«Με το blog μου, ξορκίζω το φόβο»

Το διαδικτυακό της ημερολόγιο είναι διάσημο παντού, εκτός από τη χώρα της. Η 24χρονη Ζενγκ Τζινγιάν, μία από τους 100 ανθρώπους με τη μεγαλύτερη επιρροή στον κόσμο, σύμφωνα με το «Τime», συζητά για τη ζωή των διαφωνούντων στην Κίνα

«Με το blog μου, ξορκίζω το φόβο»


Μιλά στα «ΝΕΑ» η ηλεκτρονική απόγονος του διαδηλωτή της Τιενανμέν
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: ΚΙΤΤΥ ΞΕΝΑΚΗ
Το περιοδικό «Τime» την συμπεριέλαβε στους 100 ανθρώπους με τη μεγαλύτερη επιρροή στον κόσμο. Την χαρακτήρισε «ηλεκτρονικό απόγονο του διαδηλωτή που στάθηκε μπροστά στα τανκς στην πλατεία Τιενανμέν του Πεκίνου, το 1989». «Τιενανμέν 2.0», αυτός είναι ο τίτλος τιμής που απένειμε στην ίδια και το μπλογκ της. «Απλώς λέω την αλήθεια», λέει η μόλις 24 ετών Ζενγκ Τζινγιάν στα «ΝΕΑ».
«Αν δεν την έλεγα θα ένιωθα άσχημα».
«Άνθρωποι σαν εμένα δεν έχουν άλλη επιλογή. Η Κίνα χρειάζεται υπερασπιστές των ανθρώπινων δικαιωμάτων», προσθέτει. «Προχωράς και πείθεις διαρκώς τον εαυτό σου να μη φοβάται». Την βρήκα μέσω του μπλογκ που διατηρεί στο Ίντερνετ και δέχθηκε αμέσως να μου μιλήσει, άργησε όμως πολύ να απαντήσει στις ερωτήσεις που της έστειλα κι έφτασα να πιστεύω πως κάτι είχε συμβεί. Άλλωστε, η Τζινγιάν και ο 34χρονος σύζυγός της, Χου Τζιά, πέρασαν τις 214 από τις 365 ημέρες του 2006 (απο)κλεισμένοι στο σπίτι τους, στη συνοικία Μπόμπο Φρίντομ Σίτι (Πόλη της Ελευθερίας...) του Πεκίνου. Αστυνομικοί με πολιτικά είναι εγκατεστημένοι συνέχεια απ΄ έξω- πολλά πρωινά η Τζινγιάν βρίσκει κάποιον να ροχαλίζει στο πλατύσκαλο, με το αυτί ξεχασμένο ακόμα πάνω στην πόρτα. Χρειάζονται ειδική άδεια για να βγουν, αλλά και τότε ακόμα τους ακολουθεί ολόκληρη κουστωδία.
Το παιδί της. Η Τζινγιάν μου απαντάει τελικά με την είδηση πως για πρώτη φορά στη ζωή της απολαμβάνει τον κατ΄ οίκον περιορισμό! Είχε φέρει στον κόσμο το πρώτο της παιδί, ένα κοριτσάκ. Την ρωτάω τι ονειρεύεται και μου απαντάει: «Μια συνηθισμένη ζωή. Να πηγαίνω στη δουλειά το πρωί, να γευματίζω με φίλους. Να έρχομαι σπίτι το βράδυ, να φροντίζω την οικογένειά μου. Να μην είμαι μονίμως υπό αστυνομική επιτήρηση, να μπορώ να βγω έξω με τον σύζυγό μου για έναν περίπατο οποιαδήποτε στιγμή. Να μη βρίσκεται το διαβατήριό μου στα χέρια των Αρχών, να μην επισκέπτονται αστυνομικοί τους γονείς μου».
Το σκοτάδι. Ο σύζυγός της εξαφανίστηκε πέρυσι για 41 ημέρες, αφήνοντας την Τζινγιάν να παλεύει με το σκοτάδι «της πιο μαύρης περιόδου της ζωής μου». Η νεαρή Κινέζα βομβάρδισε εκείνη την περίοδο με ηλεκτρονικά μηνύματα τον κόσμο ολόκληρο, από τον Τζορτζ Μπους μέχρι τον Κινέζο ηγέτη, Χου Τζιντάο. Έτσι έγινε γνωστή- στο εξωτερικό, γιατί στην Κίνα οι Αρχές φροντίζουν να παραμένει άγνωστη. Όχι τόσο για τον αγώνα που δίνει η ίδια και ο Τζιά για τα ανθρώπινα δικαιώματα- σε κάθε τομέα: από την ελευθερία της έκφρασης που ασφυκτιά «μέσα στην κοινωνία ψεμάτων στην οποία ζουν οι Κινέζοι πολίτες», μέχρι το περιβάλλον, που δεινοπαθεί στον βωμό της οικονομικής ανάπτυξης, και το ΑΙDS, που εξακολουθεί λίγο-πολύ να θεωρείται από το καθεστώς «αρρώστια των τοξικομανών και των ομοφυλόφιλων»- όσο για τον αγώνα που δίνει το Πεκίνο να τους φιμώσει.
Την ρωτάω γιατί δεν επέλεξε τη «συνηθισμένη» ζωή που ονειρεύεται, γιατί αποφάσισε να φωνάξει όταν τόσοι άλλοι βολεύονται στη σιωπή. «Ο πατέρας μου (εργάζεται ως έμπορος στην επαρχία Φουτζιάν) μου δίδαξε με τη συμπεριφορά του πως πρέπει κανείς να κάνει ό,τι μπορεί για να βοηθάει όσους έχουν ανάγκη», απαντά απλά.
«Τα ΜΜΕ είναι φερέφωνα του Κόμματος»

Φυλακισμένοι στην Πόλη της Ελευθερίας

Με μια ματιά

*από την εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ" Σάββατο 8.12.2007