός".

Η κεντρική εκδήλωση του "Μαρξισμός 2010" με θέμα "Η αντικαπιταλιστική αριστερά μπροστά στην κρίση" θα πραγματοποιηθεί στο θέατρο Βεάκη στις 15 Μαΐου. Ομιλητές θα είναι οι Αλ. Κριβίν, από τους ηγέτες του Μάη του '68 και στέλεχος του Νέου Αντικαπιταλιστικού Κόμματος (Γαλλία), Ρ. Σοέιρο από το Μπλόκο της Αριστεράς (Πορτογαλία), Στ. Τσίλφε απ' την τάση Μarx21 του DieLinke (Γερμανία), Άλ. Καλλίνικος απ' το SWP (Μ. Βρετανία), Π. Γκαργκάνας από ΣΕΚ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ και Άγ. Χάγιος από ΝΑΡ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

* εφημ. "Η ΑΥΓΗ"  Ημερομηνία δημοσίευσης: 17/04/2010

http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=537114

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΜΑΣ ΠΑΕΙ ΣΤΟ ΔΝΤ !!!

Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ

Ειλημμένη είναι πλέον η απόφαση της κυβέρνησης Παπανδρέου να οδηγήσει τη χώρα στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Αυτό αποδεικνύει πέραν πάσης αμφιβολίας η χθεσινή επιστολή της κυβέρνησης διά του υπουργού Οικονομικών Γιώργου Παπακωνσταντίνου προς τον διευθυντή του ΔΝΤ Ντονιμίκ Στρος - Καν, τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Ζαν - Κλοντ Τρισέ και τον κομισάριο Ολι Ρεν. Με την επιστολή αυτή ζητείται ουσιαστικά η έναρξη της διαδικασίας ενεργοποίησης του μηχανισμού υπαγωγής της πατρίδας μας στην οικονομική, πολιτική και κοινωνική εξουσία του ΔΝΤ και της ΕΕ. Τη Δευτέρα θα αφιχθούν στην Αθήνα εκπρόσωποι των ξένων δυναστών, για να ανακοινώσουν τους όρους τους, τους οποίους φυσικά θα αποδεχθεί ευχαρίστως και άνευ ουδεμιάς αντίρρησης η κυβέρνηση.

Είναι πλέον προφανές ότι έχουμε να κάνουμε με πολιτική επιλογή της κυβέρνησης Παπανδρέου εντελώς άσχετης με τα συνήθως προβαλλόμενα οικονομικά προσχήματα δυσκολιών δανεισμού της χώρας ή επιβάρυνσής της με υπέρογκα ή δυσβάστακτα επιτόκια.

Αν η κυβέρνηση όντως ενδιαφερόταν για τα επιτόκια δανεισμού της χώρας, δεν θα προέβαινε σε καμιά κίνηση προσφυγής στο ΔΝΤ πριν κάνει το απλούστατο βήμα της έκδοσης νέων κρατικών ομολόγων.

Μόλις την Κυριακή αποφάσισαν οι υπουργοί Οικονομίας της Ευρωζώνης ότι είναι πρόθυμοι να δανείσουν στην Ελλάδα 30 δισεκατομμύρια ευρώ συν 10 - 15 δισ. του ΔΝΤ με επιτόκιο 5% για τα ευρωδάνεια, αν το ζητήσει η Αθήνα. Το ποσό αυτό υπερκαλύπτει τις φετινές δανειακές ανάγκες της χώρας, άρα οι τράπεζες που θα δάνειζαν τη χώρα μας ήταν βέβαιες ότι θα πάρουν οπωσδήποτε τα λεφτά τους.

Το γεγονός αυτό θα οδηγούσε με σχεδόν μαθηματική βεβαιότητα στον δανεισμό της χώρας με επιτόκιο γύρω στο 6%, καθώς αν οι τράπεζες ζητούσαν επιτόκια της τάξης του 7% και πάνω αυτό θα ωθούσε την ελληνική κυβέρνηση στον μηχανισμό του ΔΝΤ και της ΕΕ, με αποτέλεσμα οι τράπεζες να χάσουν δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ σε τόκους για το σύνολο του ποσού και της χρονικής διάρκειας των ελληνικών δανείων!

Η κυβέρνηση Παπανδρέου δεν το έκανε αυτό. Ακύρωσε στην «πράξη την απόφαση της Ευρωζώνης για στήριξη. Δεν έβγαλε ομόλογα και ξεκίνησε τη διαδικασία υπαγωγής της χώρας στο ΔΝΤ χωρίς καν να δοκιμάσει τις επιπτώσεις στις αγορές του μηχανισμού στήριξης. Αρα δεν την ενδιαφέρει το κόστος δανεισμού από τις αγορές, όπως ισχυριζόταν ότι επιδιώκει ο πρωθυπουργός.

Εννοείται ότι οποιαδήποτε έκδοση ελληνικού κρατικού ομολόγου από εδώ και πέρα δεν έχει καμιά σχέση με τις προηγούμενες, καθώς πλέον η Ελλάδα συγκαταλέγεται στις χώρες υπό την εξουσία του ΔΝΤ.

Από τη στιγμή όμως που καθίσταται προφανές ότι ο Γ. Παπανδρέου δεν φέρνει το ΔΝΤ στην Ελλάδα για λόγους αδυναμίας εξεύρεσης δανείων, λογικό είναι να αναζητήσει κανείς για ποιους λόγους το φέρνει.

Ο βίος και η πολιτεία αυτού του μισητού διεθνούς οργανισμού που εξευτελίζει την κρατική κυριαρχία των χωρών που πέφτουν στα νύχια του, μας δίνει την απάντηση για τους επιδιωκόμενους ανομολόγητους στόχους της κίνησης του πρωθυπουργού.

Οπου πάει το ΔΝΤ εξαπολύει κύμα απολύσεων δημοσίων υπαλλήλων. Μειώνει τους μισθούς και τις συντάξεις τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα. Απελευθερώνει τις απολύσεις και εκτοξεύει την ανεργία στα ύψη. Εκποιεί ό,τι έχει απομείνει από τη δημόσια περιουσία. Αποδομεί το κοινωνικό κράτος, περικόπτοντας όσο το δυνατόν περισσότερες παροχές.

Καταστρέφει τα δημόσια συστήματα παιδείας και υγείας προσπαθώντας να ιδιωτικοποιήσει όσο το δυνατόν μεγαλύτερο μέρος τους. Αυξάνει κατά 3 ή 5 ή και περισσότερες μονάδες τον ΦΠΑ. Αυξάνει τις τιμές του ηλεκτρικού ρεύματος, του νερού, των εισιτηρίων των λεωφορείων και πάει λέγοντας... Αυτή δηλαδή είναι η μοίρα που περιμένει πλέον τους Ελληνες.

Μαζική μείωση των εισοδημάτων των εργαζομένων, των συνταξιούχων, των μεσαίων και των κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων, με στόχο την ανακατανομή του κοινωνικού πλούτου υπέρ των πλουσιότερων.

ΚΑΤΑΝΤΙΑ

Η «Ψωροκώσταινα» του μέλλοντός μας

Οι προοδευτικές πολιτικές δυνάμεις του τόπου έδιναν επί δεκαετίες ολόκληρες την ιδεολογική μάχη εναντίον της θεωρίας της Δεξιάς της υποτέλειας και της αμερικανοκρατίας των μετεμφυλιακών χρόνων που παρουσίαζε την Ελλάδα ως «Ψωροκώσταινα» για να δικαιολογήσει την πολιτική της, που είχε καταδικάσει τη χώρα στη μιζέρια. «Ψωροκώσταινα» σήμαινε χώρα δήθεν προορισμένη από τη μοίρα της να είναι αιωνίως εξαθλιωμένη. Πού να φανταζόταν ο Ανδρέας Παπανδρέου όμως ότι μισόν αιώνα αργότερα μια κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ με πρωθυπουργό τον γιο του θα στρεφόταν στο ΔΝΤ, για να ξανακάνει με τη βοήθειά του την Ελλάδα και πάλι «Ψωροκώσταινα» με φτωχό λαό!