............................................................ Διαδικτυακή Εφημερίδα με καθημερινή ενημέρωση για τον πολίτη
__________________________________________________________________________________________________________________
... * Εβδομαδιαία ειδησεογραφική, Eφημερίδα από το 1993 * Σύμβουλος Έκδοσης: Πάνος Σ. Αϊβαλής, - email: athenspress1@gmail.com
__________________________________________________________________________________________________________________

*

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
..."Σκέφτομαι πως αυτά τα τρία συστατικά πρέπει νά 'χει η ζωή: το μεγάλο, το ωραίο και το συγκλονιστικό.Το μεγάλο είναι να βρίσκεσαι μέσα στην πάλη για μια καλύτερη ζωή. Όποιος δεν το κάνει αυτό, σέρνεται πίσω απ' τη ζωή. Το ωραίο είναι κάθε τι που στολίζει τη ζωή. Η μουσική, τα λουλούδια, η ποίηση. Το συγκλονιστικό είναι η αγάπη................................................................ Νίκος Μπελογιάννης [1915-1952]
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Τρίτη 31 Μαΐου 2011

"Η Ευρωομάδα της Αριστεράς καταψηφίζει την έκθεση του Ευρ. Κοινοβουλίου για την Κρίση"


ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ


Δελτίο Τύπου

·        Νίκος Χουντής: ‘Η Ευρωομάδα της Αριστεράς καταψηφίζει την έκθεση του Ευρ. Κοινοβουλίου για την Κρίση’.

Την τελική έκθεση της ad hoc Επιτροπής (CRIS) που είχε συστήσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για τη διερεύνηση των αιτιών της κρίσης και την κατάθεση προτάσεων για το ξεπέρασμά της, καταψήφισε ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκος Χουντής εκ μέρους της Ευρωομάδας της Αριστεράς GUE/NGL.

Πιο συγκεκριμένα, ο Νίκος Χουντής στη δήλωση που κατέθεσε μετά το πέρας της ψηφοφορίας και αιτιολογώντας την αρνητική του ψήφο στην εν λόγω έκθεση, της οποίας εισηγήτρια ήταν η Γαλλίδα σοσιαλίστρια Prevenche Beres, τόνισε:

«Καταψηφίζουμε την έκθεση γιατί πιστεύουμε ότι η Επιτροπή αυτή, έχασε την ευκαιρία να κάνει σοβαρή και ολοκληρωμένη απεικόνιση των αιτιών της κρίσης. Δηλαδή να θέσει υπό αμφισβήτηση το κυρίαρχο νεοφιλελεύθερο παραγωγικό μοντέλο που οδήγησε στη σημερινή κατάσταση, με αποτέλεσμα να πληρώνουν τα βάρη της κρίσης του χρηματοοικονομικού συστήματος οι εργαζόμενοι και οι λαοί της Ευρώπης.

 Η Έκθεση κινείται μέσα στο πλαίσιο της νεοφιλελεύθερης διαχείρισης της κρίσης που χάραξαν οι ηγεσίες της ΕΕ και οι εθνικές κυβερνήσεις, την οποία παραλείπει να αξιολογήσει όσον αφορά τα αποτελέσματα της που είναι η διαρκής λιτότητα, η αύξηση της ανεργίας, οι ιδιωτικοποιήσεις, οι περικοπές εργασιακών ασφαλιστικών και κοινωνικών δικαιωμάτων. Στο πλαίσιο αυτό κινούνται και οι περισσότερες προτάσεις της Έκθεσης που όταν δεν είναι ευχολόγια δεν αντιστρέφουν την αντικοινωνική και αντιαναπτυξιακή πολιτική που ακολουθείται.

Τέλος, δεν θέτει όπως όφειλε ως Επιτροπή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του μόνου αιρετού οργάνου της ΕΕ, το πρόβλημα της νομιμοποίησης των ακολουθούμενων συντηρητικών πολιτικών, το πρόβλημα της δημοκρατίας.

Καταψηφίζουμε λοιπόν γιατί ερήμην των πολιτών και των λαών της Ευρώπης λαμβάνονται αποφάσεις και εφαρμόζονται πολιτικές που επιδεινώνουν τη κατάστασή τους και υπονομεύουν το μέλλον των νέων γενεών».


31.05.2011                                                                                          Το Γραφείο Τύπου


Δευτέρα 30 Μαΐου 2011

Όλοι Μαζί στη Συγκέντρωση του Παν/μιου Αθηνών


Όλοι την Τρίτη 31 Μαϊου πάμε στα Προπύλαια  ενάντια στο Μνημόνιο...

Η Κίνηση Ανεξάρτητων  Πολιτών υποστηρίζει την εκδήλωση-ανοιχτή  συγκέντρωση του Πανεπιστημίου  Αθηνών που διοργανώνεται με πρωτοβουλία  του Πρύτανη Θεοδόση Πελεγρίνη  την Τρίτη 31 Μαϊου  στα Προπύλαια  ενάντια στο Μνημόνιο.

Στη εκδήλωση θα συμμετέχει ο Μίκης Θεοδωράκης, ο  Γιώργος Κασιμάτης, ο Κώστας Μπέης, ο Γιώργος Κατρούγκαλος, ο Νότης  Μαριάς, και ο Κώστας Χρυσόγονος.
Η Κίνηση Ανεξάρτητων  Πολιτών καλεί όλους τους πολίτες  της να συμμετάσχουν μαζικά  και  ειρηνικά στο συλλαλητήριο.
Είναι προφανές πως οι συγκεντρωμένοι θα σεβαστούν  όλους όσοι πραγματοποιούν δικές  τους εκδηλώσεις στα Προπύλαια, διότι  δεν βρίσκονται σε αντιδικία με κανένα.
Η εκδήλωση της 31ης Μαΐου εντάσσεται στο μεγάλο Κίνημα διαμαρτυρίας του ελληνικού  λαού –  που εκδηλώνεται με τις  συγκεντρώσεις σε πλατείες όλης της  χώρας,  ενάντια στην υποδούλωση της χώρας   και το ξεπούλημα  της περιουσίας  του, ενάντια  στην καταστροφική πολιτική του Μνημονίου και ενάντια στην κατοχική κυβέρνηση που την προωθεί και την εφαρμόζει.
Κυριακή, 29 Μάιος 2011 22:37 PIREASNEWS.GR

Λαοθάλασσα βούλιαξε το Σύνταγμα!


Πρωτοφανείς διαστάσεις προσέλαβε η συγκέντρωση των Αγανακτισμένων πολιτών στο Σύνταγμα το βράδυ της Κυριακής!

Λίγο μετά τις 9 το βράδυ είχαν κατακλυστεί όχι μόνο η Πλατεία Συντάγματος, αλλά και η Αμαλίας, η Φιλεlλήνων, η Μητροπόλεως, η Πανεπιστημίου, η Σταδίου και όλοι οι δρόμοι που οδηγούν στην πλατεία, η οποία κυριολεκτικά ασφυκτιούσε!
Περισσότεροι από 100 χιλιάδες συγκεντρώθηκαν μπροστά από τη Βουλή των Ελλήνων! Στους παλαιότερους η συγκέντρωση θύμισε κάτι από τις τεράστιες πολιτικές συγκεντρώσεις της δεκαετίας του ΄80 και του ΄90, τότε που τα πούλμαν που μίσθωναν τα κόμματα εξουσίας έφερναν κόσμο από όλη την Ελλάδα στο Σύνταγμα ή στο Πεδίον του Άρεως.
Πολίτες κάθε ηλικίας, με εντυπωσιακή συμμετοχή της νεολαίας, συνέρρεαν μέχρι αργά το βράδυ στη συγκέντρωση και η Ελλάδα έστειλε το δικό της ηχηρό μήνυμα σε όλη την Ευρώπη. 

Με έντονο παλμό και δυναμικότητα οι «Αγανακτισμένοι Έλληνες» εξέφρασαν ειρηνικά την αντίθεσή τους στα μέτρα αυστηρής λιτότητας, που εφαρμόζει η ελληνική κυβέρνηση, δίνοντας το δικό τους δυναμικό παρόν στην πανευρωπαϊκή μέρα συγκέντρωσης.
Οι ομάδες περιφρούρησης καθώς και η έγκαιρη αστυνομική παρέμβαση απέτρεψαν την εκδήλωση επεισοδίων καθώς μέλη της Χρυσής Αυγής είχαν συγκεντρωθεί στην περιοχή.
Σημαίες, σφυρίχτρες, πανό και άδειες κατσαρόλες με τα γνωστά μηνύματα ενάντια στο μνημόνιο «πρωταγωνίστησαν» και την Κυριακή!

Την τιμητική της είχε, βεβαίως, και η Βουλή με τα γνωστό σύνθημα "Να καεί, να καεί, το μπ... η Βουλή" και τα ανά τακτά διαστήματα φασκελώματα.
Αντιθέτως, ο Θεόδωρος Πάγκαλος σχεδόν αγνοήθηκε, παρόλο που το Σάββατο είχε την τιμητική του, λόγω των απαξιωτικών χαρακτηρισμών που είχε χρησιμοποιήσει για το κίνημα των Αγανακτισμένων σε συνέντευξή του στο Έθνος της Κυριακής.
Πάνω από την πλατεία στήθηκε και εξέδρα, όπου έπαιξαν μουσική συγκροτήματα, ενώ δεν έλειψαν και happenings με ξυλοπόδαρους, ακροβάτες κλπ. Συνεχίζεται, δε, η «κατασκήνωση» χιλιάδων νέων, ενώ δόθηκαν και θεατρικές παραστάσεις.
Συγκεντρώσεις πραγματοποιήθηκαν σε αρκετές μεγάλες πόλεις της χώρας, ενώ οι Αγανακτισμένοι ανανέωσαν το ραντεβού τους για το απόγευμα της Δευτέρας, 

*από το: ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑΔευτέρα, 30 Μάιος 2011

Αρνιέμαι, αρνιέμαι, ΑΡΝΙΕΜΑΙ!

Σάββατο 28 Μαΐου 2011

Αυτή τη Κυριακή, μια παιδική χαρά γεμάτη χρώμα στα Κάτω Πατήσια


  »  Atenistas
-
Αυτή την Κυριακή 29/5 στις 10 το πρωί θα μεταμορφώσουμε την παιδική χαρά και το κηπάκι γύρω απ’ την Πλατεία Αγίας Παρασκευής (Καμπούρογλου και Σαμαρά γωνία), κοντά στο σταθμό μετρό Κάτω Πατησίων [goo.gl] 
Με πρωτεργάτες τα παιδιά της γειτονιάς, συντηρούμε και βάφουμε τα παιχνίδια και τα παγκάκια, φυτεύουμε λουλούδια, χρωματίζουμε τοίχους, ενημερωνόμαστε για την ανακύκλωση και οργανώνουμε μία μικρή γιορτή για όλα τα παιδιά.
Τι να φέρω: Καλή διάθεση, γάντια για το βάψιμο, κι ένα ανθεκτικό λουλούδι να φυτέψουμε αν θες.
Πρόσβαση:
-
* από το: http://www.athensblogs.gr/Atenistas/#

Πέμπτη 26 Μαΐου 2011

ΠΡΟΣ ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΣΕ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΗ



Χαιρετίζουμε τους δεκάδες, ίσως εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες μας, κυρίως νέους μας, που μαζεύτηκαν στις πλατείες όλων των μεγάλων πόλεων, διαδηλώνοντας την αγανάκτησή τους για το Μνημόνιο-μνημόσυνο, ζητώντας να φύγει η Κυβέρνηση της Ντροπής και όλο το πολιτικό προσωπικό που διαχειρίστηκε δημόσια αξιώματα, καταστρέφοντας, λεηλατώντας και υποδουλώνοντας την Ελλάδα. Η θέση όλων αυτών δεν είναι στη Βουλή, είναι στη φυλακή.

Χαιρετίζουμε τις πρώτες Γενικές Συνελεύσεις που πραγματοποιούνται στο κέντρο των πόλεών μας, τον αμεσοδημοκρατικό χαρακτήρα που πασχίζει να ανακαλύψει το πρωτοφανέρωτο κίνημα των νέων μας.

Χαιρετίζουμε τους εργαζόμενους των δημόσιων επιχειρήσεων, που άρχισαν από χτες διαδηλώσεις, απεργίες και καταλήψεις, υπερασπιζόμενοι το κράτος μας, που χρειάζεται απελπιστικά, όχι την κατεδάφιση που προγραμματίζει το ΔΝΤ, αλλά τη ριζική του βελτίωση και μεταρρύθμιση. Με τις κινητοποιήσεις τους, οι εργαζόμενοι του Ταμιευτηρίου, της ΔΕΗ, του ΟΠΑΠ υπερασπίζονται τη δική μας περιουσία, την περιουσία του ελληνικού λαού, που επιχειρούν τώρα να λεηλατήσουν οι ξένες τράπεζες, μέσω μιας κυβέρνησης-μαριονέτας τους στην Αθήνα.

Ο παραδειγματικά ειρηνικός χαρακτήρας των διαδηλώσεων απέδειξε ότι, όταν η αστυνομία και οι προβοκάτορες δεν έχουν πάρει εντολή να επέμβουν, δεν ανοίγει μύτη. Καλούμε τους Ελληνες αστυνομικούς να μη δεχτούν να γίνουν τα όργανα των σκοτεινών δυνάμεων που θα θελήσουν ασφαλώς, σε κάποια στιγμή, να ματοκυλίσουν τους νέους μας και τους εργαζόμενους. Η θέση τους, το καθήκον τους και το συμφέρον τους είναι στο πλευρό του ελληνικού λαού, της ειρηνικής του διαμαρτυρίας και διεκδίκησης, είναι στο πλευρό της Ελλάδας και των ξένων δυνάμεων που υπαγορεύουν στη σημερινή κυβέρνηση την πολιτική της.

‘Ένα χρόνο μετά την ψήφιση του Μνημονίου, και οι πέτρες ακόμα ομολογούν την αποτυχία του. Μετά από αυτή την εμπειρία δεν δικαιολογείται πλέον καμιά αυταπάτη. Ο δρόμος που πήρε και συνεχίζει η κυβέρνηση Παπανδρέου, υπό την καθοδήγηση των ξένων τραπεζών και υπηρεσιών, της Goldman Sachs και των Ευρωπαίων υπαλλήλων της, οδηγεί στην καταστροφή της Ελλάδας. Είναι επιτακτική ανάγκη να σταματήσει τώρα, είναι επιτακτική ανάγκη να φύγουν τώρα. Κάθε μέρα που περνάει οι πράξεις τους ομολογούν πόσο επικίνδυνοι είναι για τη χώρα.

Διερωτόμεθα γιατί ο Εισαγγελέας δεν έχει επέμβει ακόμα εναντίον του Υπουργού Οικονομικών, για τις νέες δηλώσεις του περί επικείμενης χρεοκοπίας και άδειων ταμείων. Γιατί δεν έχει επέμβει για τις δηλώσεις περί εξόδου από το ευρώ του Προέδρου του ΣΕΒ και της Επιτρόπου. Γιατί δεν έχει επέμβει για τη μαζική τρομοκρατία, με την οποία, μια χρεοκοπημένη κυβέρνηση, σε συνεργασία και καθ’ υπαγόρευση της  τρόικας, επιχειρεί ακόμα μια φορά να εκβιάσει τον ελληνικό λαό. Με τους Τιτανικούς, με τις εντατικές, με όλα αυτά που βγαίνουν και λένε για να τρομάξουν τους ΄Ελληνες, κατάφεραν να εξευτελίσουν τη χώρα διεθνώς και να την οδηγήσουν πραγματικά στο χείλος της χρεοκοπίας. Αν ένας διευθυντής επιχείρησης μιλούσε για την επιχείρησή του με τον τρόπο που ο Πρωθυπουργός και οι Υπουργοί του μιλάνε για την Ελλάδα, θα σάπιζε τώρα πίσω από τα κάγκελα της φυλακής καταδικασμένος για βαριά απιστία.

Απευθυνόμαστε και στους λαούς της Ευρώπης. Ο αγώνας μας δεν είναι μόνο αγώνας για την Ελλάδα, είναι αγώνας για μια ελεύθερη, ανεξάρτητη, δημοκρατική Ευρώπη. Μην πιστεύετε τις κυβερνήσεις σας, που λένε ότι τάχα εσείς βοηθάτε την Ελλάδα με τα λεφτά σας. Μην πιστεύετε τα χονδροειδή, εξωφρενικά ψέματα των βρώμικων εφημερίδων, που θέλουν να σας πείσουν ότι το πρόβλημα δημιουργήθηκε δήθεν γιατί οι ΄Ελληνες είναι τεμπέληδες, όταν δουλεύουν, σύμφωνα με τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας, περισσότερο από όλους τους Ευρωπαίους! Την κρίση δεν την προκάλεσαν οι εργαζόμενοι, την προκάλεσε και τη χρησιμοποιεί το μεγάλο χρηματιστικό κεφάλαιο και οι πολιτικοί στις υπηρεσία του.

Τις μεγάλες τράπεζες και μόνο αυτές βοηθάνε τα προγράμματα τους, δήθεν σωτηρίας, αυτές ακριβώς που επέβαλαν μέσω των πολιτικών και των κυβερνήσεων που έχουν εξαγοράσει, το οικονομικό μοντέλο που οδήγησε στη σημερινή κρίση. Δεν υπάρχει καμιά άλλη λύση από τη ριζική αναδιάρθρωση του χρέους όχι μόνο της Ελλάδας, αλλά όλης της Ευρώπης. Δεν μπορεί οι τράπεζες και οι κάτοχοι χρήματος, που προκάλεσαν την κρίση, να μην πληρώσουν ούτε ένα ευρώ για τις ζημιές που επέφεραν! Δεν μπορεί οι τραπεζίτες νάναι το μοναδικό ασφαλές επάγγελμα στον κόσμο! Δεν υπάρχει καμμιά άλλη λύση από την αντικατάσταση του σημερινού οικονομικού μοντέλου της Ευρώπης, που είναι φτιαγμένο για να δημιουργεί χρέος, με επιστροφή σε μια πολιτική τόνωσης της ζήτησης και της ανάπτυξης, και τον προστατευτισμό, με δραστικό επανέλεγχο του Χρήματος. ¨Η τα Κράτη μας θα κυριαρχήσουν στις αγορές, ή αυτές θα τα καταπιούν, και μαζί τους η Δημοκρατία και όλα τα επιτεύγματα του ευρωπαϊκού πολιτισμού.

Η Δημοκρατία γεννήθηκε στην Αθήνα, όταν ο Σόλων διέγραψε τα χρέη των φτωχών στους πλούσιους. Ας μην επιτρέψουμε τώρα στις Τράπεζες να καταστρέψουν την ευρωπαϊκή Δημοκρατία, για να αποσπάσουν τα μυθώδη ποσά που οι ίδιες δημιούργησαν ως χρέος. Πως μπορεί να προτείνεται, για να διοικήσει την Κεντρική Τράπεζα της Ευρώπης, ένας άνθρωπος της Goldman Sachs; Τι είδους κυβερνήσεις, τι είδους πολιτικούς έχουμε στην Ευρώπη;

Δεν σας ζητάμε να υποστηρίξετε τον αγώνα μας για λόγους αλληλεγγύης, ούτε γιατί στα δικά μας χώματα γεννήθηκε ο Πλάτωνας και ο Αριστοτέλης, ο Περικλής και ο Πρωταγόρας, οι ιδέες της Δημοκρατίας, της Ελευθερίας και της Ευρώπης. Δεν ζητάμε ιδιαίτερη μεταχείριση γιατί υποστήκαμε, ως χώρα, μια από τις μεγαλύτερες καταστροφές στην Ευρώπη αγωνιζόμενοι για να μην επικρατήσει στην ήπειρό μας ο φασισμός.

Σας ζητάμε να το κάνετε για το δικό σας συμφέρον. Αν αφήσετε τώρα την ελληνική, την ιρλανδική, την πορτογαλική, την ισπανική κοινωνία να καταστραφούν, στο βωμό του Χρέους και των Τραπεζών, θα έρθει σύντομα η δική σας σειρά. Δεν θα ευημερήσετε εν μέσω ευρωπαϊκών κοινωνικών ερειπίων.

Εμείς αργήσαμε, αλλά ξυπνήσαμε. Ξυπνήστε κι εσείς. Ας φτιάξουμε μαζί μια νέα Ευρώπη της ανάπτυξης, της δημοκρατίας, της ευημερίας, της ειρήνης, αντάξια της ιστορίας, των αγώνων, του πνεύματός της. Αντισταθείτε στον ολοκληρωτισμό των αγορών, που απειλεί να διαλύσει την Ευρώπη κάνοντάς την Τρίτο Κόσμο, να βάλει τον ένα ευρωπαϊκό λαό εναντίον του άλλου, να καταστρέψει την ήπειρό μας, ξανακάνοντας επίκαιρο τον φασισμό.

Αθήνα, 26 Μαίου 2011


Η Συμβουλευτική Επιτροπή του Κινήματος Aνεξαρτήτων Πολιτών “Σπίθα”

Τετάρτη 25 Μαΐου 2011

Πέμπτη 19 Μαΐου 2011

Για μια κοινή στάση της Αριστεράς απέναντι στο χρέος



Παρά την ιδιαίτερη σημασία που έχουν οι συζητήσεις και τα συνέδρια για το χρέος, παραμένει για την Αριστερά το μεγάλο κενό πολιτικής δράσης, με μαζικό, κινηματικό χαρακτήρα, σχετικά με αυτό το ζήτημα. Τη στιγμή που το χρέος αποτελεί το πιο κεντρικό πολιτικό ζήτημα της χώρας μοχλό μεγάλων πολιτικών και οικονομικών ανακατατάξεων. Το ερώτημα είναι αν μπορούν οι δυνάμεις της Αριστεράς να συναντηθούν για να ανοίξουν το δρόμο σε μια πειστική, μετωπική κατεύθυνση απέναντι στην πολιτική των ιμπεριαλιστικών κέντρων και του αστισμού της Ελλάδας. Παρακάτω διερευνούμε το ζήτημα αυτό, όχι με κριτήριο το ποιος είναι ο κοινός μέσος όρος των διαφόρων απόψεων αλλά με κριτήριο το ποια είναι η αναγκαία και επαρκής γραμμή ρήξης με τον αντίπαλο.

Οι αιτίες του χρέους
Είναι αυτό το πρώτο ζήτημα που πρέπει να ξεκαθαριστεί. Αν αυτό δεν είναι σαφές τότε μιλάμε στο κενό.  Σε προηγούμενο άρθρο (βλ «Δρόμος» φ. 64 07.05.2011) προσδιορίσαμε τις αιτίες της διατήρησης του χρέους την τελευταία εικοσαετία σε επίπεδα άνω του 100% του ΑΕΠ,  ως εξής:
  1. παραγωγική αποδιάρθρωση της χώρας, συνέπεια σε μεγάλο βαθμό της προσαρμογής στις απαιτήσεις του Μάαστριχτ και της ΟΝΕ (βλ. «Δρόμος» φ.58: το ευρώ βασική αιτία του χρέους, ιδίως τα στοιχεία για το εμπορικό έλλειμμα με ΕΕ)
  2. χρεομηχανή, δηλαδή σύναψη νέων δανείων προκειμένου να αποπληρωθούν οι τόκοι των προηγούμενων δανείων (ενώ το κεφάλαιο των αρχικών δανείων μετακυλίεται από χρονιά σε χρονιά)
  3. ο ρόλος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, να δανίζει τις εμπορικές τράπεζες με χαμηλό επιτόκιο, οι οποίες με τη σειρά τους δανείζουν το Ελληνικό Δημόσιο με πολλαπλάσιο επιτόκιο
  4. ανοιχτή προικοδότηση των ελληνικών τραπεζών από το Δημόσιο, με 108 δις ευρώ (23 δις σε ρευστό και 85 δις σε εγγυήσεις)
  5. φορολογική ασυλία του μεγάλου κεφαλαίου
  6. υπέρογκες εξοπλιστικές και στρατιωτικές δαπάνες
  7. αποικιοκρατικές δημόσιες συμβάσεις
  8. Ολυμπιάδα 2004
  9. ιδιωτικοποιήσεις

η ταυτότητα των δανειστών
Είναι το δεύτερο που πρέπει να διασαφηνιστεί, όσο επιτρέπει τουλάχιστον η εν γένει αδιαφανής διαχείριση του ΔΧ. Η εκτίμηση που μπορεί να γίνει είναι ότι ο κύριος όγκος του ΔΧ βρίσκεται στα χέρια του διεθνούς μονοπωλιακού κεφαλαίου και του μεγάλου κεφαλαίου της Ελλάδας.
Ένα ιδιαίτερα σημαντικό ποσοστό, πάνω από 40% του ΔΧ και ολοένα αυξανόμενο, κατέχεται πλέον από την ΕΚΤ. Η τελευταία εκπροσωπεί το χρηματιστικό κεφάλαιο της ΕΕ, τα συμφέροντα των αρπακτικών πολυεθνικών κολοσσών, τα συμφέροντα της ευρωπαϊκής ελίτ. Τα συμφέροντα όλων αυτών δηλαδή που, κέρδισαν μυθώδη ποσά δεκάδων δις ευρώ με τις εξαγωγές τους στην Ελλάδα και τη στοχευμένη παραγωγική αποδιάρθρωση της Ελλάδας (στη δεκαετία 1999 -2008 ήταν 235 δις οι εξαγωγές της ΕΕ στην Ελλάδα, 167 δις το εμπορικό έλλειμμα της Ελλάδας με την ΕΕ, έναντι μόλις 40 δις ευρωπαϊκών επιδοτήσεων -βλ. «Δρόμος» φ. 58).
Ένα επίσης μεγάλο ποσοστό του ΔΧ κατέχεται από τις διαβόητες αγορές, κολοσσιαία αμοιβαία κεφάλαια,  καθώς και από τις ευρωπαϊκές, αμερικανικές, ελληνικές τράπεζες. Πρέπει παράλληλα να σημειωθεί ότι οι τράπεζες έχουν στενή επιχειρηματική σχέση, ακόμη και μετοχική διασύνδεση, με τους επιχειρηματικούς ομίλους που εμπλέκονται με τις αποικιοκρατικές δημόσιες συμβάσεις, με τους εξοπλισμούς, με τις ιδιωτικοποιήσεις. Ενδεικτικό το παράδειγμα της Deutshe Bank και της Siemens.
Από την άλλη μεριά το 10% του ΔΧ βρίσκεται σε ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία. Ένα μικρό ποσοστό βρίσκεται σε ασφαλιστικά ταμεία χωρών του εξωτερικού και μικρο-ομολογιούχους.
Θα μπορούσε λοιπόν ως προς την ταυτότητα των δανειστών της Ελλάδας να γίνει η προσέγγιση ότι τουλάχιστον το 85% του ΔΧ βρίσκεται στα χέρια της διεθνούς ελίτ και του ντόπιου μεγαλοαστισμού.

άρνηση αναγνώρισης του χρέους
Αν συνδέσουμε τα δύο προηγούμενα σημεία,  τις αιτίες του ΔΧ και την ταυτότητα των δανειστών, προκύπτει ένα πρώτο πολιτικό συμπέρασμα. Το συντριπτικά μεγάλο ποσοστό του ΔΧ (τουλάχιστον 85%) ελέγχεται από αυτούς τους ίδιους που ευθύνονται για τη δημιουργία του και για τη διαρκή διόγκωση του. Μάλιστα οι ίδιοι επί χρόνια κερδοσκοπούσαν διπλά. Όχι μόνο από τη φοροασυλία, από τις αποικιοκρατικές συμβάσεις, από το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου και από τα κέρδη των πωλήσεων κεφαλαιουχικών και καταναλωτικών αγαθών στη χώρα. Κερδοσκοπούσαν επίσης από αυτό το ίδιο το ΔΧ, καθώς τοποθετούσαν μέρος των κερδών τους στο ΔΧ απολαμβάνοντας μεγάλα επιτόκια. Πρόκειται για διπλή ληστεία.
Άρα, μια βασική θέση στην οποία εύλογα θα μπορούσε να συγκλίνει όλη η Αριστερά είναι «άρνηση αναγνώρισης του χρέους που βρίσκεται στα χέρια αυτών που ευθύνονται για το χρέος, δηλαδή διαγραφή του συντριπτικά μεγάλου μέρους του χρέους». Φυσικά, η επίτευξη ενός τέτοιου στόχου δεν θα γίνει δια μιας. Σημαίνει μια ριζική επαναδιαπραγμάτευση και προφανώς αντιπαραθέσεις με τους πιστωτές, λεπτομερείς έρευνες για τις διασυνδέσεις των πιστωτών και υπαιτίων του χρέους κλπ

στάση πληρωμών του δημόσιου χρέους
Αναφερόμαστε στην αθέτηση πληρωμών με πρωτοβουλία του οφειλέτη (default). Η θέση αυτή πρέπει να υποστηριχθεί για δύο λόγους. Πρώτα και κύρια γιατί είναι δίκαιη, καθώς το συντριπτικά μεγάλο ποσοστό του ΔΧ, όπως προαναφέρθηκε, δεν πρέπει να αναγνωριστεί από την Αριστερά και το λαό. Εν συνεχεία,  η στάση πληρωμών με πρωτοβουλία του οφειλέτη είναι ο μόνος τρόπος ώστε να υπάρξει διαπραγμάτευση με όσους κατέχουν το ΔΧ. Αν δεν το κάνεις αυτό παραμένεις ανίσχυρος στα νύχια των τοκογλύφων. Γιατί τονίζουμε αυτή την πτυχή (διαπραγματευτική διάσταση της στάσης πληρωμών); Διότι ακόμη κι αν κάποιος δεν συμφωνεί απολύτως με την άρνηση αναγνώρισης του χρέους, είναι δύσκολο να αρνηθεί ότι ο μοναδικός δρόμος για να πετύχεις μια μερική έστω διαγραφή του χρέους είναι η στάση πληρωμών. Συμπερασματικά άλλη μια βασική, θα λέγαμε η αρχική, η πρώτη θέση στην οποία θα μπορούσε να συγκλίνει όλη η Αριστερά είναι «στάση πληρωμών του ΔΧ με πρωτοβουλία του οφειλέτη».
Δεν ξεχνάμε ότι σήμερα το κράτος έχει ουσιαστικά προχωρήσει σε στάση πληρωμών, όχι όμως του ΔΧ, αλλά του λαού.

η παραγωγική ανασυγκρότηση
Όσο μεγάλο μέρος του χρέους κι αν διαγραφεί, γρήγορα μπορεί να ξανασχηματιστεί. Το παρελθόν δείχνει ότι το ΔΧ ως ποσοστό του ΑΕΠ πέρασε από 28% το 1980 στο 80% το 1990 και στο 110% το 1993. Συνεπώς το πιο κρίσιμο ζήτημα απέναντι στο οποίο πρέπει να  τοποθετηθεί η Αριστερά είναι η ριζική αλλαγή μοντέλου της χώρας. Μιλάμε για μια πολύπλευρη ανασυγκρότηση, παραγωγική κατά βάση αλλά παράλληλα κοινωνική, πολιτιστική, θεσμική.
Στο ζήτημα αυτό η σκέψη, η συζήτηση και η πρόταση είναι ακόμη πολύ πίσω από τις ανάγκες. Στο πάνδημο ερώτημα «ποιος είναι ο άλλος δρόμος;» η απάντηση της Αριστεράς είναι ακόμη αδύναμη. Παρακάτω περιοριζόμαστε σε μια συνοπτική αναφορά σε βασικές έννοιες, που θα όφειλε η Αριστερά να γονιμοποιήσει:
  • Η εθνικοποίηση, κατά αρχήν των τραπεζών και των στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεων και οργανισμών
  • Η αξιοποίηση του πλουτοπαραγωγικού δυναμικού της χώρας (ανθρώπινο δυναμικό, ενέργεια, ορυκτός πλούτος, γεωφυσική ποικιλομορφία), με συστηματική αναβάθμιση του περιβάλλοντος.
  • Η υποκατάσταση ενός μεγάλου τμήματος των εισαγωγών από ντόπια παραγωγή, μέσα από ένα εκτεταμένο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων. Όταν σήμερα πχ μιλάμε για «πράσινη ανάπτυξη» αλλά με ανεμογεννήτριες από τη Δανία και την Ισπανία και φωτοβολταϊκά από την Κίνα και την Γερμανία. Ειδικής σημασίας είναι η ανάπτυξη του κλάδου παραγωγής μέσων παραγωγής (παραγωγή μηχανών).
  • Η κεφαλαιακή επάρκεια, στηριγμένη κυριαρχικά στην υπαρκτή εσωτερική συσσώρευση και στη λαϊκή αποταμίευση –ο ξένος δανεισμός δεν θα αποκλειόταν υπό την αδήριτη προϋπόθεση της μη επέμβασης στην πολιτική της χώρας
  • Το «νέο δημόσιο», που μπορεί και πρέπει να οργανωθεί έτσι ώστε να λειτουργεί αποτελεσματικά στην υπηρεσία της κοινωνίας.  Ο κεντρικός σχεδιασμός και ο κοινωνικός έλεγχος είναι οι βασικοί πυλώνες γι’ αυτό, αξιοποιώντας τα σύγχρονα εργαλεία προγραμματισμού, καταγραφής και ελέγχου. Υπάρχουν πράγματα που από σήμερα θα μπορούσαν να γίνουν (πχ να δημοσιεύονται όλες οι δημόσιες συμβάσεις και η εξέλιξη τους στο διαδίκτυο –πράγμα που, παρά τις κορώνες περί «διαύγειας», επιμελώς αποφεύγεται)
  • Η αποκατάσταση της εργασίας, ώστε να γίνει δημιουργική, αξιοπρεπής και παραγωγική για κάθε πολίτη. Με πλήρη απασχόληση και μείωση των ωρών απασχόλησης.
  • Η ανασύσταση των κοινωνικών τομέων (Υγεία, Πρόνοια, Παιδεία, Έρευνα) και η πολιτιστική αναγέννηση
  • Η δημοκρατία. Με τους πολίτες να έχουν όλον τον απαραίτητο χρόνο για την απασχόληση με τα κοινά. Με τα κινήματα των πολιτών να παίζουν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της κοινωνικής ζωής. Με την πληροφόρηση να γίνεται κοινωνικό αγαθό και τα ΜΜΕ να κοινωνικοποιούνται. Με ένα νέο καταστατικό χάρτη
  • Η αποκατάσταση της διεθνούς θέσης της χώρας, με βάση την ισοτιμία και την αλληλεγγύη μεταξύ των λαών, σε ρήξη με τον ιμπεριαλισμό
Δεν μπορούν (και μάλλον δεν χρειάζεται) να προσδιοριστούν σήμερα με ακρίβεια όλες οι πλευρές ενός άλλου μοντέλου. Όμως αναμφισβήτητα θα είναι μια δυναμική διαδικασία, σε μια γραμμή ρήξεων με το κατεστημένο και σε στενή σχέση με τον κοινωνικοπολιτικό συσχετισμό δύναμης. Ξεκινά από ένα μεταβατικό πρόγραμμα οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής διεξόδου προς όφελος των εργαζομένων και εκτείνεται μέσα στη διαδικασία του σοσιαλιστικού μετασχηματισμού.

η ανατροπή
Απόλυτη προϋπόθεση για τη ρήξη με τους δανειστές είναι η ριζική αλλαγή του σημερινού πολιτικού συσχετισμού δύναμης και η ανατροπή του σημερινού πολιτικού συστήματος μέσα από έναν μεγάλο λαϊκό ξεσηκωμό. Όπως λέει το σύνθημα: «να φύγουν κυβέρνηση, Τρόικα, Μνημόνια». Και όχι μόνο η κυβέρνηση αλλά ολόκληρο το νεοφιλελεύθερο πολιτικό τόξο (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ και λοιποί). Η διεκδίκηση δημοψηφίσματος για το χρέος (κατά το παράδειγμα της Ισλανδίας) μπορεί να βοηθήσει σε αυτήν την κατεύθυνση.
Η ανατροπή της σημερινής κατάστασης δεν πρέπει να ταυτίζεται με τη λύση του προβλήματος –ένα λάθος που συνήθως γίνεται. Η ανατροπή είναι ένα πρώτο μεγάλο καθοριστικό βήμα σε ένα μεγάλης κλίμακας εγχείρημα, αποτελεί το μόνο δρόμο που έχει προοπτική για το λαό αλλά θα έχει και δυσκολίες για το λαό –στην κατάσταση που έχει φθάσει η χώρα και η κοινωνία δεν υπάρχει εύκολος δρόμος.

ο σκόπελος του ευρώ
Οι διαφορετικές προσεγγίσεις στα ζητήματα της ΕΕ και του ευρώ επηρεάζουν την κοινή στάση της Αριστεράς για το χρέος. Όμως, το κεντρικό πολιτικό ζήτημα της περιόδου είναι το χρέος –το ευρώ έπεται. Ο καταλύτης ευρύτερων κοινωνικοπολιτικών ανακατατάξεων είναι το χρέος. Σημειώνουμε ότι από τη στάση απέναντι στο χρέος όπως προβλήθηκε παραπάνω (άρνηση αναγνώρισης του ΔΧ, παραγωγική ανασυγκρότηση σε ρήξη με το πλαίσιο που ορίζει το Σύμφωνο Σταθερότητας) προκύπτουν σε μια πορεία καθοριστικές συνέπειες για τη συμμετοχή στην ΟΝΕ και το ευρώ -μάλλον αναπόφευκτα αναγκαιότητα- πχ η αναγκαιότητα εργαλείων νομισματικής πολιτικής. Ας ληφθεί επίσης υπόψη ότι στο ζήτημα του χρέους έχει πλέον διαμορφωθεί μια κοινωνική δυναμική υπέρ της διαγραφής μεγάλου μέρους (οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ένα 55% υπέρ), τη στιγμή που η λαϊκή αμφισβήτηση του ευρώ είναι μεν ανεβασμένη αλλά παραμένει μάλλον μειοψηφική. Άρα, για μια κοινή στάση της Αριστεράς το κρίσιμο ζήτημα είναι η στάση απέναντι στο χρέος σε συνδυασμό με μια στάση ρήξης με την πολιτική της ΕΕ. Εξίσου σοβαρό είναι να αναπτυχθεί μια μεγάλη καμπάνια της Αριστεράς για τις συνέπειες του ευρώ, ειδικά στην Ελλάδα, και για το επερχόμενο «Σύμφωνο για το ευρώ». Χωρίς αυτά η όποια συνθηματολογία –ακόμη και η πιο συγκρουσιακή- είναι άνευ νοήματος, δεν αλλάζει συσχετισμούς.

υπάρχουν οι όροι
Η Αριστερά οφείλει προς την κοινωνία μια αυτοκριτική για το ζήτημα του χρέους. Υποτίμησε εντελώς το ζήτημα ήδη από τη δεκαετία του 90. «Ζαλίστηκε» από την αστική ρητορική της ισχυρής Ελλάδας της ΟΝΕ. «Ανακάλυψε» την ιμπεριαλιστική διάσταση της Ελλάδας ή τον ελληνικό μικροϊμπεριαλισμό. Έτσι, χάθηκε μια μεγάλη ευκαιρία. Σήμερα, υπάρχουν οι όροι για μια κοινή στάση για το χρέος, σε πλήρη ρήξη με την συστημική πολιτική. Υπάρχει επίσης η ανάγκη σοβαρής διερεύνησης διαφόρων ζητημάτων (πχ ιδιωτικό και τραπεζικό χρέος, σχέδιο ανασυγκρότησης, εργαλεία νομισματικής πολιτικής, πόροι κλπ) Το πιο επείγον όμως είναι να ξεκινήσει με μια μεγάλη μετωπική καμπάνια ενημέρωσης και διαφώτισης του λαού. Ας μη χαθεί και η τωρινή ευκαιρία


  κεντρικοί στόχοι  
  • Στάση πληρωμών του ΔΧ με πρωτοβουλία του οφειλέτη
  • Άρνηση αναγνώρισης του χρέους που βρίσκεται στα χέρια αυτών που ευθύνονται για το χρέος
  • Ριζική αναδιαπραγμάτευση και διαγραφή του συντριπτικά μεγάλου μέρους του χρέους
  • Εθνικοποίηση των τραπεζών και όλων των στρατηγικής σημασίας οργανισμών
  • Παραγωγική ανασυγκρότηση και νέος δημόσιος τομέας με κεντρικό σχεδιασμό και κοινωνικό έλεγχο
  • Ετοιμότητα για ρήξεις με το πλαίσιο που επιβάλλει η ΕΕ (Σύμφωνο Σταθερότητας και επερχόμενο «Σύμφωνο για το ευρώ»)
  • Αλληλεγγύη και συνεργασία με τους λαούς, ειδικά του ευρωπαϊκού Νότου
  • Μετωπικό λαϊκό κίνημα για την ανατροπή των Μνημονίων και του πολιτικού συστήματος που τα υπηρετεί
  • Δημοκρατία παντού
Χρ. Καραμάνος

Τετάρτη 18 Μαΐου 2011

Τοποθέτηση της Ανοιχτής Πόλης σχετικά με το “σχέδιο δράσης” για το Κέντρο της Αθήνας



Μια βόλτα στο κέντρο της Αθήνας θα μας πείσει. Πλατεία Κλαυθμώνος, Αιόλου, Σταθμός Λαρίσης, Ακαδημία Πλάτωνος. Σημεία της πόλης που, ενώ για τον καθένα από μας αποτελούν καθημερινό πέρασμα, την ίδια στιγμή, για περίπου 20.000 ανθρώπους, μετανάστες και Έλληνες, αποτελούν το υπαίθριο σπίτι τους, την «καβάτζα» τους, όπως το αποκαλούν οι «κλοσάρ» του κέντρου της Αθήνας.



... για το Κέντρο της Αθήνας

— Δημοσιεύτηκε 18/05/2011
Στο σημερνό έκτακτο Δημοτικό Συμβούλιο, με μοναδικό θέμα το κέντρο της Αθήνας, η επικεφαλής δημοτική σύμβουλος της Ανοιχτής Πόλης, Ελένη Πορτάλιου, μεταξύ άλλων ανέφερε:
Το σχέδιο δράσης για το Κέντρο της Αθήνας που εξήγγειλε η κυβέρνηση μετά από σύσκεψη των συναρμόδιων υπουργείων, στην οποία μετείχε ο δήμαρχος Αθηναίων κ. Καμίνης, εμφανίζεται πολυπρισματικό, αλλά στην ουσία, όπως προκύπτει από το ίδιο το κείμενο, κινείται σχεδόν αποκλειστικά στο επίπεδο της καταστολής και μάλιστα των θυμάτων της κρίσης. Αποσκοπεί στον «εξευγενισμό» τμήματος του ιστορικού κέντρου, περί την Ομόνοια, Μεταξουργείο και Κεραμεικό, μέσω 3 συνδυασμένων κατηγοριών παρεμβάσεων. 


Μαζικές συλλήψεις και απελάσεις μεταναστών και προσφύγων, όλων των κατηγοριών που δεν διαθέτουν χαρτιά, ενώ είναι γνωστό ότι τουλάχιστον 200.000 μετανάστες σ’ όλη τη χώρα έχασαν την άδεια παραμονής επειδή η ανανέωσή της απαιτεί 200 ένσημα ετησίως. Χαρακτηριστικό είναι ότι, ενώ το Δουβλίνο ΙΙ δεν εφαρμόζεται ήδη και η ΕΕ συζητεί την κατάργησή του, δεν υπάρχει ούτε μια λέξη στις εξαγγελίες για την επίσπευση αυτής της κατάργησης με παρέμβαση της ελληνικής κυβέρνησης. 
Γενικευμένη επιτήρηση και καταστολή αδιακρίτως με την εμπλοκή της Δημοτικής Αστυνομίας.



Απομάκρυνση των υπηρεσιών που αφορούν φτωχούς και ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, χωρίς να υπάρχει κανένα μέτρο για την αντιμετώπιση της φτώχειας. Εδώ ο δήμαρχος κ. Καμίνης συνεισέφερε στο Υπουργικό Συμβούλιο με σκληρότερα μέτρα που είναι : απομάκρυνση ΟΚΑΝΑ, ενώ είναι γνωστό ότι η προηγούμενη απομάκρυνση δεν μείωσε καθόλου τη συσσώρευση χρηστών, οι οποίοι έρχονται λόγω διακίνησης και όχι θεραπείας στο κέντρο, κατάργηση ξενώνων αστέγων, αποκέντρωση, βλέπε κλείσιμο των κεντρικών υπηρεσιών του Ιδρύματος Αστέγων, παύση λειτουργίας του Ξενώνα Κακοποιημένων Γυναικών, κ.λπ. Τέλος ο κ. δήμαρχος υποστήριξε στρατόπεδα συγκέντρωσης εκτός Αττικής και απαγόρευση ενοικίασης σε όσους δεν διαθέτουν τα απαραίτητα έγγραφα. Το σημαντικό είναι ότι δεν υπάρχει ούτε ένα μέτρο κοινωνικής πολιτικής, αντιμετώπισης της φτώχειας και αντίστοιχες πηγές χρηματοδότησης.

Ορισμένες σημειακές παρεμβάσεις και φορολογικά κίνητρα,  ώστε να τονωθούν οι δυνάμεις της αγοράς και να ενεργοποιήσουν παλιές και νέες επενδύσεις στην περιοχή. Αυτό γίνεται κατά προτεραιότητα μέσω του σχεδίου του ΥΠΕΚΑ για τις περιοχές Γεράνι και Κεραμεικός – Μεταξουργείο, όπου και έχουν γίνει επενδύσεις σε ακίνητα από γνωστούς επιχειρηματίες, με στόχο «να συγκρατηθεί ο υγιής πληθυσμός» και να έρθουν νέα ευπορότερα στρώματα. 



Εδώ περιλαμβάνονται και αυτονόητες παρεμβάσεις, όπως η υλοποίηση της Πλατείας Θεάτρου και η εξαγορά του Αμαξοστάσιου ΗΛΠΑΠ στον Κεραμεικό για να δοθεί ως δημόσιος χώρος, αλλά και μέτρα όπως η μετατροπή των ξενοδοχείων σε φοιτητικές εστίες.



Οι λεγόμενες εναλλακτικές δράσεις στην Ομόνοια, αφορούν ανακατάληψη του χώρου από «υγιείς πολίτες» αφού ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη πογκρόμ εναντίον μεταναστών και φτωχών, που τους έχει απωθήσει από την πλατεία. 
Έχει σημασία να γνωρίζουμε ότι το πράσινο ταμείο, το οποίο θα χρηματοδοτήσει 2 πιλοτικές επεμβάσεις 4Χ4 της ΕΕΑΧΑ ΑΕ, βασίζεται, μέχρι σήμερα, στους πόρους  του ΕΤΕΡΠΣ, τους οποίους δαπανά σε εκκλησιαστικές οργανώσεις και μονές, συλλόγους ακαθόριστου περιεχομένου, ως φόρο στο Υπουργείο Οικονομικών και, πάντως όχι, σε έργα οικολογικής αναβάθμισης. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να τονίσουμε ότι δεν υπάρχει καμιά παρέμβαση πλην των 2 πλατειών Αγ. Παντελεήμονα και Αττικής, στις λαϊκές γειτονιές της Αθήνας που υποβαθμίζονται. Για τις πλατείες θα δαπανηθούν 7,5 εκ. € , ενώ πρέπει τώρα η αστυνομία να απομακρύνει τη Χρυσή Αυγή, η οποία έχει ήδη καταλάβει τον χώρο.
Όλα τα υπόλοιπα μέτρα, όπως η επέκταση του μετρό και οι ποδηλατόδρομοι, είναι ευχολόγια που εξαγγέλλονται σε κάθε ευκαιρία. Όσον αφορά τα νέα σχολεία στου Ψυρρή  κ.λπ., η εξαγγελία είναι προκλητική όταν τα σχολεία κλείνουν, συγχωνεύονται και υποβιβάζονται μαζικά σε όλο το δήμο της Αθήνας. 



Έχουμε ήδη τοποθετηθεί στο θέμα της εγκληματικότητας και της μικροπαραβατικότητας στο κέντρο και ορισμένες γειτονιές.Υπενθυμίζουμε από το κείμενο που καταθέσαμε στο Δημοτικό Συμβούλιο την προηγούμενη φορά:
«Στο ιστορικό κέντρο παράγεται και διακινείται μαύρο χρήμα από μαφίες και κυκλώματα ναρκωτικών, καταναγκαστικής πορνείας, λαθρεμπορίου και κερδοσκοπίας στα ακίνητα. Τα κυκλώματα αυτά απολαμβάνουν ασυλίας και οι αστυνομικές αρχές τα ανέχονται ή διαπλέκονται μαζί τους. Στρέφουν τα πυρά τους στα θύματα και όχι στους θύτες. Το μεγαλύτερο πρόβλημα στο δήμο της Αθήνας είναι η γενικευμένη φτώχεια και ανεργία, που μπορεί ν΄ αποτελέσουν φυτώριο μικροπαραβατικότητας και χρήσης εξαρτησιογόνων ουσιών, όταν όλες οι κρατικές και δημοτικές δομές για τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες των σημερινών νεόπτωχων έχουν καταρρεύσει.»
Είναι σίγουρο ότι αν οι εγκληματικές μαφίες του μαύρου χρήματος δεν θα εξαρθρωθούν, αλλά θα διωχθούν τα θύματα και οι παράνομες δραστηριότητες θα μετακινηθούν, το πιθανότερο από την περιοχή γύρω από την Ομόνοια προς Αχαρνών, Πατησίων, Εξάρχεια και Κυψέλη.



Οι θέσεις της Ανοιχτής Πόλης:

  • Κατάργηση του Δουβλίνο ΙΙ, άσυλο στους πρόσφυγες, κατάργηση των απαιτούμενων 200 ενσήμων για την άδεια παραμονής, καμιά απέλαση μεταναστών παρά την θέλησή τους και πρώτα από όλα σε χώρες που η ζωή τους κινδυνεύει για πολιτικούς λόγους ή σε χώρες – εμπόλεμες ζώνες.
  • Καμιά εμπλοκή της Δημοτικής Αστυνομίας σε παρεμβάσεις που αφορούν την            ΕΛ.ΑΣ.
  • Κεντρικές και αποκεντρωμένες δομές για την αντιμετώπιση της φτώχειας και τη στήριξη των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων.
  • Έργα αναβάθμισης των λαϊκών συνοικιών: πλατείες, πράσινο, καθαριότητα, φωτισμός,  σχολεία, ιατρεία, βρεφονηπιακοί σταθμοί κλπ.
  • Χρηματοδότηση όλων των παραπάνω από τους οφειλόμενους πόρους από το Κεντρικό Κράτος στο Δήμο, ετσιθελικά ή μέσω διαφόρων περικοπών λόγω μνημονίου.

Η «Ανοιχτή Πόλη» θα καταθέσει πλήρες πρόγραμμα στο Δημοτικό Συμβούλιο.

Πέμπτη 12 Μαΐου 2011

Ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου, Γιώργος Κασιμάτης αποκαλύπτει και αναλύει την σύμβαση που υπέγραψε ο Παπανδρέου




Ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου, Γιώργος Κασιμάτης αναλύει παράγραφο προς παράγραφο τη δανειακή σύμβαση που υπέγραψε η Ελλάδα πέρυσι τον Μάιο και τη δένει χειροπόδαρα…

Μεταξύ άλλων, μ' αυτήν τη δανειακή σύμβαση η Ελλάδα παραιτήθηκε ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΑ και ΑΝΕΥ ΟΡΩΝ από κάθε ασυλία που της παρείχε η εθνική της κυριαρχία.

Ποιός την υπέγραψε;
Ποιός τη συνέταξε;
Τι άλλο προβλέπει;
Είμαστε ανεξάρτητη χώρα και γιατί όχι;
Οι απαντήσεις σ’ όλα αυτά έχουν τρομερό ενδιαφέρον.





http://kostasxan.blogspot.com/

ΜΙΑ ΚΑΝΤΑΔΑ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

Dionisis Vitsos ΑΘΗΝΑ               ΜΙΑ ΚΑΝΤΑΔΑ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ         «Ο Μπαϊρακτάρης, εξαπέλυσε αποσπάσμα...