ΤΗΕ ΤΙΜΕS
Της Rosemary Righter
Oι Κινέζοι τρέφουν ένα παρανοϊκό μίσος για τον Δαλάι Λάμα για τους ίδιους ουσιαστικά λόγους που ο υπόλοιπος κόσμος τον σέβεται: ως τον ταπεινά πειστικό πνευματικό ηγέτη μιας μεγάλης παγκόσμιας θρησκείας, η προσωρινή έλλειψη εξουσίας του οποίου δεν μειώνει κατ΄ ουδένα τρόπο την αφοσίωση και την αγάπη που εμπνέει. Είναι ο κύριος λόγος για τον οποίο οι κινεζικές μέθοδοι εθνοτικού εποικισμού έχουν αποτύχει στο Θιβέτ.
Ο Δαλάι Λάμα μιλά για το θιβετιανό πρόβλημα με όρους «ταυτότητας ενός λαού». Είναι το μοναδικό σημείο στο οποίο συμφωνεί το Πεκίνο. Μόνο καταστρέφοντας τη θιβετιανή ταυτότητα μπορεί να τερματίσει την αντίσταση στο Θιβέτ. Κατακλύζει ηθελημένα την περιοχή με Κινέζους Χαν και άλλους μετανάστες, επιβάλλοντας «πατριωτική εκπαίδευση» και τη γνώση της κινεζικής ως προϋπόθεση για την εύρεση εργασίας, καταπνίγεισε κάθε τους έκφανση πλην της τουριστικής έκθεσης- τα θιβετιανά έθιμα.
Στο εσωτερικό της Κίνας, η καταστολή στο Θιβέτ έχει αποδειχθεί μέχρι τώρα αρκετά ακίνδυνη: δυστυχώς, λίγοι Κινέζοι τρέφουν ιδιαίτερη συμπάθεια για το Θιβέτ। Εκτός Κίνας, το Πεκίνο ποντάρει στην εξασθένιση των ξένων διαμαρτυριών, όπως ακριβώς συνέβη και με την περίπτωση της Βιρμανίας, αρκετά έγκαιρα ώστε να αποφευχθούν μποϊκοτάζ των Ολυμπιακών Αγώνων। Άραγε κάνουν λάθος εκτίμηση; Θυμάμαι τον σερ Πέρσι Κράντοκ, τον τότε σύμβουλο εξωτερικής πολιτικής της Μάργκαρετ Θάτσερ, να κάθεται στη Ντάουνινγκ Στριτ μουρμουρίζοντας αδιάφορα «όταν θα κατακαθήσει η σκόνη», όταν έξυναν ακόμα φρέσκο αίμα, και όχι σκόνη, από τους τοίχους γύρω από την Πλατεία Τιενανμέν. Το ίδιο θα ήταν να πει κανείς κατόπιν αυτών «τίποτα δεν πρέπει να τορπιλίσει τους Ολυμπιακούς».
*από την εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ" 19.३.2008
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου