ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΑΡΟΥΧΗΣ (1910 – 1989) «....σπίτια καμωμένα με στοργή από μάρμαρο, ξύλο, ασβέστη και κεραμίδια»

Dionisis Vitsos

ΑΘΗΝΑ

«Τα νεοκλασικά σπίτια δεν ήταν αριστουργήματα. Πριν απ'αυτά υπήρχαν ωραιότερα σπίτια: τα λεγόμενα τούρκικα και που ήταν γνησίως Ελληνικά με κάποια επίδραση επιπόλαιη αραβοπερσική στη διακόσμηση. Αλλά τέλος πάντων είναι η Ευρώπη. 

~~~~~~

Ο Νεοκλασικισμός ταίριαζε με τον εθνικό μας ύμνο που κι αυτός είναι Νεοκλασικός. Με το κράτος μας. Με τη σημαία μας. Ηταν η Ευρώπη σ' ότι έχει πιο αφομοιώσιμο για ένα Λαό που συντήρησε χρόνια την ελληνιστική παράδοση και γνώρισε ανάλογους νεοκλασικισμούς στους αιώνες που υπήρχε το Βυζάντιο.

~~~~~~

Αλλά αφού οι άνθρωποι έγιναν από τσιμέντο, αλουμίνιο και πλαστικό διεθνώς, διερωτώμαι τι λόγος υπάρχει να κατοικούν σε σπίτια καμωμένα με στοργή από μάρμαρο, ξύλο, ασβέστη και κεραμίδια».

ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΑΡΟΥΧΗΣ

(1910 – 1989)

~~~~~~

Διονύσης Κωνσταντόπουλος Υπάρχει και ένα υπέροχο κείμενο του Κόντογλου για τα Αναφιώτικα σε ανάλογης διάθεσης/αντίληψης ύφος, αλλά εμβριθέστερο αφού εισάγει και στοιχεία εικαστικά στην αρχιτεκτονική ανάγνωση/ αναγνώριση...(πχ: μιλά για το φως που παράγει/αντανακλά το λευκό των ασβεστωμένων αυλών και τη συγγενειά τους με την ποιότητα του λευκού που δημιουργεί το αττικό φως που λούζει τα μάρμαρα της Ακρόπολης ... Αν το βρώ θα στο στείλω (αφού το ξαναδιαβάσω) Διονύση μου.

Η Αθήνα του χθες... που χάσαμε ανεπιστρεπτί...

...μια φωτογραφία χίλιες λέξεις 

Κάποια γειτονιά της Αθήνας με φόντο τον Λυκαβηττό

1930 – Κηφισιά – Πλατεία Πλατάνου – Τροχονόμος

Δεκαετία 1930 – Δημοτικό Θέατρο (νυν Πλατεία Κοτζιά) – Κατεδαφίστηκε 1939!!!

Αρχές 1900 – Βίλλα Μαργαρίτα – Γωνία Μεσογείων και Βασιλίσσης Σοφίας 

(Ιδιοκτησία Ευστ. Λάμψα)!!!!

Οδός Σταδίου!! – Δεκαετία 1960 – Stadiou Street

Οδός Μιχαλακοπούλου!! – Δεκαετία 1960 – http://www.retromaniax.gr/vb/showthread.php?t=5264

Omonoia Square – 1930’s ( travelinyourmind.wordpress.com/)

1900 Athens

1971 – Ο Πύργος των Αθηνών υπό κατασκευή – Athens Tower

Οδός Πανεπιστημίου – 1937 – Panepistimiou St.

Δεκαετία 1930 – Οδός Σταδίου – Stadiou st.

Πλάκα – 1919 – Plaka

Οδός Γεωργίου Α΄ – Αρχές 20ου αιώνα

1935 – Κιν/φος “Ορφεύς” – Λεωφ Βουλιαγμένης – “Orfeus” Cinema – Vouliagmenis Ave.

1906 – πιθανόν οδός Αθηνάς/Ερμού – probably Athinas/Hermou st.

Δεκαετία 1950 – Μοναστηράκι – Monastiraki Sq.

1925 – Ο παλιός σταθμός της Ομόνοιας – Old Omonoia RR station

Τέλη 19ου αιώνα – Ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία – End of 19th century – Hotel Grande Bretagne

1912 – Οδός Ερμού – Hermou st. – Πηγή: skyscrapercity.com

1907 – ΕΛΑΙΩΝΑΣ –

1915 – ΟΙ ΠΡΙΓΚΗΠΕΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ, ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΚΑΙ ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ ΝΗΣΙΩΤΗΣ, ΣΤΗ ΔΙΑΣΤΑΥΡΩΣΗ ΤΩΝ ΟΔΩΝ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ ΚΑΙ ΣΤΑΔΙΟΥ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΛΑΙΑ ΒΟΥΛΗ – ΑΡΧΕΙΟ ΕΡΤ

Τα ξύλινα βαγόνια του Ηλεκτρικού της γραμμής Κηφισιά – Πειραιάς (το θηρίο) – Αρχές δεκαετίας ’70

Τα Αναφιώτικα – Δεκαετία 1920

Καλλιμάρμαρο Στάδιο – Αρχές 20ου αιώνα

1914 – Αμπελόκηποι – Η βίλλα Θων – Μπροστά στο κτίριο ποζάρει πιθανόν η οικογένεια Θων (Αρχείο ΕΡΤ)

46ο Γυμνάσιο – Ασκληπιού 183 και Λάμπρου Κατσώνη (κοντά στη Λ. Αλεξάνδρας) – κηρύχθηκε διατηρητέο

Η οικία Σαριπόλου στην οδό Πατησίων – Κατεδαφίστηκε το 1960 – Saripolos mansion – Demolished 1960

Αλυσίδα (τέρμα Πατησίων) – Alysida (end of Patission St.)

Ο παλιός σταθμός του Φαλήρου – 1920 – Old RR Station of Faleron

Άποψη της παλιάς Αθήνας από την Ακρόπολη

Athinas St. – Οδός Αθηνάς – Τέλη δεκαετίας ’50, αρχές ’60

Έγκλημα χωρίς τιμωρία! Κατεδάφιση ξενοδοχείου ΑΚΤΑΙΟΝ στο Ν. Φάληρο

Το Δημοτικό Θέατρο, όπου η σημερινή Πλατεία Κοτζιά!

Μάλιστα! Αυτός είναι ο Ιλισσός! Η σημερινή οδός Βασιλέως Κωνσταντίνου!

Πλατεία Ομονοίας/Omonoia Square

Οδός Σταδίου/ Stadiou Street

Οδός Αιόλου/Aeolou Street

*από το: http://www.perfectreader.net/%CE%B7-%CE%B1%CE%B8%CE%AE%CE%BD%CE%B1-%CE%BA%CE%AC%CF%80%CE%BF%CF%84%CE%B5-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B5%CE%BB%CE%B8%CF%8C%CE%BD/

ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΒΟΛΤΑ ΣΤΑ ΑΝΑΦΙΩΤΙΚΑ

Evangelia Apostolopoulou Mageira

Στα ανατολικά της Ακρόπολης, βρίσκεται χωμένη στον ιερό βράχο μια κυκλαδίτικη γειτονιά. Δημιουργήθηκε στα μέσα του 19ου αιώνα, όταν άρχισαν να καταφτάνουν στην Αθήνα, εργάτες από την Ανάφη, με σκοπό να εργαστούν ως κτίστες για την ανοικοδόμηση της πόλης και την ανέγερση των ανακτόρων του Όθωνα. Ο βράχος τους θύμιζε την πατρίδα τους και άρχισαν να οικοδομούν τις νύχτες τα σπίτια τους, λαθραία. Μετά το 1922 στους κατοίκους της γειτονιάς προστέθηκαν μικρασιάτες πρόσφυγες. Ανηφορίζοντας τα πέτρινα σοκάκια, ο χρόνος σταματά. Το άρωμα του βασιλικού και του γιασεμιού θυμίζει αιγαιοπελαγίτικο νησί και τα ασβεστωμένα σπιτάκια αποπνέουν τη νοικοκυροσύνη αυτών που ήρθαν ρημαγμένοι και έκτισαν το νέο τους σπιτικό. Εδώ, αναπνέει μια άλλη Ελλάδα, σμιλεμένη και λαξευμένη μέσα στον ιερό βράχο της Ακρόπολης.

SUNDAY WALK IN ANAFIOTIKA.

On the east side of Acropolis, a Cycladic neighborhood is located on the sacred rock. It was built in the middle of the 19th century when workers from Anafi arrived in Athens in order to work as builders for the reconstruction of the city and the erection of Otto's palace. The rock reminded them of their homeland and began to build their small houses in the nights. After 1922, refugees from Smyrna were added to the residents of the neighborhood. Climbing the stone alleys, time stops. The scent of the basil and jasmine reminds us an aegean island and the whitewashed houses emanate the housekeeping of those who have been spoiled and built their new home. Here, Greece breaths, sculptured and carved into the sacred rock of Acropolis.

Text-Photos Lia Mageira

περισσότερα στο:

https://fotowriting.blogspot.com/2018/06/blog-post_8.html?spref=fb