ΜΙΑ ΚΑΝΤΑΔΑ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

Dionisis Vitsos

ΑΘΗΝΑ

              ΜΙΑ ΚΑΝΤΑΔΑ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ        

«Ο Μπαϊρακτάρης, εξαπέλυσε αποσπάσματα ευζώνων, τα οποία αγρίευαν μόλις ακουγόταν ο μελαγχολικός τόνος της κιθάρας ή του μανδολίνου. Έπεφταν επάνω τους και μαζί με τα μουσικά όργανα, έσπαγαν και τα κεφάλια των ταλαίπωρων αοιδών, τους οποίους φρόντιζαν να κουρεύουν στα αστυνομικά τμήματα!

[...] η καντάδα πρωτοεμφανίστηκε στην Ελλάδα γύρω στα 1864 και ήταν ένα πραγματικό πολιτισμικό δώρο που έφεραν μαζί τους τα Επτάνησα όταν ενώθηκαν με τη μητέρα πατρίδα,[...] 

~~~~~~~~~~

Η Καντάδα, όπως έφτασε στην Αθήνα αποτέλεσε στοιχείο χαρακτηριστικό της κοινωνικής της ζωής. Κάποιοι υποστήριξαν ότι μέσω της καντάδας αναπτύχθηκε και το μουσικό αίσθημα της εποχής, αφού ακόμη δεν είχαν σχηματισθεί μουσικοί σύλλογοι, ωδεία, μουσικές εταιρείες ή άλλα σχολεία ωδικής για το ευρύ κοινό. Πριν από τις καντάδες στους δρόμους των Αθηνών αντηχούσαν οι αμανέδες και στίχοι όπως: 

«Αναστενάζω βγαίνει αχνός /

βγαίνει απ’ το γελέκι /

στην πρώτη μου αγαπητικιά/ 

να πέση αστροπελέκι»!

~~~~~~~~~~

Επτανήσιοι λοιπόν, δίδαξαν το είδος αυτό της μουσικής με την κιθάρα και το μαντολίνο. Από τότε στα φοιτητικά δωμάτια μπορεί να μην υπήρχαν τα απαραίτητα επιστημονικά εγχειρίδια, στους τοίχους όμως κρέμονταν οπωσδήποτε κιθάρες και μαντολίνα. Έτσι πολιτογραφήθηκε η Καντάδα στην Αθήνα και το απομακρυσμένο ακόμη προάστειο της Νεαπόλεως έγινε η εστία που έθρεφε τα στίφη των αοιδών, οι οποίοι εννοούσαν να ξυπνούν τους γέροντες γονείς, αλλά και τα αισθήματα των θυγατέρων τους.

Εξάλλου, πάντα σύμφωνα με τον Θ. Βελλιανίτη, από τις ομάδες αυτές προήλθαν και οι πρώτοι μαθητές του ωδείου που ίδρυσε ο μουσικός, μαέστρος και παιδαγωγός Ραφαήλ Παριζίνης (1820-1875). Ο αείμνηστος εκείνος φιλέλληνας αφού διέτριψε στην Κέρκυρα επί τριετία, εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου δίδασκε μουσική. Σε εκείνον οφείλεται ο σχηματισμός χορωδιών των ιταλικών θιάσων ή του ανακτορικού ναϊσκου της βασίλισσας Όλγας και εκείνος δίδαξε τον τενόρο Αποστόλου που θριάμβευσε στην Ευρώπη. 

Άρα η καντάδα κατέθεσε τον φόρο της στην καλλιτεχνική ανάπτυξη της χώρας, όπως είχε συμβεί και στην Ιταλία. Οι κανταδόροι αποτέλεσαν έμπνευση για εκείνους που τους μάζεψαν από τους δρόμους προκειμένου να ιδρύσουν τα πρώτα ωδεία.

~~~~~~~~~~

Δεν ήταν ανέφελη όμως η διαδρομή της Καντάδας ούτε λίγες οι φορές και οι περιπτώσεις που περιέπεσε σε δυσμένεια και διωγμό. Ο αλήστου μνήμης αστυνόμος Μπαϊρακτάρης μαζί με τους κουτσαβάκηδες του Ψυρρή κυνήγησε ανελέητα και τους κανταδόρους, τους πλάνητες εκείνους τραγουδιστές. Θεωρήθηκαν ως ταραξίες, υπονομευτές του ύπνου όσων την ώρα εκείνη είχαν παραδοθεί στην αγκαλιά του Μορφέα. [...]

Όποτε λοιπόν, κάποιος γέροντας ξεπρόβαλε ωρυόμενος για τη διατάραξη του ύπνου του, οι… ταραξίες έφευγαν και αυτοί διαμαρτυρόμενοι αλλά τραγουδώντας: 

"Ούτε ο γέρος ποτέ ξανανιώνει, / 

Ούτε τ’ αηδόνι το ταίρι του βρίσκει, / 

Ούτε η καρδιά δυό φορές θ’ αγαπήση, / 

ούτε θα ζήσει κανείς δυό φορές!" »

ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΣΚΙΑΔΑΣ, 

"Ο ΜΙΚΡΟΣ ΡΩΜΙΟΣ"

Ακαδημία Αθηνών, μια πανέμορφη εικόνα από αλλοτινές εποχές. Η Αθήνα που αγαπήσαμε !!!

Ηλιας Καρδασης
Αθήνα

Πώς περιμένουμε από τα παιδιά να κάνουν αυτό που δεν κάνουμε εμείς;

περί Ψυχολογίας

Γράφει ο Γιάννης Ξηντάρας *

Ψυχολόγος-Οικογενειακός Σύμβουλος 

paidi-efivos.gr

Μας έφεραν δώρο βιβλία, για όλους, και στους μεγάλους και στα παιδιά. Αντί για κουλουράκια ή γλυκά, ένα μπιμπελό για το σπίτι ή ένα αναλώσιμο παιδικό παιχνίδι, μας έφεραν για δώρο βιβλία. Ένα στον καθένα. Τι ωραία ιδέα!!

Την επόμενη μέρα καθίσαμε όλοι μαζί, συμβολικά να τα ξεφυλλίσουμε- και να μιλήσουμε γι’ αυτά. Το κάναμε επίτηδες, έτσι για να παρασύρουμε και τα παιδιά σε αυτή τη διαδικασία. Η αλήθεια είναι ότι στο παρελθόν συχνά πυκνά τα παρακινούσαμε να διαβάσουν κανένα βιβλίο, αλλά όλο μέναμε στα λόγια.

Ακόμη και όταν αγοράζαμε κάποια από το βιβλιοπωλείο της γειτονίας μένανε στο ράφι… Αναρωτιόμασταν οι γονείς γιατί… Γιατί δεν διαβάζουν? Γιατί προτιμούν την τηλεόραση? Η απάντηση τελικά ήταν απλή. Γιατί το ίδιο κάναμε και εμείς… Και εμείς τηλεόραση βλέπαμε, όλο και πιο συχνά, εκεί ξεδίνουμε την κούραση και την ρουτίνα της καθημερινότητάς μας. Πώς να κάνουν τα παιδιά κάτι διαφορετικό; Πώς να περιμένουμε από τα παιδιά να κάνουν αυτό που δεν κάναμε εμείς;

Τελικά με αφορμή το δώρο των φίλων μας, την επόμενη μέρα στρωθήκαμε στον καναπέ- με την τηλεόραση ερμητικά κλειστή- και ανοίξαμε τα βιβλία. Σε εμάς τους γονείς έφεραν από ένα μυθιστόρημα. Στον γιο μας που τελειώνει το δημοτικό έφεραν ένα διήγημα με την ιστορία ενός παιδιού και τις περιπέτειές του στο σχολείο, την γειτονιά κτλ.

Στην κόρη μας πέντε χρόνια μικρότερη, μια ανθολογία από κλασσικά παραμύθια με μοντέρνα εικονογράφηση, γεμάτη χρώματα και σκίτσα πρωτότυπα, πολύ διαφορετικά από’ ότι είχαμε συνηθίσει να βλέπουμε… Εν ολίγοις δυο εξαιρετικά βιβλία. Τα παιδιά όσο ώρα καθόμασταν και εμείς εκεί (περίπου μια ώρα και κάτι…) διάβαζαν, χάζευαν, ξεφύλλιζαν τις σελίδες και ήταν όλο απορίες και ερωτήσεις. Σε κάποιες απαντούσαμε, σε κάποιες όχι. Μετά ξαναγύριζαν στο βιβλίο, συνέχιζαν το διάβασμα, τα σχόλια… Μείναμε εντυπωσιασμένοι από την εμπειρία! Ήταν τελικά τόσο απλό; Αρκούσε να δουν εμάς για να ακολουθήσουν και εκείνα? Μάλλον ναι! Μάλλον αρκεί!

Από τότε, εκείνη την Κυριακή, καθιερώσαμε μια φορά την εβδομάδα, συνήθως Κυριακή πρωί, να καθόμαστε όλοι μαζί  και να διαβάζουμε . Έτσι απλά….

~~~~~~~~~~~~~

Ο Γιάννης Ξηντάρας είναι Ψυχολόγος-Παιδοψυχολόγος στην Αθήνα, τ.συνεργ. στο Νοσοκομείο Παίδων “Αγία Σοφία”, μέλος της Ελληνικής Εταιρίας Εφηβικής Ιατρικής και του Ευρωπαϊκού Συλλόγου Ψυχοθεραπείας. Απόφοιτος Ε.Κ.Π.Α, επιστημονικός υπεύθυνος στο Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Υποστήριξης “Επαφή”.

ΠΟΛ(ε)ΙΣ - Δωρεάν Είσοδος και Ξεναγήσεις - Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών

Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών‎

ΠΟΛ(ε)ΙΣ - Δωρεάν Είσοδος και Ξεναγήσεις

Ευρωπαϊκές Ημέρες Πολιτιστικής Κληρονομιάς 2018 με θέμα ΠΟΛ(ε)ΙΣ: «παλιές και νέες, μεγάλες ή μικρότερες, σημαντικές ή λιγότερο σπουδαίες, ζωντανές ή ξεχασμένες. Αυτές θα αφηγηθούν μια διαφορετική ιστορία που ξεπερνά τα σύνορα της Ελλάδας, με σκοπό να μας προβληματίσουν για τη μεταμόρφωσή τους μέσα στο σύγχρονο κόσμο και την πορεία τους προς το μέλλον».

Συμμετέχοντας στον εορτασμό των Ευρωπαϊκών Ημερών Πολιτιστικής Κληρονομιάς, το Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών ανοίγει τις πόρτες του Σάββατο 29 και την Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου και παρουσιάζει, μέσα από θεματικές ξεναγήσεις, την ιστορία της Πόλης των Αθηνών ακολουθώντας ένα μοναδικό ταξίδι στον χρόνο.

Η ΕΙΣΟΔΟΣ και οι ΞΕΝΑΓΗΣΕΙΣ στο Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών το Σάββατο 29/9 και την Κυριακή 30/9 θα είναι ΔΩΡΕΑΝ. 

Οι ξεναγήσεις ξεκινούν τόσο το Σάββατο όσο και την Κυριακή στις 11:00.

Ώρες λειτουργίας: 10:00- 15:00

ΤΑ ΑΠΟΜΕΙΝΑΡΙΑ ΤΟΥ ΠΕΔΙΟΥ ΤΟΥ ΑΡΕΩΣ

Dionisis Vitsos

 

   ΤΑ ΑΠΟΜΕΙΝΑΡΙΑ ΤΟΥ ΠΕΔΙΟΥ ΤΟΥ ΑΡΕΩΣ  

Το άλσος του Πεδίου του Άρεως σχεδιάστηκε το 1934 για να τιμηθούν οι Ήρωες της Επανάστασης του 1821.

Έχει έκταση 277 στρεμμάτων μαζί με τον λόφο Φινόπουλου. Ανήκει στο Δημόσιο και υπάγεται στην Περιφέρεια Αττικής. 

~~~

Το 1927, που από την εποχή του Όθωνα ήταν ο κύριος τόπος αναψυχής των Αθηναίων, παραχωρήθηκε στην ιδρυθείσα τότε "Επιτροπή Δημοσίων Κήπων και Δενδροστοιχιών Αθηνών" με σκοπό την μεταβολή του σε άλσος, όπως ο τότε Εθνικός κήπος. Η Επιτροπή όμως εκείνη με πρόεδρο τον Π. Καλλιγά φρόντισε πρώτα να βελτιώσει τον κήπο του Θησείου, και τον Εθνικό κήπο, με συνέπεια, έξι χρόνια μετά, το 1933, με τους μικρούς πόρους που διέθετε απεφάσισε να κάνει την έναρξη εργασιών ανάπλασης και δενδροφύτευσης, με ανυπέρβλητα τότε αφενός διοικητικά εμπόδια, αφετέρου και μεγάλης έλλειψης χρημάτων, για την συνέχιση του έργου. Το 1934 το "Ειδικό Ταμείο Μονίμων Οδοστρωμάτων Αθηνών" (νέος κυβερνητικός τότε φορέας) ανάλαβε να καταβάλει τα έξοδα. 

Κλήθηκε το Υπουργείο Συγκοινωνιών να συντάξει γενικό σχέδιο του άλσους. Λαμβάνοντας υπ᾽ όψιν τα ακολουθούμενα τότε σχέδια των αγγλικών και γαλλικών αλσών, συνέταξε πράγματι νέο σχέδιο το οποίο αποτελεί συνδυασμό ρυθμών εκείνων, όπου και ανέθεσε για την εκτέλεσή του στον Ν. Βοσυνιώτη. Μάλιστα είχε ληφθεί μέριμνα να μην εμποδίζεται από τα διάφορα κεντρικά σημεία του άλσους η θέα της Ακρόπολης, χωρίς να διασφαλίσουν όμως και το μέγιστο επιτρεπόμενο ύψος ανοικοδόμησης των γύρω οικοπέδων.

~~~

Έτσι οι εργασίες δενδροφύτευσης και ανάπλασης άρχισαν πραγματικά το 1935 και συνεχίσθηκαν επί κυβερνήσεως Ι. Μεταξά μέχρι το 1940, όταν και κηρύχθηκε ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος. Στην πενταετία εκείνη φυτεύτηκαν περίπου 46.000 δένδρα και θάμνοι. Κατά το σχέδιο, ακολουθήθηκε η δενδροφύτευση φυλλοβόλων δένδρων προκειμένου το καλοκαίρι να προσφέρουν πλούσια σκιά, τον δε χειμώνα να μην εμποδίζονται οι ακτίνες του ήλιου. Στη κεντρική πλατεία του άλσους τοποθετήθηκε συντριβάνι και γύρω φυτεύτηκαν ανάλογα μεσογειακά φυτά, έτσι ώστε να παρουσιάζουν δένδρα, θάμνοι και λουλούδια τους ωραιότερους και φυσικότερους συνδυασμούς χρωμάτων κατά τις διάφορες εποχές. Μετά την απελευθέρωση τον Οκτώβριο του 1944, εξασφαλίσθηκε η άρδευση του άλσους.

~~~

Από τον Απρίλιο του 2008 άρχισαν εργασίες για ριζική ανάπλαση του πάρκου. Το έργο της ανάπλασης, από αρχιτέκτονα Αλέξανδρου Τομπάζη, παραδόθηκε στις 28 Δεκεμβρίου 2010. Τελικά κάλυψε τα 250 από τα 277 στρέμματα του πάρκου και στοίχισε 9.663.990 ευρώ με χρηματοδότηση από το Γ' ΚΠΣ και από εθνικούς πόρους. Επί ηγεσίας στην Περιφέρεια Αττικής Ντίνας Μπέη και Φώφης Γεννηματά.

H κατάσταση στο πάρκο μετά την πολυσυζητημένη ακριβή ανάπλαση, (για πολλούς επιδείνωσε την κατάσταση στο Άλσος), που έμεινε ημιτελής (πχ. Το Άλσος Οικονομίδη είναι γιαπί και το ερειπωμένο Green Park, ένα από τα ιστορικότερα αναψυκτήρια της Αθήνας, καταφύγιο εξαρτημένων ατόμων) επιδεινώθηκε σοβαρά, καθώς σταδιακά μετακόμισαν σε αυτό τα στέκια εξαρτημένων ατόμων που βρίσκονταν παλαιότερα στην Ομόνοια και την οδό Τοσίτσα. Έγινε επίσης ιδιότυπος αυτοσχέδιος καταυλισμός μεταναστών. 

______
Στο Κέντρο της Αθήνας, ευρωπαϊκής ( ; ) Πρωτεύουσας!

[ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ:
-ΑΛΣΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗ 1950 και ΣΗΜΕΡΑ
-GREEN PARK 1970 και ΣΗΜΕΡΑ]

Τρένα χωρίς οδηγό και 15 νέους σταθμούς θα φέρει στη ζωή μας η Γραμμή 4 του Μετρό. Θα ολοκληρωθεί σε 8 χρόνια και θα κοστίσει 1.510.000.000 ευρώ

Η νέα γραμμή θα έχει μήκος 12,8 χιλιομέτρων. 

Το α’ τμήμα της Γραμμής 4 «Άλσος Βεΐκου – Γουδή»

Τρένα χωρίς οδηγό και 15 νέους σταθμούς θα φέρει στη ζωή μας η Γραμμή 4 του Μετρό. Θα ολοκληρωθεί σε 8 χρόνια και θα κοστίσει 1.510.000.000 ευρώ.

Την Πέμπτη (06.09.2018) παραδόθηκαν στις εταιρίες που έχουν προεπιλεχθεί στο πρώτο στάδιο του διαγωνισμού, τα συμβατικά στοιχεία (τεύχη και σχέδια) για το α’ τμήμα της Γραμμής 4 του Μετρό, από το Άλσος Βεΐκου μέχρι του Γουδή.

Η νέα γραμμή θα έχει μήκος 12,8 χιλιομέτρων. Το α’ τμήμα της Γραμμής 4 «Άλσος Βεΐκου – Γουδή», το οποίο προγραμματίζεται να υλοποιηθεί με την παρούσα δημοπράτηση, έχει σχεδιαστεί με σκοπό την εξυπηρέτηση πολλών πυκνοκατοικημένων περιοχών του Λεκανοπεδίου, του κέντρου της Αθήνας με την κατασκευή τεσσάρων νέων σταθμών (Εξάρχεια, Ακαδημία, Κολωνάκι, Ευαγγελισμός).

Οι τρεις… «μνηστήρες» για τη νέα γραμμή του Μετρό είναι οι κοινοπραξίες

ΤΕΡΝΑ ΑΕ- VINCI-SIEMENS AG «TVS»

J+P ΑΒΑΞ ΑΕ- GHELLA SpA -ALSTOM TRANSPORT S.A. και

ΑΚΤΩΡ ΑΤΕ – ANSALDO STP S.p.A – HITACHI RAIL ITALY SPA.

Οι υποψήφιοι ανάδοχοι καλούνται να υποβάλουν τις τεχνικές και οικονομικές προσφορές τους έως τη Δευτέρα, 10 Δεκεμβρίου 2018. Κριτήριο ανάθεσης είναι η πλέον συμφέρουσα από οικονομική άποψη προσφορά, βάσει βέλτιστης σχέσης ποιότητας – τιμής, σύμφωνα με το άρθρο 311 του N. 4412/16.

Αυτή είναι η Γραμμή 4 του Μετρό

Η χάραξή του εκτείνεται από την περιοχή του Άλσους Βεΐκου στο Γαλάτσι μέχρι του Γουδή και το Φρέαρ TBM Κατεχάκη και υπάγεται στα διοικητικά όρια των δήμων Αθήνας, Γαλατσίου, Καισαριανής και Ζωγράφου. Έχει μήκος περίπου 12,8 χλμ. και περιλαμβάνει:

• 15 νέους υπόγειους σταθμούς: Άλσος Βεΐκου, Γαλάτσι, Ελικώνος, Κυψέλη, Δικαστήρια, Αλεξάνδρας, Εξάρχεια, Ακαδημία, Κολωνάκι, Ευαγγελισμός, Καισαριανή, Πανεπιστημιούπολη, Ιλίσια, Ζωγράφου και Γουδή.
• 9 ενδιάμεσα ή/και τερματικά φρέατα.
• Σήραγγα υπόγειας διάνοιξης διατομής διπλής τροχιάς που θα διανοιχτεί με τουλάχιστον δύο μηχανήματα διάνοιξης σηράγγων ολομέτωπης κοπής (ΤΒΜ) μήκους περί τα 12km.
• Σήραγγες υπόγειας διάνοιξης με συμβατικά μηχανικά μέσα διπλής τροχιάς, τριπλής τροχιάς & διακλαδώσεων.
• Σήραγγες μονής τροχιάς (STT) υπόγειας διάνοιξης με συμβατικά μηχανικά μέσα μήκους 850,0 μ περίπου.
• Δύο επίσταθμους της γραμμής, πριν το σταθμό Άλσος Βεΐκου (κάτω από την Λεωφ. Βεΐκου) και μετά τον σταθμό Γουδή (κάτω από τη Λεωφ. Κατεχάκη).
• Ένα νέο Κέντρο Ελέγχου Λειτουργίας (ΚΕΛ) για τη γραμμή 4, με προοπτική ενσωμάτωσης και του ελέγχου λειτουργίας των γραμμών 1, 2, 3, αλλά και μελλοντικών αυτόματων νέων γραμμών, καθώς και του Τραμ. Το νέο ΚΕΛ θα χωροθετηθεί εντός των ορίων του αμαξοστασίου Σεπολίων.
• Ένα νέο κτίριο συντήρησης και επισκευών των νέων συρμών σε διαθέσιμο χώρο εντός των ορίων του Αμαξοστασίου Σεπολίων.
• Περιλαμβάνει, επίσης, 20 αυτόματα τραίνα χωρίς οδηγό, καθώς και όλα τα απαιτούμενα ηλεκτρομηχανολογικά και σιδηροδρομικά συστήματα για τη λειτουργία της Γραμμής.

Αντικείμενο της σύμβασης

Αντικείμενο της σύμβασης είναι η εκπόνηση της οριστικής μελέτης και της μελέτης εφαρμογής, η κατασκευή των έργων πολιτικού μηχανικού, η προμήθεια, η εγκατάσταση, οι δοκιμές και η θέση σε λειτουργία του ηλεκτρομηχανολογικού και σιδηροδρομικού εξοπλισμού, η συντήρηση του Έργου, η εκπαίδευση του προσωπικού και η προμήθεια των ανταλλακτικών της Γραμμής 4 του Μετρό, Τμήμα Α΄ «Άλσος Βεΐκου – Γουδή».

Στο αντικείμενο του έργου περιλαμβάνονται ενδεικτικά και όχι περιοριστικά:

• Το σύνολο των οριστικών μελετών, των μελετών εφαρμογής και των λοιπών απαιτούμενων μελετών.
• Πρόσθετες έρευνες (Συμπληρωματική Έρευνα Υπεδάφους (ΣΕΥ).
• Όλες τις τοπογραφικές μελέτες και εργασίες που απαιτούνται για τις ανάγκες κατασκευής του Έργου.
• Αξιολόγηση και διαχείριση κινδύνων
• Κυκλοφοριακές παρακάμψεις
• Διευθέτηση εργοταξιακών χώρων – εργοταξιακές εγκαταστάσεις.
• Γεωμηχανική και Δομητική Παρακολούθηση (ΓΔΠ) των κατασκευών του Έργου, της ζώνης επιρροής του και των κτιρίων και κατασκευών εντός αυτής.
• Ηλεκτρονική διαχείριση εγγράφων με κατάλληλο Σύστημα Ηλεκτρονικής Διαχείρισης εγγράφων (ΣΗΔΕ).
• Εφαρμογή του συστήματος ΒΙΜ (Μοντελοποίηση Κατασκευαστικών Πληροφοριών) στις μελέτες.
• Προσωρινές και μόνιμες κατασκευές για τα έργα Πολιτικού Μηχανικού στους σταθμούς, στις σήραγγες, στα φρέατα και στα κτίρια του Αμαξοστασίου Σεπολίων.
• Εργασίες βελτίωσης εδαφών και ενίσχυσης των μέτρων άμεσης υποστήριξης των σηράγγων, κλπ, όπως και όπου απαιτείται.
• Εργασίες εφαρμογής προληπτικών, προστατευτικών ή ακόμα και μέτρων επισκευών όλων των κτηρίων και άλλων υποδομών και κατασκευών λόγω της κατασκευής του Έργου.
• Αρχιτεκτονικά τελειώματα στους σταθμούς, τα φρέατα και τα κτίρια του Αμαξοστασίου Σεπολίων.
• Μόνιμες συνδέσεις κατασκευών με τα δίκτυα Ο.Κ.Ω.
• Εργασίες αποκατάστασης περιβάλλοντος χώρου σταθμών, φρεάτων, κτιρίων, και λοιπών χώρων στους οποίους έχουν γίνει επεμβάσεις για το Έργο της Γραμμής 4 του Μετρό.
• Προμήθεια και εγκατάσταση των απαιτούμενων Η/Μ και Σιδηροδρομικών συστημάτων.
• Προμήθεια, δοκιμές και θέση σε λειτουργία του απαιτούμενου τροχαίου υλικού.
• Δοκιμές και θέση σε λειτουργία των Η/Μ και Σιδηροδρομικών συστημάτων.
• Οργάνωση και παροχή συντήρησης του Έργου.
• Εκπαίδευση του προσωπικού λειτουργίας και συντήρησης.
• Προμήθεια των απαιτούμενων ανταλλακτικών του Έργου.

__________

https://www.newsit.gr/ellada/metro-aytoi-einai-oi-15-neoi-stathmoi/2611485/?utm_medium=Referral&utm_source=Notification

Κώστας Μπίρης, Η νέα Αθήνα, πρωτεύουσα του Ελληνισμού.

  ΑΝΟΙΧΤΟ ΒΙΒΛΙΟ   

Πολύτιμη αθηναιογνωσία

plateia_omonoias.jpg

Πλατεία Ομονοίας. Διακρίνονται οι καταλήξεις των οδών Πανεπιστημίου και Σταδίου (1900)

γράφει ο Δημήτρης Φιλιππίδης*

Η εικόνα του Κώστα Μπίρη να περιμένει προπολεμικά μέσα σε ένα σταματημένο ταξί στο πεζοδρόμιο της οδού Πανεπιστημίου, μπροστά από την Εθνική Βιβλιοθήκη, για να του κατεβάσει ένας έμπιστός του υπάλληλος κάποιο βιβλίο ή έγγραφο για να το μελετήσει, ήταν πάντα για μένα μια συγκινητική λεπτομέρεια, που εξηγούσε πώς αυτός ο καθηλωμένος στο αναπηρικό καροτσάκι επιστήμονας μπόρεσε να αφήσει πίσω του ένα πλήθος από σημαντικές ιστορικές και εθνογραφικές μελέτες.  Οποιος δοκιμάσει να ασχοληθεί με τον Κώστα Μπίρη (1899-1980), αργά ή γρήγορα θα συναντήσει αναπάντεχες προκλήσεις, καθώς ο μοναδικός αυτός ερευνητής θα του επιφυλάσσει εκπλήξεις διαφόρων ποιοτήτων.

Το μνημειώδες βιβλίο του «Η νέα Αθήνα», που πρόσφατα εκδόθηκε χάρη στο ενδιαφέρον του Ι. Κ. Μαζαράκη - Αινιάν, γενικού γραμματέα της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας, επαληθεύει πέρα για πέρα αυτή την κρίση. Ως τώρα συμβουλευόμασταν, σαν να ήταν ευαγγέλιο, ένα συντομότερο βιβλίο του Κ. Μπίρη, το «Αι Αθήναι από του 19ου αι. εις τον 20όν» (1966), μοναδική και ανυπέρβλητη πηγή πληροφοριών για την ιστορία της σύγχρονης Αθήνας. Σε αυτό το πλούσια εικονογραφημένο ιδιότυπο βιβλίο παρατάσσονταν ερανίσματα από άλλα επιμέρους ιστορικά κείμενα του ίδιου, δημοσιευμένα και αδημοσίευτα, φτάνοντας ώς το τότε παρόν. Ολοι μας έχουμε εντρυφήσει σε αυτό, αντλώντας πληροφορίες που πάντα διακρίνονταν για την ακρίβειά τους και κρίσεις που μπορεί να ελέγχονταν για το πάθος τους αλλά ποτέ για τη γνησιότητά τους. Αυτό κυρίως ξέραμε και αυτό θαυμάζαμε. Δεν υποψιαζόμασταν πως πίσω από μεγάλο μέρος του «Αι Αθήναι» κρυβόταν τόσα χρόνια ένα εκτενέστερο, πληρέστερο βιβλίο, ειδικά για την ιστορία της νεότερης Αθήνας, όπως ο ήλιος σε μια έκλειψη.

Κώστας Μπίρης, Η νέα Αθήνα, πρωτεύουσα του Ελληνισμού. Επιμέλεια Εκδόσεως - Εισαγωγή - Σχόλια - Εικονογράφηση: Αλεξάνδρος Παπαγεωργίου - Βενετάς 

Εθνικό Ιστορικό Μουσείο, Αθήνα, 2017, σελ. 573

Χαμένο για το ευρύ κοινό, το χειρόγραφο αυτό των 900 δακτυλογραφημένων σελίδων, χωρισμένο σε έξι κεφάλαια, που γράφτηκε το 1940-1942, υπήρχε πάντα εκεί, περιμένοντας υπομονετικά, χάρη στη φροντίδα του Μάνου Μπίρη, ανιψιού του Κώστα Μπίρη, να καλυφθεί το κόστος έκδοσής του. Με πολύχρονη υπηρεσία στον Δήμο Αθηναίων, ως γενικός διευθυντής των τεχνικών υπηρεσιών, ο Κ. Μπίρης έφτασε μερικές φορές κοντά στην έγκριση χρηματοδότησης για επιλεγμένα βιβλία του από τον Δήμο. Ομως ποτέ δεν δέχτηκε, αυτός ο τόσο οξύς κριτικός των δημόσιων πραγμάτων της εποχής του, να κάνει υποχωρήσεις ή να συμβιβαστεί με όσους έλεγχαν τη διαχείριση του Δήμου, από τους οποίους πρακτικά εξαρτιόταν το αν θα εξασφάλιζε τα απαραίτητα χρήματα. Ο Κ. Μπίρης είχε έτσι αποδεχτεί, ήδη από το 1964, πως το βιβλίο του δεν θα εκδιδόταν ποτέ όσο ζούσε, χωρίς όμως να πάψει να επεμβαίνει επάνω του με ιδιόχειρες διορθώσεις και προσθήκες. Δεν το εγκατέλειψε ποτέ, ακόμα κι όταν εξαναγκάστηκε να εντάξει, όπως είπαμε, αποσπάσματά του στη «χρηστική» έκδοση του 1966. Αρα το «Η νέα Αθήνα» ήταν πάντα «ζωντανό» για αυτόν.

Τώρα, ύστερα από 80 σχεδόν χρόνια, βρέθηκαν τα απαραίτητα κονδύλια για να εκδοθεί, αλλά -και το εξίσου σημαντικό- βρέθηκε και ένας επιμελητής, στο πρόσωπο του Αλέξανδρου Παπαγεωργίου - Βενετά, αντάξιος του συγγραφέα, ικανός να αναλάβει τα δυσχερή προβλήματα της έκδοσης ενός τόσο ογκώδους έργου. Δοκιμασμένος ερευνητής της ιστορίας της Αθήνας, με πολλές σχετικές δημοσιεύσεις, ο Α. Παπαγεωργίου - Βενετάς ήταν ο ιδανικός επιμελητής, γιατί διέθετε τις απαραίτητες γνώσεις, ώστε να μπορέσει να διαχειριστεί σωστά ένα τέτοιο ιστορικό χειρόγραφο. Επρεπε να πλοηγηθεί ανάμεσα σε ένα κείμενο διάσπαρτο με προσθήκες και διορθώσεις, να βάλει μια τάξη στο σύστημα των εμβόλιμων υποσημειώσεων και να προσθέσει τις δικές του, εντελώς απαραίτητες, διακριτές σημειώσεις, επεξηγηματικές ή, κάποτε, ευγενικά διορθωτικές με βάση νεότερη πληροφόρηση. Είχε παράλληλα αποφασίσει να σεβαστεί τη γλώσσα και την ορθογραφία του χειρόγραφου, ενώ ανέλαβε να επιλέξει και την απαραίτητη εικονογράφησή του, για όσα αναφέρονται στο κείμενο που έλειπε.

Με αυτό τον τρόπο, διαθέτουμε σήμερα αναλλοίωτο το αυθεντικό κείμενο του Κ. Μπίρη, με την εκπληκτική αμεσότητά του, γραμμένο σε μια ευέλικτη, ρέουσα δημοτική, με αυτούσια παραθέματα τεκμηρίων, ώστε να μη χρειαστεί ο αναγνώστης να καταφύγει σε παραρτήματα στο τέλος του βιβλίου. Η απαραίτητη συμπλήρωση του κειμένου με διαφωτιστική εικονογράφηση, παραρτήματος με «επιλογή τεκμηρίων» και ευρετηρίου ονομάτων, συνταγμένου από τη Β. Δημητρίου, ολοκληρώνει την εικόνα αυτού του μοναδικού έργου. Με το να δείχνει έτσι έμπρακτα το μεγάλο πάθος του για την Αθήνα, ο Κ. Μπίρης αποδεικνύεται ο τελευταίος ίσως γνήσιος εραστής της, συνεχιστής μιας παλιότερης σειράς από Αθηναιολάτρες που εντρύφησαν με πάθος στην ιστορία της πρωτεύουσας.

http://www.efsyn.gr/arthro/polytimi-athinaiognosia

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Η πόλη και οι ηρωίδες της
Αναζητώντας τη δικαιοσύνη πέρα από τη δύναμη