ΣΥΡΙΖΑ: "Όπως τότε με το ΕΑΜ" το Μέτωπο ενάντια σε κυβέρνηση και Μνημόνιο

της  Δάφνης  Σφέτσα


Το κλίμα στην κοινωνία γίνεται εκρηκτικό: Τα νοικοκυριά λαμβάνουν τα μαγικά χαρτάκια της έκτακτης εισφοράς, την ώρα που συνειδητοποιούν ότι τα... 50 λεπτά, άντε μέχρι 10 ευρώ, για τα ακίνητα, που εξήγγειλε ο Ευ. Βενιζέλος στη ΔΕΘ είναι μερικές ακόμη χιλιάδες ευρώ που, απλώς, δεν έχουν να πληρώσουν.

Το κλίμα στο πολιτικό πεδίο είναι ασφυκτικό: Υπό το βάρος της αποτυχίας της, η κυβέρνηση καταφεύγει ακόμη και σε στυγνούς εκβιασμούς εναντίον της ΔΕΗ, απειλώντας με κυρώσεις αν δεν κόψει το ρεύμα στον κόσμο που δεν έχει να πληρώσει! Το σενάριο της συγκυβέρνησης των δύο που συνεχίζουν να προωθούν μεγάλα κομμάτια των κυρίαρχων κύκλων, φαντάζει εφιαλτικό καθώς, απλώς, θα σημάνει την επικράτηση της μνημονιακής πολιτικής.

Κι έτσι η ίδια η ζωή, όπως συνηθίζεται να λέγεται, θέτει πια στις πολιτικές δυνάμεις που βρίσκονται στην άλλη όχθη το μεγάλο καθήκον: να δώσουν διέξοδο στους εργαζόμενους, στους νέους. Αυτό είναι και το πλαίσιο που έδωσε στη συνέντευξη Τύπου του Αλέξη Τσίπρα στη ΔΕΘ και στο ενωτικό κάλεσμα που απηύθυνε δυναμική. Για πρώτη ίσως φορά, όλες οι πολιτικές δυνάμεις της κατακερματισμένης -ευρύτερης- αριστεράς αναγκάστηκαν να δώσουν απαντήσεις, με απολογητικό σε κάποιες περιπτώσεις ύφος, για την πολιτική που ακολουθούν. Στην πρόταση του προέδρου της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ για συγκρότηση ενός νέου συνασπισμού εξουσίας όλων των αριστερών, προοδευτικών και κοινωνικών δυνάμεων που αντιμάχονται το Μνημόνιο, τοποθετήθηκαν σχεδόν όλοι: Η Αλέκα Παπαρήγα, που εμφανίστηκε αμήχανη, λέγοντας ότι η πρόταση είναι "ουτοπική", ο Φώτης Κουβέλης, που επέλεξε να στραφεί στην κεντροαριστερά, αλλά και ο Γιάννης Δημαράς που εμφανίστηκε θετικός, εκφράζοντας την ελπίδα του να υπάρξει απάντηση στον δικομματισμό.

Αλ. Τσίπρας: Αλλιώς δεν έχουμε λόγο ύπαρξης

Ο πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ επέλεξε στη ΔΕΘ να μην περιγράψει την αποτυχία της μνημονιακής πολιτικής, αφού, όπως είπε, δεν υπάρχει λόγος να σπαταλάται πια χρόνος σε “πράγματα αυταπόδεικτα”. Στάθηκε στα μηνύματα της κοινωνίας για μια άλλη πορεία, όπως, ανάμεσα σε άλλα, φανερώνουν στο σύνολό τους οι δημοσκοπήσεις: Ενδεικτικό, όπως είπε, είναι ότι στα αριστερά του πολιτικού χάρτη καταγράφεται ποσοστό γύρω στο 30%. Έτσι υποστήριξε την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ ως περισσότερο ρεαλιστική από ποτέ και έγινε ακόμη πιο σαφής: “Οφείλουμε να κάνουμε τα πάντα, ώστε να μετατρέψουμε αυτή την κοινωνική πλειοψηφία και σε πολιτική πλειοψηφία. Αλλιώς, να σας το πω καθαρά, δεν έχουμε λόγο ύπαρξης. Σε αντίστοιχες εποχές η αριστερά αυτό το έκανε πράξη, όταν την περίοδο του πολέμου και της κατοχής είπε: Δημοκρατική Ενότητα και Δημοκρατικό Μέτωπο για την αντίσταση, για την εθνική ανεξαρτησία, για τη λαϊκή κυριαρχία και έφτιαξε το ΕΑΜ. Σήμερα δεν μπορώ να διανοηθώ: Δεν συνειδητοποιούμε ότι βρισκόμαστε σε αντίστοιχης σημασίας ιστορικές εξελίξεις;”.

Αφορμή η Ευρώπη

Μία μέρα μετά, η γ.γ. του ΚΚΕ Αλ. Παπαρήγα κλήθηκε από τους δημοσιογράφους να δώσει την απάντησή της στην πρόταση: “Τι μπορεί να πετύχει μια κυβέρνηση που δεν έχει στα χέρια την οικονομία; Δείξτε μου μια χώρα που (η αριστερή κυβέρνηση) τα κατάφερε στην Ευρώπη ή αλλού. Αυτά είναι υποκατάστατα ελπίδας”. Μια απάντηση που συμπλήρωσε φέρνοντας ως παράδειγμα ακόμη και την κυβέρνηση Αλιέντε... Από τη μεριά του, ο πρόεδρος της Δημοκρατικής Αριστεράς Φ. Κουβέλης κατηγόρησε τον ΣΥΡΙΖΑ για παλαιοκομμουνιστικές θέσεις και μίλησε για κενό στον δημοκρατικό, σοσιαλιστικό χώρο, το οποίο και θέλει να καλύψει. Κοινό σημείο και των δύο χώρων είναι η έλλειψη συγκεκριμένων απαντήσεων και κριτικής προς τον ΣΥΡΙΖΑ, η “μπάλα στην κερκίδα”, όπως επίσης συνηθίζεται να λέγεται, με μόνη εξαίρεση την Ευρώπη: Η ηγεσία του ΚΚΕ κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ για τον “πολύ” ευρωπαϊσμό του ενώ η ΔΗΜ.ΑΡ. για τον αντιευρωπαϊσμό του και, όπως φαίνεται, κατορθώνουν έτσι να διαφοροποιηθούν. Ο επικεφαλής του Άρματος Γ. Δημαράς πάντως είπε στη ΔΕΘ ότι "συζητάμε με τον ΣΥΡΙΖΑ και τη Δημοκρατική Αριστερά και ευελπιστούμε ότι μπορεί να υπάρξει ένας προοδευτικός χώρος, με ξεχωριστή δυναμική, όπου θα μπορούμε να υπερασπιστούμε δημοκρατικά δικαιώματα, δίνοντας απάντηση στον δικομματισμό".

Οι πέντε άξονες της εναλλακτικής λύσης

Στο ερώτημα που θέτουν χιλιάδες εργαζόμενοι, πώς μπορεί να αλλάξει αυτή η πολιτική, τι διαφορετικό μπορεί να γίνει, απάντησε ο Αλ. Τσίπρας. Ξεκαθάρισε ότι υπάρχουν λύσεις, "αλλά προϋποθέτουν τη ριζική ανατροπή του σημερινού παραγωγικού και κοινωνικού μοντέλου”. Έτσι, παρουσίασε τους πέντε βασικούς άξονες της εναλλακτικής λύσης που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Πρώτος άξονας η άρνηση εφαρμογής των Μνημονίων και του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος και η αντικατάστασή τους από ένα πρόγραμμα ριζικής αναδιανομής του πλούτου. Όπως είπε: “Να φτάσουμε βεβαίως σε πρωτογενή πλεονάσματα, αλλά φορολογώντας τους πλούσιους και όχι ξεζουμίζοντας τους μη έχοντες”. Και στάθηκε ιδιαίτερα στη φορολογία των μεγάλων επιχειρήσεων, των χρηματιστικών συναλλαγών, της εκκλησιαστικής περιουσίας.

Δεύτερος άξονας, η επαναδιαπραγμάτευση του χρέους σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο για την επιλεκτική διαγραφή μεγάλου μέρους του χρέους και την εξασφάλιση ευνοϊκών όρων αποπληρωμής του υπόλοιπου.

Τρίτος, η κοινωνικοποίηση του χρηματοπιστωτικού τομέα και τέταρτος: Ηανάπτυξη. Ανάμεσα σε άλλα: “Να σχεδιάσουμε την ανάπτυξη, όχι με επίκεντρο τα κέρδη των ισχυρών, αλλά με επίκεντρο τις κοινωνικές ανάγκες. Να χρηματοδοτήσουμε στοχευμένα παραγωγικούς κλάδους της οικονομίας που χρήζουν ανασυγκρότησης και περικλείουν αξιόλογες αναπτυξιακές δυνατότητες. Να αποκτήσουμε εθνική στρατηγική για την ανάπτυξη της αγροτικής και κτηνοτροφικής οικονομίας, με στόχο η χώρα μας να έχει, σε ένα βάθος χρόνο, μεσομακροπρόθεσμα διατροφική επάρκεια, αλλά και να αναπτύξουμε τις εξαγωγές μας. Να κοινωνικοποιήσουμε και να αξιοποιήσουμε τους σημαντικούς πλουτοπαραγωγικούς πόρους της χώρας μας ενισχύοντας και τις αντίστοιχες βιομηχανίες. Να ενισχύσουμε την ανάπτυξη εφαρμογών στις νέες τεχνολογίες και ιδιαίτερα σε τομείς όπως είναι η νανοτεχνολογία, αξιοποιώντας τις σημαντικές ερευνητικές δυνατότητες των ελληνικών πανεπιστημιακών ιδρυμάτων".

Και, τέλος, η δημιουργία ασπίδας αλληλεγγύης και κοινωνικής προστασίας για όσες και όσους πλήττονται περισσότερο απ’ αυτή την κρίση: Ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, εγγυημένη πρόσβαση σε δημόσια αγαθά και βασικές υπηρεσίες, καταπολέμηση της ανεργίας με στοχευμένους πόρους για τη δημιουργία θέσεων εργασίας και την κάλυψη των κατεπειγουσών αναγκών του δημόσιου τομέα.

http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=639594