Αλέκος Αλαβάνος: «Και με το 7% είναι ωραία»

Ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ μιλάει για την πτώση του κόμματος στις δημοσκοπήσεις, τη συνεργασία με το ΠαΣοΚ και αποκλείει κάθε κίνδυνο διάσπασης του ΣΥΝ

«ΠΑΡΕΑ» με το «Κεφάλαιο» του Μαρξ, τη «Γενική θεωρία της απασχόλησης, του τόκου και του χρήματος» του Κέινς και το βιβλίο του Μark Μazower «Η Ελλάδα και η οικονομική κρίση του Μεσοπολέμου» - το οποίο του συνέστησε να διαβάσει ο πρώην πρωθυπουργός κ. Κ. Σημίτης (!)-, περνά τον λίγο ελεύθερο χρόνο του αυτή την περίοδο ο Αλέκος Αλαβάνος. Αλλά κι όταν δεν έχει την ευκαιρία να ξεφυλλίσει τα βιβλία που επέλεξε,στην προσπάθειά του να εμβαθύνει στα της οικονομικής κρίσης, ρίχνει κλεφτές ματιές στον Σαίξπηρ «τσέπης» που προσφέρει καθημερινώς «Το Βήμα», ακόμη και μέσα στις συνεδριάσεις της Βουλής, όταν αυτές αποκτούν το σύνηθες ανιαρό περιεχόμενό τους.Ψύχραιμος και στωικός, παρά το χαμηλό δημοσκοπικό «βαρομετρικό» για το κόμμα του, αλλά και αισιόδοξος, ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ δηλώνει στη συνέντευξη την οποία παραχώρησε στο «Βήμα» ότι «και με το 7% είναι ωραία». Για το ΠαΣοΚ υπογραμμίζει ότι δεν υπάρχει η απαραίτητη «γενική προγραμματική σύγκλιση» για να καταστεί δυνατή μια ευρύτερη συνεργασία, ενώ δεν βλέπει «ούτε κατά διάνοια» κίνδυνο διάσπασης του ΣΥΝ. Την ίδια στιγμή κρατά κλειστά τα χαρτιά του για το τι θα πράξει ο ίδιος στο μέλλον, ενώ εμμέσως πλην σαφώς τάσσεται υπέρ των δύο θητειών για τους εν ενεργεία βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ.

- «Επιτρέψτε μου να ξεκινήσω από κάτι το οποίο, έστω συμβολικά, έκανε εντύπωση κατά το πρόσφατο διαρκές συνέδριο του ΣΥΝ: αναφέρομαι στην κίνησή σας να παρευρεθείτε παρακολουθώντας τις εργασίες από τη...«γαλαρία». Τόσο σας ενοχλούν οι εσωκομματικές αντιπαραθέσεις;

«Τι κακό έχει η “γαλαρία”; Πρέπει κανείς να είναι συνεχώς “γλάστρα” στην πρώτη σειρά ή πάνω σε ένα βάθρο; Ξέρετε τι μου έχει μείνει από 20 χρόνια στις Βρυξέλλες; Ενα συντριβάνι δίπλα στην “Grand Ρlace”. Στη μέση, το μαρμάρινο βάθρο για έναν σπουδαίο δήμαρχο του 1900. Ο γλύπτης έχει αφήσει το βάθρο χωρίς το σώμα, έχει βάλει τον δήμαρχο να κάθεται στην άκρη της λιμνούλας· με το μπαστούνι του, με τεντωμένα πόδια να ξεμουδιάσουν, με ένα βιβλιαράκι στο χέρι και με ένα σκυλί να του γλείφει τα παπούτσια».

- Πάντως, καταγράφηκε σαφώς η διάσταση που υπάρχει ανάμεσα στους «αιώνιους αντιπάλους» του Αριστερού Ρεύματος και της Ανανεωτικής Πτέρυγας. Πιστεύετε ότι μπορεί να γεφυρωθεί το χάσμα ανάμεσά τους;

«Εγώ είδα μια πλειοψηφία 80% να ψηφίζει το πρόγραμμα που επεξεργάστηκαν χιλιάδες μέλη μας με την ευθύνη του Γ. Δραγασάκη, του καθηγητή Αρ. Μπαλτά, του Γ. Μπαλάφα και άλλων. Ξέρετε μια ερώτηση που οπωσδήποτε υπήρχε σε όλες τις συνεντεύξεις εδώ και μήνες; “Γιατί δεν έχετε πρόγραμμα;”. Αυτή η ερώτηση εξαφανίστηκε. Και είναι μεγάλη κατάκτηση. Οχι για το μέγεθος του προγράμματός μας, που είναι σαν τηλεφωνικός κατάλογος: αλλά γιατί είναι και τεκμηριωμένο και ριζοσπαστικό και εφαρμόσιμο και κινηματικό».

- Δηλαδή, κίνδυνο διάσπασης δεν βλέπετε;
«Ούτε κατά διάνοια».

- Τη θέση του κ. Φ. Κουβέλη για μετεκλογική συνεργασία με το ΠαΣοΚ γιατί την απορρίπτετε;

«Με τον Φ. Κουβέλη έχω εξαιρετική συνεργασία. Την ευρύτερη συνεργασία την καθορίζει η γενική προγραμματική σύγκλιση. Δεν υπάρχει αυτή με το ΠαΣοΚ. Και αυτή τη βδομάδα, με την αξιωματική αντιπολίτευση να τάσσεται κατά του δημοκρατικού πολυδιευθυντικού συστήματος των γιατρών, υπέρ της πώλησης της Ολυμπιακής στη ΜΙG, υπέρ της συμφωνίας υποτέλειας για δικαστική συνδρομή με τις ΗΠΑ, επιβεβαιώνεται για μία ακόμη φορά αυτό. Εμείς όμως θα συνεχίσουμε να κάνουμε προτάσεις για συγκεκριμένες κοινές δράσεις, ιδιαίτερα σε συνδυασμό με την κρίση. Για την κατάργηση του Συμφώνου Σταθερότητας. Για την απόρριψη της Συμφωνίας της Λισαβόνας. Για τη μείωση των εξοπλισμών. Για την άμεση επανεθνικοποίηση της Εθνικής Τράπεζας. Για την ανάκτηση του ΟΤΕ. Για την κατάργηση του νομοθετικού πλαισίου ΝΔ και ΠαΣοΚ για τους ενοικιαζόμενους εργαζόμενους, για τα stage, για την ευλύγιστη εργασία. Απάντηση δεν παίρνουμε. Θα επιμένουμε».

- Δεν φοβάστε ότι θα κατηγορηθείτε για ακυβερνησία αν αρνηθείτε τη συνεργασία;

«Κανείς δεν μπορεί να θέλει την ακυβερνησία· είτε χωρίς κυβέρνηση είτε με κυβέρνηση, όπως σήμερα. Δείτε όμως: στην Ισλανδία και στη Λετονία αυτές τις μέρες κατέρρευσαν οι κυβερνήσεις παρ΄ ότι είχαν πλειοψηφία. Το ζητούμενο από μια κοινωνία της ανεργίας και της επεκτεινόμενης φτώχειας ήταν να δοθούν πολιτικές απαντήσεις στα ακραία προβλήματά τους. Για ξανασκεφτείτε το λοιπόν...».

- Με ποιο στόχο πηγαίνετε τελικά στις εκλογές ως κόμμα;

«Με στόχο το μήνυμα που θα αλλάξει την πορεία του σκάφους. Και με τη φιλοδοξία να αναδειχθούμε αυθεντικοί εκφραστές του προς τη Μεγάλη Αλλαγή».

- Πάντως, οι δημοσκοπήσεις μετά την αναλαμπή του περυσινού 18% σας έχουν «προσγειώσει» γύρω στο 7% και από τρίτη δύναμη, επί πολλούς μήνες, είστε πάλι τέταρτοι, μετά το ΚΚΕ. Τι πήγε στραβά;

«Και στο εκλογικό μας αποτέλεσμα μπορεί να υποχωρήσουμε· και πιο κάτω. Και λοιπόν; Υπάρχουν πολιτικές δυνάμεις που το πρόγραμμά τους γράφεται και οι αρχηγοί τους ντύνονται σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις. Είναι το οξυγόνο τους. Η ομορφιά για την Αριστερά είναι η ανατροπή των δημοσκοπήσεων. Για τον χωρισμό εκκλησίας- κράτους, για το δημόσιο πανεπιστήμιο, για την εξέγερση της νέας γενιάς, ξεκινήσαμε σχεδόν μόνοι. Οι θέσεις μας γίνονται πια πλειοψηφικές. Ωραία η μάχη μας με το 18%. Σας διαβεβαιώ ότι είναι ωραία και με το 7%· πολύ ωραία. Αν θέλετε τώρα επιγραμματικά να σας πω για το “στραβό” είναι η δυσκολία μας να κοινωνικοποιούμε συνεχώς το εγχείρημά μας».

- Ξέρετε,δεν είναι λίγοι εκείνοι οι οποίοι θεωρούν ότι «ο Αλέκος προτιμά το «σόλο βιολοντσέλο» και πολλές φορές αναρωτιούνται τι θα κάνετε. Θα συνεχίσετε να τους «εκπλήσσετε»;
«Η συλλογικότητα έχει ασύλληπτη δυναμική. Εχουμε γίνει ο κοινοβουλευτικός χώρος με τον λιγότερο αρχηγισμό και με την περισσότερη δημοκρατία στην ηγεσία. Μεγάλη πρόκληση όμως είναι ταυτοχρόνως να σπάσει κανείς τους καθιερωμένους κώδικες, να ξεπεράσει την ανασφάλεια που περικλείει κάθε πολιτικό αξίωμα, να δημιουργήσει στο τείχος που χωρίζει την πολιτική από την κοινωνία ρωγμές που θα επιτρέπουν μια ειλικρινή επικοινωνία. Αλλες φορές αυτό γίνεται με επιτυχία, άλλες όχι».

- Ποιος θα τεθεί τελικά επικεφαλής του ψηφοδελτίου του ΣΥΡΙΖΑ στις επερχόμενες εθνικές εκλογές; Εσείς ή ο κ. Τσίπρας; Θα είστε υποψήφιος;

«Εξ όσων γνωρίζω δεν έχω θέσει υποψηφιότητα για οποιαδήποτε θέση». - Σχετικά με το θέμα των δύο θητειών για τους εν ενεργεία βουλευτές είναι ένα ακόμη «αγκάθι» που απασχολεί πολλούς.

Εσείς πιστεύετε ότι πρέπει να ισχύσει ή όχι; «Σε μια χώρα που από τους ισχυρούς καταπατάται κάθε νόμος που τους ενοχλεί, στην Αριστερά μπορούμε να δείξουμε ότι ξέρουμε να σεβόμαστε τη δική μας νομιμότητα».

- Οσον αφορά τις ευρωεκλογές, πού βάζετε τον πήχη με βάση τα σημερινά δημοσκοπικά δεδομένα;

«Πιο σημαντικό και από το ποσοστό είναι το ηλεκτρικό φορτίο. Μια παρουσία που να εκφράζει τη ρήξη με το κατεστημένο, την εναλλακτική προγραμματική ικανότητα, το άλλο, το διαφορετικό, το ελπιδοφόρο. Αν κρίνουμε ότι ένα σημαντικό μέρος των πολιτών στρέφεται προς κόμματα φτάνει να έχουν κάτι “οικολογικό” στον τίτλο τους, ότι ένα τμήμα της νεολαίας το ξανασκέφτεται, ότι υπάρχει μια μεγάλη ζώνη προβληματισμού σε οπαδούς του ΠαΣοΚ, αυτό σημαίνει ότι με ταχύτητα και τόλμη πρέπει να γίνουμε και να δείξουμε ότι είμαστε “οι άλλοι”».

- Σας ενόχλησε που δεν σας κάλεσε το ΚΚΕ στο συνέδριό του;

«Οχι». - Τις εκτεταμένες αλλαγές στην ΚΕ του ΚΚΕ,τη συζήτηση περί Στάλιν κτλ.πώς τις είδατε; «Δεν τις είδα. Αυτό τον καιρό προσπαθώ να καταλάβω τη λειτουργία της κρίσης. Ξεφυλλίζω τον τρίτο τόμο του “Κεφαλαίου” του Μαρξ- είναι χρυσωρυχείο. Τη “Γενική θεωρία της απασχόλησης, του τόκου και του χρήματος” του Κέινς. Τo “Αs time goes by” των Freeman και Louca για τους μακροχρόνιους οικονομικούς κύκλους του Κοντράτιεφ, του σοβιετικού οικονομολόγου που δολοφονήθηκε το 1938 με προσωπική εντολή του Στάλιν.

Το “Η Ελλάδα και η οικονομική κρίση του Μεσοπολέμου” του Μark Μazower- μπορείτε να φανταστείτε ποιος μου το συνέστησε; ο Κ. Σημίτης.

Δεν είπα “διαβάζω”. Είπα “ξεφυλλίζω”. Συν τοις άλλοις μας έχει δημιουργήσει μεγάλο πρόβλημα “Το Βήμα” με τις εκδόσεις του Σαίξπηρ. Μικρές, χωράνε στην τσέπη, διαβάζονται και μέσα σε συνεδρίαση της Βουλής. Τώρα μόλις τέλειωσα τον “Αμλετ”, και από τη μετάφραση του Ρώτα πέρασα στη μετάφραση του Χειμωνά, που βρήκα στα ράφια της γυναίκας μου. Και από εκεί φευγαλέες ματιές στο πρωτότυπο.

Οπως καταλαβαίνετε, δεν υπάρχει χρόνος για το θέμα που με ρωτήσατε».

Συνέντευξη στον Λ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟ
* από την εφημερίδα "ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ" Κυριακή 1 Μαρτίου 2009
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=32&artId=257340